Μαρία Σπυροπούλου

Ελληνίδα φυσικός

Η Μαρία Σπυροπούλου είναι πειραματική φυσικός στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια. Είναι μέλος της επιστημονικής ομάδας του πειράματος Συμπαγές Μιονικό Σωληνοειδές στο Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων όπου το 2012 ανακαλύφθηκε το μποζόνιο του Χιγκς.

Μαρία Σπυροπούλου
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Μαρία Σπυροπούλου (Ελληνικά)
Γέννηση1970
Καστοριά
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Χάρβαρντ (έως 2000)[1]
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφυσικός
ΕργοδότηςΤεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας
Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας (από 2017)[2]
Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας (2012–2017)[3]
Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας (2008–2012)[4]
CERN (2007–2012)[5]
CERN (2004–2007)[6]
Enrico Fermi Institute (2001–2004)[7]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςμέλος της Αμερικανικής Ένωσης για την Προώθηση της Επιστήμης[8]
Ιστότοπος
pma.caltech.edu/people/maria-spiropulu
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Επεξεργασία

Η Μαρία Σπυροπούλου σπούδασε φυσική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης όπου αποφοίτησε το 1993. Συνέχισε τις σπουδές της, ολοκληρώνοντας το διδακτορικό της στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ το 2000.[9] Για το θέμα της διατριβής, εφάρμοσε για πρώτη φορά σε επιταχυντές αδρονίων μια μέθοδο διπλής τυφλής ανάλυσης για την αναζήτηση τεκμηρίωσης για την υπερσυμμετρία.

Από το 2001 έως το 2003, η Σπυροπούλου συνέχισε τις εργασίες της στο Πείραμα Ανίχνευσης Επιταχυντών στο Φέρμιλαμπ του Πανεπιστημίου του Σικάγο. Το 2004, μετακόμισε στο ΣΕΡΝ, ως ερευνητής για το πείραμα Συμπαγές Μιονικό Σωληνοειδές πείραμα. Για τα έτη 2005 έως το 2008, υπηρέτησε στο παραπάνω πείραμα του ΣΕΡΝ, αναζητώντας για υπερσυμμετρία και άλλα φαινόμενα πέρα από το καθιερωμένο πρότυπο. Ήταν φυσικός-ερευνητής στο ΣΕΡΝ έως το 2012. Δίδαξε φυσική στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας από το 2009.[9] Μαζί με τον φοιτητή της Κρις Ρόγκαν και τους συνεργάτες Μαουρίτσιο Πιερίνι και Τζόζεφ Λύκεν, εφύηραν νέες κινηματικές μεταβλητές ("ξυράφι") με στόχο την ανακάλυψη και τον χαρακτηρισμό νέας φυσικής στον μεγάλο επιταχυντή αδρονίων του ΣΕΡΝ.

Η Σπυροπούλου είναι ο συγγραφέας του "Πού είναι ο Αϊνστάιν;", το τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου "Ο Αϊνστάιν: Δοκίμια από Είκοσι-τέσσερις κορυφαίους στοχαστές περί του ανθρώπου, του έργου και της κληρονομιάς του".[10]

Το 2014 εξελέγη στο διευθυντικό συμβούλιο του φόρουμ Διεθνούς φυσικής της Αμερικανικής Εταιρείας Φυσικής, ενώ προγραμματίζεται η προαγωγή της σε πρόεδρο το 2016.[11] Είναι μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής Φυσικής του Φέρμιλαμπ[12] και από τις αρχές του 2016 είναι μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής Φυσικής Υψηλής Ενέργειας στο Υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ και το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών.[13]

Η Σπυροπούλου είναι ακαδημαϊκό δισέγγονο του Ενρίκο Φέρμι, μέσω του Τζον Χαθ και του επιβλέπων καθηγητή του, Όουεν Τσάμπερλεν.

Το 2008, Σπυροπούλου εξελέγη[14] Υπότροφος της Αμερικανικής ένωσης για την Πρόοδο της Επιστήμης.[9] Το 2014, εξελέγη μέλος της Αμερικανικής Εταιρείας Φυσικής.[15]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. hep.caltech.edu/~smaria/. Ανακτήθηκε στις 27  Νοεμβρίου 2019.
  2. «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  3. «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  4. «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  5. «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  6. «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  7. «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  8. pma.caltech.edu/people/maria-spiropulu. Ανακτήθηκε στις 27  Νοεμβρίου 2019.
  9. 9,0 9,1 9,2 «Professor Spiropulu's website at Caltech». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2013. 
  10. Brockman, J. (editor), Pantheon 2006, p. 253, (ISBN 0375423451)
  11. «APS Physics FIP Executive Committee». Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2014. 
  12. «Fermilab Physics Advisory Committee (PAC)». Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2015. 
  13. «High Energy Physics Advisory Panel (HEPAP)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2015. 
  14. «News Archives of the American Association for the Advancement of Science». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Φεβρουαρίου 2014. 
  15. «APS Fellow Archive».