Μαρμάρινη κεφαλή εφήβου

Η μαρμάρινη κεφαλή εφήβου είναι τμήμα αρχαίου αττικού αγάλματος. Βρέθηκε τον Σεπτέμβριο του 1887 στην Περσική τάφρο κατά τις ανασκαφές της Ακρόπολης βορειοανατολικά του μουσείου. Φυλάσσεται στο Μουσείο της Ακρόπολης στην Αθήνα με αύξοντα αριθμό 689.

Μαρμάρινη κεφαλή εφήβου
Μαρμάρινη κεφαλή εφήβου
Ονομασία	Μαρμάρινη κεφαλή εφήβου
Διαστάσεις	ύψος 24,5 εκ.
Μουσείο	Μουσείο Ακρόπολης
Αριθμός καταλόγου	689
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Επιστημονική σπουδή έγχρωμης αποκατάστασης σε αντίγραφο στη Γλυπτοθήκη του Μονάχου

Περιγραφή

Είναι κατασκευασμένη από μάρμαρο της Πάρου και έχει φυσικό μέγεθος, ύψους 24,5 εκατοστών. Παρουσιάζει το κεφάλι ενός εφήβου μέχρι το μέσο του λαιμού σε καλή κατάσταση. Το κεφάλι κλίνει λίγο προς τα εμπρός και ελαφρά στο πλάι προς τον δεξιό ώμο. Η κόμη είναι πλούσια και χτενισμένη με επιμέλεια. Τα ελαφρώς κατσαρά μαλλιά πέφτουν κυματίζοντας στο μέτωπο. Σκεπάζουν το κούτελο και καταλήγουν πίσω από τα αυτιά όπου είναι δεμένα σε δυο μεγάλες πλεξούδες που είναι τυλιγμένες γύρω από το κεφάλι και δεμένες μπροστά. Στην κορυφή της κεφαλής υπάρχει μια οπή διαμέτρου 12 χιλιοστών και βάθους 31 χιλιοστών. Τα μάτια είναι μεγάλα και περιβάλλονται από παχιά βλέφαρα. Οι βολβοί των οφθαλμών είναι μικρότεροι του κανονικού. Τα αυτιά, μάγουλα και η μύτη είναι κομψά. Η όλη έκφραση του προσώπου είναι μελαγχολική χωρίς το χαρακτηριστικό αττικό μειδίαμα. Κατά την αποκάλυψη του υπήρχαν εμφανή υπολείμματα χρώματος, ξανθοκίτρινου στα μαλλιά και κόκκινου στα χείλη, τα οποία έχουν πλέον ξεθωριάσει.

Ερμηνεία

Δεν είναι γνωστό ποιόν απεικονίζει το άγαλμα αυτό. Είναι όμως ένα από τα ομορφότερα ευρήματα της Ακροπόλεως και συγκαταλέγεται στα σημαντικότερα για την ιστορία της αττικής τέχνης.

Ιστορική τοποθέτηση

Τα χαρακτηριστικά της κόμης τα συναντούμε επίσης στο άγαλμα του Απόλλωνα του Ομφαλού, στην κόρη του Ευθυδίκου και σε απεικονίσεις σε αγγεία του Ευφρόνιου. Επίσης και σε ένα άλλο έκθεμα του μουσείου με αύξοντα αριθμό 308. Ο καλλιτεχνικός τύπος είναι νέος, έχει επιρροές της Πελοποννησιακής σχολής και είναι ακριβώς αντίθετος του γνωστού αρχαϊκού τύπου. Η χρονολόγηση του έργου προσεγγίζει το 490-480 π.Χ.. Είναι ένα από τα νεώτερα ευρήματα της Περσικής τάφρου, και χρονολογείται λίγο πριν την εισβολή των Περσών και την καταστροφή της πόλης. Το έργο πιθανόν φιλοτέχνησε ένας από τους δασκάλους του Φειδία, ο Ηγησίας των Αθηνών ή ο Αγελάδας του Άργους.

Πηγές

• Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία (1906). Μνημεία της Ελλάδος. Αθήνα: Τυπογραφείο Π. Δ. Σακελλαρίου. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2010. 
• Γκάι Ντίκινς (1881 - 1916) (1912). Catalogue Of The Acropolis Museum Volume I Archaic Sculpture (στα Αγγλικά). Cambridge: University Press. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2010. 
• Max Sauerlandt (1880-1934) (1911). Griechische Bildwerke: Mit 140, darunter etwa 50 ganzseitigen, Abbildungen (στα Γερμανικά). Düsseldorf, Leipzig: K.R. Langewiesche. σελίδες 33 και 134-135. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2010. 
• Ισμήνη Τριάντη (1998). Το Μουσείο Ακροπόλεως. Αθήνα: ΟΛΚΟΣ, ISBN 960-7169-84-0. σελίδες 234-235. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2011.