Μαρία Γκυομάρ ντε Πίνια
Η Μαρία Γκυομάρ ντε Πίνια ή Maria Guyomar de Pinha (1664-1722) ήταν η σύζυγος του Έλληνα τυχοδιώκτη Κωνσταντίνου Γεράκη ο οποίος έπειτα από μία περιπετειώδη ζωή κατάφερε να διοριστεί πρωθυπουργός του Σιάμ(1683-1688). Ήταν μικτής καταγωγής με Ιαπωνικές, Πορτογαλικές και Μπαγκλαντεσιανές ρίζες. Η Μαρία Γκυομάρ ήταν διάσημη στην Ταυλάνδη για το γεγονός οτι εισήγαγε νέες συνταγές επιδορπίων στην κουζίνα του Σιάμ στην αυλή της Αγιουτάγια[1] με κάποια από τα πιάτα της να έχουν επιρρεασμούς από την πορτογαλική κουζίνα.
| Μαρία Γκυομάρ ντε Πίνια | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | ท้าวทองกีบม้า (Ταϊλανδικά) |
| Γέννηση | 1664 Βασίλειο της Αγιουτάγια |
| Θάνατος | 1722 Αγιουτάγια |
| Κατοικία | Αγιουτάγια |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μαγείρισσα |
Βιογραφία Επεξεργασία
Η Μαρία Γκυομάρ γεννήθηκε στην Αγιουτάγια[1] κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης από τον βασιλέα Narai[2] Η μητέρα της ήταν γιαπωνέζα και ονομαζόταν Ursula Yamada ενώ ο πατέρας της ήταν πορτογάλος-γιαπωνέζος και ονομαζόταν Fanik Guyomar. Η Μαρία ανατράφηκε από τους γονείς ως καθολική. Το 1682 η Μαρία παντρεύτηκε τον σύζυγο της Κωνσταντίνο Γεράκη αφού πρώτα ο ίδιος ασπάστηκε τον καθολικισμό και απέκτησαν στον κοινό τους βίο δύο παιδιά τον Jorhe και τον Joao. Ο σύζυγος της κατάφερε να αναδειχθεί σε πρωθυπουργό του Σιάμ αλλά στην Σιαμέζικη επενάσταση του 1688 ο άντρας δολοφονήθηκε στις 5 Ιουνίου και εν συνεχεία αυτή κατάφερε να διαφύγει από την Ayutthaya με τη βοήθεια ενός Γάλλου αξιωματικού ονόματι Sieur de Sainte-Marie και κατέφυγε με τα γαλλικά στρατεύματα στην Μπανγκόκ στις 4 Οκτωβρίου, αλλά ο διοικητής του γαλλικού οχυρού στρατηγός Desfarges την επέστρεψε στους Σιαμαίους υπό την πίεση του νέου κυβερνήτη της χώρας προκειμένου να πραγματοποιηθεί ανταλλαγή ομήρων στις 18 Οκτωβρίου μεταξύ των δύο πλευρων. Παρά τις υποσχέσεις που είχαν δοθεί σχετικά με την ασφάλειά της, καταδικάστηκε σε διαρκή δουλεία στις κουζίνες του Phetracha μέχρι το θάνατό του το 1703, αλλά παρέμεινε και έγινε επικεφαλής του βασιλικού προσωπικού κουζίνας.
Ένας από τους γιους της, ο Χόρχε, έγινε ανήλικος αξιωματούχος στο δικαστήριο του Σιαμ. Ο δεύτερος γιος της, ο Ζοάο, ήταν γνωστό ότι είχε τεθεί επικεφαλής από τον πρίγκιπα Phon για την κατασκευή ενός γερμανικού οργάνου για το βασιλικό παλάτι. Σύμφωνα με τις γαλλικές ιεραποστολικές πηγές ονομαζόταν Racha Mantri και ήταν συγχρόνως επόπτης των χριστιανών σε Ayutthaya και ο υπάλληλος αρμόδιος των βασιλικών αποθεωτηρητικών καταστημάτων.
Στη μετέπειτα ζωή της, η Μαρία, μαζί με τη νύφη της Louisa Passagna (χήρα του João), συνέχισαν να μηνύουν τη Γαλλική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών για να ανακτήσουν χρήματα που ο σύζυγός της Phaulkon είχε δανείσει στην εταιρεία. Δικαιώθηκε το 1717 με διάταγμα του Συμβουλίου της Επικρατείας στη Γαλλία, το οποίο της παρείχε επίδομα διατροφής. Η Μαρία πέθανε το 1728 .
Ταϊλανδέζικη Ζαχαροπλαστική Επεξεργασία
Η Μαρία Guyomar πήρε τη θέση του μάγειρα στο παλάτι κατά την περίοδο του βασιλιά Narai και εισήγαγε πολλά νέα επιδόρπια στη σιαμέζικη κουζίνα όπως η σφολιάτα κάρυ, Khanom mo kaeng, Thong muan,Thong yot, Thong yip, foi στρινγκ, Sangkaya και Khanom phing. Τέτοια επιδόρπια παρουσιάστηκαν και σερβίρονται στο βασιλιά Narai και την κόρη του πριγκίπισσα Sudawadi που τα εκτίμησαν και τα προώθησαν. Μετά από την επιτυχία των νέων επιδορπίων στο παλάτι, μερικοί ευγενείς ζήτησαν να διδαχθούν τις συνταγές. Πολλά από τα επιδόρπιά της ήταν κίτρινα σαν χρυσός, ένα χρώμα που θεωρήθηκε ευοίωνο και ευχάριστο στη σιαμέζικη παράδοση. Έτσι, τα επιδόρπια που είχε εισαγάγει η Μαρία διαδόθηκαν ευρέως.
Τα Ιστορικά Αρχεία της Αρχιεπισκοπής της Μπανγκόκ αναφέρουν ότι, αν και εισήγαγε κάποια τοπικά σιαμαία συστατικά σε αυτά, τα γλυκά της Μαρίας βασίζονταν σε μεγάλο βαθμό σε παραδοσιακά πορτογαλικά επιδόρπια. Τα αρχικά ταϊλανδέζικα επιδόρπια είχαν ως κύρια συστατικά το αλεύρι, τη ζάχαρη ή τη ζάχαρη φοίνικα και καρύδα και η Μαρία πιστώνεται ότι εισήγαγε αυγό ή κρόκο, ραφιναρισμένη ζάχαρη, άμυλο σόγιας ή άμυλο μανιόκας, καθώς και ξηρούς καρπούς, στα επιδόρπιά της. Τα μαλλιά αγγέλου ή Fios de ovos,επίσης γνωστά στα ταϊλανδικά ως Foi Thong, είναι νήματα αυγών όπου οι κρόκοι βράστηκαν σε σιρόπι ζάχαρης. Τέλος , το Thong Yip, το οποίο είναι ένα γλυκό από αυγό, αναπτύχθηκε από το Trouxa de ovos.
Καποιοι κριτικοί ωστόσο ισχυρίζονται ότι την μεγάλη σειρά από σιαμαία επιδόρπια που έχει παρουσιαστεί οτι έχουν εφευρεθεί από τη Μαρία, μόνο δύο είδη επιδόρπιο -Foi thong και Thong yip- μπορούν να ειπωθούν πλήρως ότι είναι ο καρπός της δικής της ικανότητας.
- ↑ 1,0 1,1 «Αγιουτάγια». Βικιπαίδεια. 2021-08-25. https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%91%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%85%CF%84%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%B1&oldid=9018444.
- ↑ «Narai» (στα αγγλικά). Wikipedia. 2021-08-17. https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Narai&oldid=1039147595.