Στην θεωρία πιθανοτήτων, η μέθοδος της δεύτερης ροπής αναφέρεται σε τεχνική απόδειξης ότι μία τυχαία μεταβλητή είναι μη-μηδενική με θετική πιθανότητα, δηλαδή , με την χρήση της ροπής δεύτερης τάξης, δηλαδή την ή διακύμανση . Συνήθως αναφέρεται στην χρήση της εξής ανισότητας για κάθε ακέραια τυχαία μεταβλητή με ,[1]:47[2]:143[3]

Για μη-αρνητική τυχαία μεταβλητή , εμφανίζεται και με την μορφή

Αποδείξεις Επεξεργασία

1η Μορφή Επεξεργασία

Για την τυχαία μεταβλητή   με διακύμανση  , η ανισότητα Τσεμπισιόφ δίνει για  

 

Όταν   έπεται ότι  . Συνεπώς,

 

2η Μορφή Επεξεργασία

Η ανισότητα Κωσύ-Σβαρτς δίνει ότι για δύο τυχαίες μεταβλητές   και  , ισχύει ότι

 

Για την ζητούμενη ανισότητα, θεωρούμε την δείκτρια τυχαία μεταβλητή  , για την οποία ισχύει ότι   και   από τις ιδιότητες των δείκτριων τυχαίων μεταβλητών. Επίσης, ισχύει ότι

 ,

καθώς η   είναι μη-αρνητική και αν   τότε και   (άρα  ), ενώ διαφορετικά   (άρα  ). Συνεπώς χρησιμοποιώντας την ανισότητα Κωσύ-Σβαρτς,

 

Αναδιατάσσοντας τα δύο μέλη της ανισότητας, προκύπτει το ζητούμενο

 

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Νικολετσεας, Σωτήρης Ε.· Σπυράκης, Παύλος Γ. (2003). Στοιχεία της πιθανοτικής μεθόδου (PDF). Gutenberg. 
  2. Mitzenmacher, Michael. Probability and computing : randomization and probabilistic techniques in algorithms and data analysis (2η έκδοση). Cambridge, United Kingdom: Cambridge University Press. ISBN 978-1107154889. 
  3. Janson, Svante (1996). «The Second Moment Method, Conditioning and Approximation». Random Discrete Structures: 175–183. doi:https://doi.org/10.1007/978-1-4612-0719-1_11.