Ματθίλδη του Κβέντλινμπουργκ

Η Ματθίλδη του Κέντλινμπεργκ (Mathilde, αρχές του 955 - 7/8 Φεβρουαρίου 999) ήταν η πρώτη πριγκίπισσα-ηγουμένη του Κέντλινμπεργκ, Μητροπολίτισσα και μία από τις πιο ισχυρές γυναίκες του 10ου αιώνα καθώς ήταν μία από τις τρεις dominae imperiales[4][5] (κυρίαρχες αυτοκράτειρες) της Σαξονίας.[Σημ. 1] Ήταν η κόρη του Όθωνα Α΄ της Γερμανίας και της δεύτερης συζύγου του, Αδελαΐδας της Ιταλίας, και ξαδέρφη της συγγραφέα Ροσβίτα[6].

Ματθίλδη του Κβέντλινμπουργκ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση955[1][2][3]
Θάνατος999[1]
Αβαείο του Κβέντλινμπουργκ
Τόπος ταφήςΑβαείο του Κβέντλινμπουργκ
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααββέσσα
Οικογένεια
ΓονείςΌθων Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και Αδελαΐδα της Βουργουνδίας
ΑδέλφιαΈμμα της Ιταλίας
Λιούτγκαρτ της Σαξονίας (932-953)
Λιούντολφ της Σουαβίας
Όθων Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
Γουλιέλμος, αρχιεπίσκοπος του Μάιντς
ΟικογένειαΔυναστεία των Οθωνιδών

Λαμβάνοντας το πέπλο

Επεξεργασία

Η γιαγιά της, Ματθίλδη του Ριγκενχάιμ, ίδρυσε τη Μονή Κέντλινμπεργκ το 936 και έγινε η πρώτη ηγουμένη της. Τον Απρίλιο του 966, σε μια μεγάλη τελετή που ζήτησε ο πατέρας της, η εντεκάχρονη Ματθίλδη και η ομώνυμη εκ πατρός γιαγιά της αναγνωρίστηκαν ηγουμένες από όλους τους επισκόπους και τους αρχιεπισκόπους της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Όπως οι περισσότερες ηγουμένισσες της εποχής κατείχε μεγάλη εξουσία καθώς μπορούσε να κόψει δικό της νόμισμα, διατηρούσε δικό της στρατό και συμμετείχε στα αυτοκρατορικά συμβούλια ενώ κατείχε τον τίτλο της Metropolitana, δηλαδή μητροπολίτισσα, που της έδινε εξουσία πάνω σε όλους τους επισκόπους, τίτλος που κανονικά δινόταν μόνο σε άντρες.[7][8]

Αντιβασιλεία

Επεξεργασία

Ένα χρόνο αφού έγινε μοναχή, η γιαγιά της πέθανε και η Ματθίλδη έμεινε το μοναδικό μέλος της Οθωνικής Δυναστείας στο βασίλειο, όταν ο πατέρας της και ο αδελφός της Όθων πήγαν στην Ιταλία. Έτσι, η αποστολή της ήταν να εκπροσωπεί τη δυναστεία της και να κυβερνά τη Σαξονία σε μια ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση.[9]

Ως αντιβασίλισσα, η Ματθίλδη πραγματοποίησε μια σύνοδο στο Ντόρνμπερκ. Η σύνοδος είχε μεταρρυθμιστικό χαρακτήρα και αφορούσε την εκκλησία της Γερμανίας.

