Μάχη του Μαλογιαροσλάβετς
Η μάχη του Μαλογιαροσλάβετς διεξήχθη στις 24 Οκτωβρίου του 1812 ανάμεσα στους Ρώσσους υπό τη διοίκηση του Μιχαήλ Ιλλαριόνοβιτς Κουτούζοφ και μέρος του γαλλικού Σώματος Στρατού (ΣΣ) του στρατηγού Ευγένιου ντε Μπωαρναί (Eugène de Beauharnais), θετού γιου του Ναπολέοντα, υπό την ηγεσία του στρατηγού Αλεξίς Ζοζέφ Ντελζόν (Alexis Joseph Delzons), που αριθμούσε 20.000 στρατιώτες.
| Μάχη του Μαλογιαροσλάβετς | |||
|---|---|---|---|
| Ναπολεόντειοι Πόλεμοι | |||
 Η μάχη του Μαλογιαροσλάβετς Πίνακας του Πέτερ φον Ες | |||
| Χρονολογία | 24 Οκτωβρίου 1812 | ||
| Τόπος | Μαλογιαροσλάβετς | ||
| Έκβαση | Τακτική Γαλλική Νίκη Στρατηγική Ρωσσική Νίκη | ||
| Αντιμαχόμενοι | |||
| Ηγετικά πρόσωπα | |||
| Δυνάμεις | |||
| |||
| Απώλειες | |||
| |||
Παρασκήνιο Επεξεργασία
Στις 19 Οκτωβρίου ο Ναπολέων εγκατέλειψε τη Μόσχα και πορεύτηκε νοτιοδυτικά προς την Καλούγκα (Kaluga), με τον Ευγένιο ντε Μπωαρναί να ηγείται της πορείας. Ο Κουτούζοφ, χωρίς να γνωρίζει την εκκένωση της Μόσχας από τους Γάλλους, θεώρησε πως η δύναμη που παρατηρούσε 40 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της ρωσσικής πρωτεύουσας, στο Φομίνσκογιε (Fominskoye), ήταν μια μονάδα τροφοληψίας. Έτσι έστειλε τον στρατηγό Ντίμτρι Σεργκέγεβιτς Ντοχτουρόφ (Dokhturov) με 12.000 πεζούς, 3.000 ιππείς και 84 κανόνια με σκοπό να την αιφνιδιάσει. Ενώ η ρωσσική δύναμη προήλαυνε προς την κατεύθυνση των Γάλλων, ο Ντοχτουρόφ έμαθε πως η δύναμη στην οποία σκόπευε να επιτεθεί ήταν η Μεγάλη Στρατιά υπό τον Ναπολέοντα, και έτσι αποφάσισε ν΄ αμυνθεί στην πόλη του Μαλογιαροσλάβετς μέχρι να φθάσουν οι ενισχύσεις του στρατηγού Νικολάι Νικολάγεβιτς Ραγέφσκι στη διασταύρωση μπροστά στην πόλη, αλλά και στην ίδια την πόλη του Μαλογιαροσλάβετς.
Οι αντίπαλοι στρατοί Επεξεργασία
Γάλλοι Επεξεργασία
- 1ο Σώμα Στρατού (ΣΣ): Ζεράρ (3η Μεραρχία Πεζικού), Κομπάν (5η ΜΠ)
- 4ο Σώμα Στρατού (ΣΣ) (Διοικητής Εζέν ντε Μπωαρναί[1]) με υφισταμένους τους: Αλεξίς Ντελζόν (13η ΜΠ), Ζαν-Μπατίστ Μπρουσσιέ (14η ΜΠ), Ντομένικο Πίνο (15η ΜΠ), Τζιουζέπε Λέκι (Μεραρχία Ιταλών Φρουρών), Οράνιο (Ιταλική Ταξιαρχία Ιππικού), Πρέιζινγκ (Βαυαρική Ταξιαρχία Ιππικού).
- Οπισθοφυλακή: Στρατάρχης Νέυ.
