Μανώλης Καλαϊτζάκης
Ο Μανώλης Καλαϊτζάκης (1940-1989) ήταν Έλληνας δικηγόρος, δημοσιογράφος και πολιτικός από το Ρέθυμνο. Υπηρέτησε ως δήμαρχος Ρεθύμνου από το 1975 ως τις 31 Δεκεμβρίου 1978.[2]
Εμμανουήλ Καλαϊτζάκης | |
---|---|
Δήμαρχος Ρεθύμνου | |
Περίοδος 1975 – 1978[1] | |
Προκάτοχος | Γεώργιος Καπερώνης (υπηρεσιακός) |
Διάδοχος | Δημήτρης Αρχοντάκης |
Προσωπικά στοιχεία | |
Γέννηση | 1940, Σπήλι Ρεθύμνου |
Θάνατος | 26 Αυγούστου 1989 Ρέθυμνο |
Εθνότητα | Ελληνική |
Υπηκοότητα | Ελληνική |
Σύζυγος | Ευαγγελία Αρκολάκη |
Παιδιά | 2 Ιωάννης Μελχισεδέκ |
Σπουδές | Νομική Σχολή ΕΚΠΑ |
Επάγγελμα | δικηγόρος, δημοσιογράφος |
Πρώτα χρόνια, σπουδές και σταδιοδρομία εκτός αυτοδιοίκησης
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στο Σπήλι Ρεθύμνου το 1940 και σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.[3]Εργάστηκε ως δικηγόρος, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία. Ήταν αρθρογράφος στην εφημερίδα "Κρητική Επιθεώρηση", την αρχαιότερη της Κρήτης.[2]
Δήμαρχος
ΕπεξεργασίαΟ Καλαϊτζάκης κέρδισε τις εκλογές του 1975 συγκεντρώνοντας 2.940 ψήφους και ποσοστό 54%.[2] Τον Μάιο του 1975 ορκίστηκε και ανέλαβε καθήκοντα ως ο πρώτος αιρετός δήμαρχος μετά την πτώση της χούντας. Kατά την περίοδο της δημαρχίας του άρχισε να λειτουργεί το Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Θάνατος
ΕπεξεργασίαΟ Μανώλης Καλαϊτζάκης απεβίωσε από καρδιακό επεισόδιο σε ηλικία 48 ετών τα μεσάνυχτα της 25ης προς 26 Αυγούστου 1989 και κηδεύτηκε την επομένη (27 Αυγούστου) το πρωί στο Ρέθυμνο (η εξόδιος ακολουθία εψάλη στον ναό των Τεσσάρων Μαρτύρων).[4] Κατέλιπε τη σύζυγό του, Ευαγγελία Αρκολάκη και τα παιδιά του, Ιωάννη και Μελχισεδέκ.[3]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Αντώνης Βασιλάκης, Οι Δήμαρχοι του Ρεθύμνου από την Τουρκοκρατία έως σήμερα, cretedoc.org, 3 Ιουνίου 2019, ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Νίκου Δερεδάκη, Οι Δήμαρχοι του Ρεθύμνου από το 1882 ως σήμερα[νεκρός σύνδεσμος], 1 Ιουνίου 2019, ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 Συλλογικό έργο, Κρήτη Το Αφιέρωμα, Βιογραφίες, εκδ. Αρσινόη, Αθήνα 1985, σελ. 65.
- ↑ "Κηδεύτηκε δημοσιογράφος", Τα Νέα, φύλλο 28ης Αυγούστου 1989, σελ. 25.