Μαντινέας

Πρόσωπο της Ελληνικής Μυθολογίας
(Ανακατεύθυνση από Μαντινεύς)

Στην Αρχαία ελληνική μυθολογία με το όνομα Μαντινέας (Μαντινεύς) είναι γνωστός ένας από τους 50 γιους του βασιλιά Λυκάονα της Αρκαδίας. Ο Μαντινεύς ίδρυσε την αρχαία πόλη Μαντίνεια στην Πελοπόννησο, μία πόλη που πήρε το όνομά του. Σε κάποιες πηγές ο Μαντινεύς αναφέρεται και με το όνομα Μαντίνους. Η πόλη που ίδρυσε ο Μαντινέας ονομαζόταν "Πτόλιν" στο σημερινό Γκορτσούλι Αρκαδίας σε έναν λόφο περίπου 1 χιλιόμετρο βόρεια από την μετέπειτα πόλη όπου βρέθηκε προϊστορικός οικισμόςμ από το 6.000 π.Χ.. Η Αντινόη αργότερα, εγγονή του Άλεος από την Τεγέα την μετέφερε στην σημερινή της θέση στον κάμπο νότια από τον λόφο.[1]

Μαντινέας
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΤέκναAγλαΐα
ΓονείςΛυκάων


Παραπομπές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία

  • Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969