Μανουήλ Λάσκαρης (στρατηγός)
Ο Μανουήλ Λάσκαρης ήταν Βυζαντινός στρατιωτικός αξιωματούχος καταγόμενος από την Δυναστεία των Λασκαρίδων.
| Μανουήλ Λάσκαρης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία Αυτοκρατορία της Νίκαιας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός μοναχός |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Μανουήλ Λάσκαρης |
| Αδέλφια | Κωνσταντίνος Λάσκαρης Θεόδωρος Α΄ Λάσκαρης Ισαάκιος Λάσκαρης Αλέξιος Λάσκαρης Γεώργιος Λάσκαρης |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | στρατηγός |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ο Μανουήλ ήταν υιός του Μανουήλ και της Ιωάννας Καράτζαινας, αδέλφια του οι Μιχαήλ, ο Γεώργιος, ο Κωνσταντίνος (Αυτοκράτορας), ο Θεόδωρος (Αυτοκράτορας), ο Αλέξιος και ο Ισαάκιος. Ο Μανουήλ είχε στρατιωτικό αξίωμα, ο Ακροπολίτης τον αναφέρει στρατηγό, ότι στρατηγεί, εξορίσθηκε μαζί με την οικογένεια του από τον αυτοκράτορα Ιωάννη Βατάτζη αλλά επέστρεψε το 1254 μετά την ανάρρηση στον θρόνο του μικρανιψιού του Θεόδωρου Β΄ Λάσκαρη[1].
Μετά την επιστροφή του από την εξορία εκάρη μοναχός και το επόμενο έτος στάλθηκε στο Διδυμότειχο σαν αρχηγός του εκεί σώματος στρατού ασκώντας ταυτόχρονα και την ιδιότητα του μοναχού και του στρατιωτικού[1]. Πήρε μέρος το 1265 στην αποτυχημένη εκστρατεία στην Τζεπαίνη όπου παρά την ήττα του στρατού πήρε τους τίτλους του πρωτοσεβαστού και του ηγεμόνα του Διδυμότειχου[1]. Το 1266 συμμετείχε στην νέα εκστρατεία του Θεόδωρου κατά των Κουμάνων όπου κατέληξε σε ήττα και κατάφερε να διαφύγει στην Αδριανούπολη[1]. Αυτή ήταν η τελευταία φορά που αναφέρεται το όνομα του, ενώ είναι γνωστό ότι πέθανε σε βαθιά γεράματα[1].
Παραπομπές Επεξεργασία
Πηγές Επεξεργασία
- Ζαφειρίου, Γερακίνα (2000). Η νοτιοδυτική Θράκη κατά τους 13ο και 14ο αιώνες. Θεσσαλονίκη: Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. doi:10.12681/eadd/13542.