Ρώσσοι Επεξεργασία
- 1ο Σώμα Στρατού (ΣΣ): (Διοικητής Κονοβνίτσιν)
- 6ο Σώμα Στρατού (ΣΣ): Διοικητής ο στρατηγός Ντοχτουρόφ, με υφισταμένους τους: Καπτσέβιτς (7η ΜΠ), Λιχατσιόφ (24η ΜΠ), Πλάτοφ (Μεραρχία Κοζάκων)
- 7ο Σώμα Στρατού (ΣΣ): Διοικητής ο στρατηγός Ραγέφσκι, με υφισταμένους τους: Βασίλιτσκοφ (12η ΜΠ), Πασκέβιτς (26η ΜΠ)
Η μάχη Επεξεργασία
Οι Ρώσσοι μπήκαν στην πόλη του Μαλογιαροσλάβετς από το νότο και σύντομα ανακάλυψαν πως οι Γάλλοι είχαν ήδη καταλάβει και οργανώσει ένα προγεφύρωμα. Οι αντίπαλοι αντάλλαξαν επίμονα πυρά με αποτέλεσμα μια σφοδρή μάχη στην οποία η πόλη άλλαξε κάτοχο πέντε φορές, με τελικούς νικητές τους Γάλλους. Σύντομα όμως έφθασε ο στρατηγός Ραγέφσκι με 10.000 Ρώσσους, οι οποίοι ανακατέλαβαν για ακόμη μια φορά την πόλη, αλλά απέτυχαν να κυριεύσουν το γαλλικό προγεφύρωμα. Ο Ευγένιος ντε Μπωαρναί έστειλε στη μάχη τη 15η Ιταλική Μεραρχία υπό τον Υπουργό Πολέμου του Βασιλείου της Ιταλίας, Ντομένικο Πίνο, και μέχρι το βράδυ οι δυνάμεις του είχαν απωθήσει και πάλι τους Ρώσσους.
Κατά τη διάρκεια της σκληρής σύγκρουσης η πόλη ανακαταλήφθηκε άλλες τρεις φορές από τους αντιπάλους. Στις συγκρούσεις που έγιναν στο Μαλογιαροσλάβετς αναφέρθηκε ότι οι Γάλλοι και συγκεκριμένα η Ιταλική Βασιλική Φρουρά υπό τον ντε Μπωαρναί "πολέμησαν σαν λιοντάρια", και η συγκεκριμένη μάχη έμεινε στην ιστορία ως "Η μάχη των Ιταλών". Τη νύχτα, όταν η μάχη είχε λάβει τέλος, κατέφθασε ο στρατάρχης Κουτούζοφ ο οποίος αποφάσισε να μην ρισκάρει μια σημαντική εμπλοκή με τη Μεγάλη Στρατιά την επόμενη ημέρα, αλλά να υποχωρήσει και να ξεκινήσει τη δημιουργία μιας αμυντικής γραμμής στο δρόμο προς την Καλούγκα. Οι Γάλλοι και οι σύμμαχοί τους Ιταλοί είχαν κερδίσει μια τακτική νίκη, αλλά ο Ναπολέων συνειδητοποίησε πως η γραμμή της υποχώρησης προς την Καλούγκα ήταν πλέον κλειστή, και ο ίδιος αποφάσισε να μη ρισκάρει να επιτεθεί εναντίον ενός οχυρωμένου στρατεύματος. Αυτό επέτρεψε στον Κουτούζοφ να εκπληρώσει το σχέδιο του ν΄ αναγκάσει τους Γάλλους να υποχωρήσουν προς το βορρά διαμέσου του δρόμου Μοζάισκ-Σμολένσκ, ένα δρόμο που ο Γάλλος αυτοκράτορας επιθυμούσε ν΄ αποφύγει μιας και οι ίδιοι οι Γάλλοι τον είχαν καταστρέψει τους προηγούμενους μήνες. Στη μάχη του Μαλογιαροσλάβετς οι Γάλλοι έχασαν 5.000 στρατιώτες και τον γενναίο και ικανό στρατηγό Ντελζόν, ενώ οι Ρώσσοι 6.000 άνδρες.
Επακόλουθο Επεξεργασία
Μετά την υποχώρηση του Κουτούζοφ ο Ναπολέων κατάλαβε πως θα ήταν αδύνατο ν΄ αναγκάσει τους Ρώσσους να δώσουν μια αποφασιστική μάχη. Έτσι ο Γάλλος αυτοκράτορας, μαθαίνοντας για την ήττα που υπέστη ο στρατάρχης Ζοακίμ Μυρά στο Βίκνοβο αποφάσισε να στρέψει τη Μεγάλη Στρατιά προς το Μπόροφσκ (Borovsk), όπου ήταν τοποθετημένο το μεγαλύτερο μέρος των αμαξών και του πυροβολικού. Αυτό θα ήταν το πρώτο βήμα υποχώρησης μακριά από το Ρωσσικό Στρατό, τον οποίο ο Ναπολέων επιθυμούσε σε όλη την διάρκεια της εκστρατείας να παρασύρει στο πεδίο της μάχης, αλλά που τώρα αναγκαζόταν ν΄ απομακρυνθεί από αυτόν με την ελπίδα να εγκαταστήσει το στρατό του στα χειμερινά καταλύματα του Σμολένσκ, όπου είχαν καταφτάσει εφόδια.