Το 985 έλαβε χώρα μια αυτοκρατορική Συνέλευση (Diet) στο αββαείο της, που ονομάστηκε Συνέλευση των Ισχυρών Γυναικών, διότι οργανώθηκε με πρωτοβουλία των ισχυρότερων γυναικών της εποχής και προήδρευαν οι αυτοκράτειρες Αδελαΐδα και Θεοφανώ καθώς και η ίδια η Ματθίλδη. Στη Συνέλευση ο Ερρίκος ο Εριστικός αμφισβήτησε το δικαίωμα του ανιψιού της Ματθίλδης να διαδεχθεί τον πατέρα του. Η Ματθίλδη κατάφερε να νικήσει επιτυχώς τους ισχυρισμούς του και εξασφάλισε την εκλογή του ανιψιού της ως αυτοκράτορα, επομένως «να κρατήσει συνεκτική την αυτοκρατορία».[10] Το 985 η Ματθίλδη, η μητέρα της και η νύφη της, η βυζαντινή πριγκίπισσα Θεοφανώ, έγιναν συμβασίλισσες για τον νεαρό ανιψιό της Ματθίλδης, τον Όθωνα Γ΄[11].

Ένας σύγχρονος χρονικογράφος περιέγραψε την αντιβασιλεία της ως "χωρίς γυναικεία επιπολαιότητα". Η Ματθίλδη επέτυχε να αποκαταστήσει την ειρήνη και την εξουσία οδηγώντας έναν στρατό εναντίον των βαρβάρων.[10] Δεν χρησιμοποίησε για την επίτευξη των στόχων της τη στρατιωτική δύναμη, παρόλο που ήταν στη διάθεσή της.[12]

Πέθανε το 999 και τη διαδέχθηκε η ανιψιά της, Αδελαΐδα.

Ο Widukind του Corvey, ένας ιστορικός χρονικογράφος από τη Σαξονία, αφιέρωσε τα γραπτά του, μεταξύ των οποίων είναι το σημαντικότερο έργο της Οθωνικής ιστοριογραφίας, στη Ματθίλδη.[13]

Σημειώσεις

Επεξεργασία
  1. Οι άλλες δύο ήταν η μητέρα της, η Αδελαΐδα της Ιταλίας, και η νύφη της, η Θεοφανώ του Βυζαντίου. Μαζί με τη Ματθίλδη αυτές οι γυναίκες αποτελούσαν τους τρεις πιο ισχυρούς ανθρώπους στη Σαξονία του 10ου αιώνα. (MacLean, 2017. Nash, 2017.)

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 122112598. Ανακτήθηκε στις 15  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 9675503. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 (Γερμανικά, Αγγλικά) FemBio database. 19002. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. MacLean, Simon (2017). Ottonian queenship (1η έκδοση). Oxford: Oxford University Press. ISBN 9780198800101. 961410084. 
  5. Nash, Penelope (2017). Empress Adelheid and Countess Matilda : medieval female rulership and the foundations of European society. New York, NY: Palgrave Macmillan. ISBN 9781137590886. 964379733. 
  6. Hurd-Mead, Kate Campbell (1978). A history of women in medicine, from the earliest times to the beginning of the nineteenth century. The Haddam Press. σελ. 112. 
  7. French, Marilyn (2008). From Eve to Dawn : A History of ΅Women. V. 1, Origins. New York: Feminist Press at CUNY. σελ. 208. ISBN 1558616195. 630542028. 
  8. H., Berman, Constance (2005). Medieval religion : new approaches. New York: Routledge. σελ. 105. ISBN 0415316871. 62557384. 
  9. The New Cambridge Medieval History: C. 900-C. 1024. Cambridge University Press. 1999. ISBN 0-521-36447-7. Retrieved 2009-07-08. |first1= missing |last1= in Authors list (help)
  10. 10,0 10,1 Jansen, Sharon L. (2002). The monstrous regiment of women: female rulers in early modern Europe. Palgrave Macmillan. ISBN 0-312-21341-7. Retrieved 2009-07-08.
  11. Yorke, Barbara (2003). Nunneries and the Anglo-Saxon royal houses. Continuum International Publishing Group. ISBN 0-8264-6040-2. Retrieved 2009-07-11.
  12. McNamara, Jo Ann (1996). Sisters in arms: Catholic nuns through two millennia. Harvard University Press. ISBN 0-674-80984-X. Retrieved 2009-07-08.
  13. The New Cambridge Medieval History: C. 900-C. 1024. Cambridge University Press. 1999. ISBN 0-521-36447-7. Retrieved 2009-07-08.