Μαρί Λαλκόβα
Η Μαρί Λαλκόβα-Λαστοβέτσκα (3 Δεκεμβρίου 1920 - 7 Νοεμβρίου 2011) ήταν Τσεχοσλοβάκα ελεύθερη σκοπευτής, στρατιωτικός γιατρός και μέλος του Τσεχοσλοβακικού Στρατού σε μάχες εξορίας μαζί με τον Σοβιετικό Στρατό κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
| Μαρί Λαλκόβα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Marie Ljalková (Τσεχικά) |
| Γέννηση | 3 Δεκεμβρίου 1920[1][2] Horodenka |
| Θάνατος | 7 Νοεμβρίου 2011[3][1][2] Μπρνο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Τσεχοσλοβακία Τσεχία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Τσεχικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός ελεύθερος σκοπευτής |
| Οικογένεια | |
| Αδέλφια | Naděžda Anastasie Pospíšilová |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | συνταγματάρχης/εξόριστος τσεχοσλοβακικός στρατός |
| Πόλεμοι/μάχες | Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, Battle of Sokolovo, Μάχη του Δνείπερου, Battle of the Dukla Pass και Dnieper–Carpathian Offensive |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Μέγας Ταξιάρχης του Τάγματος του Λευκού Λέοντος (28 Οκτωβρίου 2010)[4] τάγμα του Ερυθρού Αστέρα Τσεχοσλοβακικός Πολεμικός Σταυρός 1939-1945 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Προσωπική ζωή Επεξεργασία
Η Λαλκόβα (γεννημένη Πετρουσακόβα) γεννήθηκε στην Οροντένκα της Πολωνίας (σήμερα στην Ουκρανία) από μία οικογένεια Βούλνιων Τσέχων. Έχασε τους γονείς της σε ηλικία 12 ετών και έπειτα ζούσε με τη θεία της στο Στάνισλαβοβ (σήμερα Ιβάνο-Φρανκίβσκ, Ουκρανία) όπου συνάντησε τον πρώτο σύζυγό της, Μικάλ Λάλκο. Μετά τον Παγκόσμιο Πόλεμο ξαναπαντρεύτηκε δύο φορές.[5]
Β' Παγκόσμιος Πόλεμος Επεξεργασία
Μετά τη γερμανική επίθεση στη Σοβιετική Ένωση, η Λαλκόβα μαζί με τον σύζυγό της εντάχθηκαν στο Πρώτο Ανεξάρτητο Τάγμα Τσεχοσλοβακίας, ως εθελόντρια τον Μάρτιο του 1942, σε ηλικία 21 ετών. Στη συνέχεια, παρακολούθησε ιατρικό μάθημα και τρίμηνο πρόγραμμα ελεύθερων σκοπευτών στο Μπουζουλούκ.
Η πρώτη μαχητική εμπειρία της ήρθε κατά τη διάρκεια της τριήμερης Μάχης του Σοκόλοβο (8-11 Μαρτίου 1943) όταν της πιστώθηκε ότι σκότωσε επτά Γερμανούς στρατιώτες, κερδίζοντας την άμεση θέση άσσο . Η επίδοση της παρατηρήθηκε ακόμη και από τη ναζιστική αντι-τσεχοσλοβακική προπαγάνδα στα κατεχόμενα τσεχικά εδάφη (προκειμένου να τονιστεί ο εξωπραγματικός χαρακτήρας της τσεχοσλοβακικής στρατιωτικής μονάδας). [6]
Η Λαλκόβα αργότερα έγινε εκπαιδεύτρια ελεύθερων σκοπευτών του τσεχοσλοβακικού και του σοβιετικού πεζικού. Αφού οι γυναίκες αποσύρθηκαν από τις μάχιμες μονάδες το 1944, έγινε επικεφαλής ιατρική του τάγματος τσεχοσλοβάκων. [7]
Βραβεία Επεξεργασία
Πιστώνεται με τουλάχιστον 30 επιβεβαιωμένες δολοφονίες κατά τη διάρκεια του πολέμου.[8] Αυτός ο αριθμός δεν είναι ακριβής σύμφωνα με τα λεγόμενα της Λαλκόβα, επειδή οι πραγματικοί αριθμοί δεν είναι γνωστοί. Της απονεμήθηκε το Σοβιετικό Τάγμα του Ερυθρού Αστέρα και ο Τσεχοσλοβακικός Πολεμικός Σταυρός .
Μετά τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο Επεξεργασία
Μετά τον πόλεμο, σπούδασε ιατρική και εργάστηκε ως στρατιωτική γιατρός στο Όλομοουτς και στο Κεντρικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο της Πράγας. Αργότερα μετακόμισε στο νοσοκομείο του Μπρνο όπου συνάντησε τον δεύτερο σύζυγό της, τον Βάκλαβ Λαστοβέτσκι. Τελικά πέτυχε το βαθμό της συνταγματάρχη, αλλά λόγω προβλημάτων υγείας εγκατέλειψε το στρατό και άρχισε να εργάζεται ως τουριστικός οδηγός για τους Ρωσόφωνους τουρίστες. Πέρασε το υπόλοιπο της ζωής της στο Μπρνο.[9]
Στις 28 Οκτωβρίου 2010 έλαβε το Τάγμα του Λευκού Λιονταριού, Δεύτερης Κατηγορίας, τη δεύτερη υψηλότερη τσεχική στρατιωτική τιμή.[10]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Encyklopedie dějin města Brna» (Τσεχικά) 13485.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mzk20211123024. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2021.
- ↑ www
.mocr .army .cz /informacni-servis /zpravodajstvi /zemrela-valecna-veteranka-a-nejznamejsi-ceska-snajperka-marie-lastovecka-62161 /. - ↑ www
.hrad .cz /cs /pro-media /tiskove-zpravy /6742 .shtml. - ↑ «Ljalková (Petruščáková, Navrátíková, Lastovecká) Marie». Československé ženy (στα Czech). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2016.
- ↑ Roland, H. (1943). Váleční zajatci vypovídají…. Praha: Orbis. σελ. 40.
- ↑ Šír, Vojtěch (5 Μαρτίου 2008). «Odstřelovačka Marie Ljalková - Lastovecká». Fronta.cz (στα Czech). Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2016.
- ↑ Benešová 2009
- ↑ Jičínská 2008
- ↑ hrad.cz 2010
Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία
- Láník, Jaroslav - Vojenské osobnosti československého odboje 1939-1945 (2005)(ISBN 80-7278-233-9)
- Benešová, Hana - Máme snajperku! Αρχειοθετήθηκε 2009-05-23 στο Wayback Machine., Reflex.cz (2009)
- Jičínská, Vendula - Zdravotnice vzala pušku a šla do první linie, Brněnský deník (2008)
- hrad.cz - Prezident udělil státní vyznamenání, hrad.cz (2010)