Μίτωση
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ως μίτωση χαρακτηρίζεται η διαδικασία διχoτόμησης του κυτταρικού πυρήνα στα ευκαρυωτικά κύτταρα. Πριν από την έναρξη της μίτωσης έχει προηγηθεί η αντιγραφή του DNA και συνεπώς ο διπλασιασμός της γενετικής πληροφορίας. Μετά την αντιγραφή κάθε χρωμόσωμα αποτελείται πλέον από τα δύο αντίγραφα του DNA, που ονομάζονται αδελφές χρωματίδες. Αυτές είναι συμμετρικές και πανομοιότυπες μεταξύ τους, αφού έχουν προκύψει από την πιστή αντιγραφή του ίδιου αρχικού μορίου DNA. Οι δύο χρωματίδες κάθε χρωμοσώματος παραμένουν ενωμένες σε μία περιοχή τους, το κεντρομερίδιο.
Τέλος της μίτωσης και διπλασιασμός
ΕπεξεργασίαΣτο τέλος της μίτωσης ακολουθεί συνήθως ο διπλασιασμός του κυττάρου (κυτοκίνηση) έτσι ώστε από το ένα αρχικό κύτταρο να προκύψουν δύο θυγατρικά. Η μίτωση και η κυτοκίνηση αποτελούν τη μιτωτική φάση ή Μ-φάση του κυτταρικού κύκλου, δηλαδή της διαδικασίας διαίρεσης του μητρικού κυττάρου σε δυο θυγατρικά κύτταρα, γενετικά πανομοιότυπα τόσο μεταξύ τους όσο και με το μητρικό τους κύτταρο. Μαζί με τη μεσόφαση δημιουργούν τον κύκλο ζωής του κυττάρου.
Κατά τη μεσόφαση διπλασιάζεται το DNA του κυττάρου. Σε αντίθεση με τη μείωση, κατά τη μίτωση παραμένουν τα κύτταρα διπλοειδή.
Φάσεις
ΕπεξεργασίαΗ διαδικασία της μίτωσης είναι σύνθετη και αυστηρά καθορισμένη. Η ακολουθία των γεγονότων διαιρείται σε φάσεις, που αντιστοιχούν στην ολοκλήρωση μιας σειράς αναπαραγωγικών δραστηριοτήτων και την έναρξη της επόμενης. Αυτά τα στάδια είναι:
- η πρόφαση,
- η προμετάφαση,
- η μετάφαση,
- η ανάφαση και
- η τελόφαση.
Κατά τη διαδικασία της μίτωσης τα ζεύγη των χρωμοσωμάτων συστέλλονται και προσκολλώνται στις ίνες που συνιστούν την άτρακτο και οι οποίες τραβούν το κάθε ένα προς διαφορετικές άκρες του κυττάρου. Έπειτα το κύτταρο προχωρά στην κυτοκίνηση, κι έτσι διαιρείται παράγοντας δυο πανομοιότυπα θυγατρικά κύτταρα.
Εξωτερικοί σύνδεσμoι
ΕπεξεργασίαΑυτό το λήμμα σχετικά με τη Γενετική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |