Ματωμένοι Ορίζοντες

Ματωμένοι Ορίζοντες ; The Big Country
	Κινηματογραφική αφίσα
Σκηνοθεσία	Γουίλιαμ Γουάιλερ
Παραγωγή	Γουίλιαμ Γουάιλερ; Γκρέγκορι Πεκ
Σενάριο	Ρόμπερτ Γουάιλντερ
Πρωταγωνιστές	Γκρέγκορι Πεκ ; Τζιν Σίμονς ; Τσάρλτον Ίστον ; Κάρολ Μπέικερ ; Μπερλ Άιβς ; Τσαρλς Μπίκφορντ
Μουσική	Τζερόμ Μόρος
Φωτογραφία	Φραντς Πλάνερ
Εταιρεία παραγωγής	United Artists
Διανομή	United Artists και Netflix
Πρώτη προβολή	1/10/1958
Κυκλοφορία	1958
Διάρκεια	165 λεπτά
Προέλευση	Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Γλώσσα	Aγγλικά
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Το Ματωμένοι Ορίζοντες (αγγλ. The Big Country) είναι Αμερικανικό γουέστερν του 1958 σε σκηνοθεσία Γουίλιαμ Γουάιλερ. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι ο Γκρέγκορι Πεκ (που έκανε την παραγωγή μαζί με τον Γουάιλερ), η Τζιν Σίμονς, ο Τσάρλτον Ίστον και η Κάρολ Μπέικερ. Η ταινία είναι βασισμένη σε μυθιστόρημα του Ντόναλντ Χάμιλτον που δημοσιεύτηκε σε επεισόδια σε περιοδικό^[1]. Η ταινία χάρισε στον Μπερλ Άιβς το Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου.

Υπόθεση

Ο Τζιμ ΜακΚέι (Γκρέγκορι Πεκ) ένας φιλήσυχος αλλά γενναίος ναυτικός από τη Νέα Αγγλία, γνωρίζεται με την κόρη ενός Τεξανού κτηματία την Πατρίσια "Πατ" Τέρελ (Κάρολ Μπέικερ). Οι δυο τους ερωτεύονται, αρραβωνιάζονται και ο Τζιμ την ακολουθεί στο Τέξας προκειμένου να γνωρίσει τον πατέρα της Χένρι (Τσαρλς Μπίκφορντ). Η άφιξη του Τζιμ στο Τέξας τον κάνει να διαπιστώσει ότι οι κάτοικοι της περιοχής εκείνης είναι θρασύδειλοι, καυχησιάρηδες και προκλητικοί. Ο Τζιμ που είναι άνθρωπος που πιστεύει στην επίλυση των διαφορών μέσω διαλόγου, εμφανίζεται δειλός και αδύναμος στα μάτια της Πατ και του πατέρα της, όταν αρνείται να παλέψει με τον επιστάτη των κτημάτων του Τέρελ, Στιβ Λιτς (Τσάρλτον Ίστον) που τον προκαλεί. Ο Τέρελ βρίσκεται σε χρόνια διαμάχη με έναν άλλο κτηματία τον Ρούφους Χάνασι (Μπερλ Άιβς). Αντικείμενο της διαμάχης τους είναι ένα κομμάτι γης πλούσιο σε νερό του οποίο ιδιοκτήτρια είναι η πανέμορφη δασκάλα Τζούλι Μάραγκον (Τζιν Σίμονς).

Πληροφορίες

Ταινία που άνοιξε τον δρόμο για τα φιλειρηνικά γουέστερν, μέσω της οποίας ο σκηνοθέτης της, Γουίλιαμ Γουάιλερ, χρησιμοποιόντας αλληγορικά στοιχεία προσπάθησε να ασκήσει κριτική στον Ψυχρό Πόλεμο. Η βεντέτα μεταξύ των οικογενειών Τέρελ και Χάνασι, συμβόλιζε τη διαμάχη μεταξύ Η.Π.Α και ΕΣΣΔ, με τον Χένρι Τέρελ ως άλλο Ντουάιτ Άιζενχαουερ. Ο Άιζενχάουερ ήταν μεγάλος θαυμαστής της ταινίας για την οποία κανόνισε να προβληθεί τέσσερις συνεχόμενες βραδιές στον Λευκό Οίκο κατά τη διάρκεια της δεύτερής του θητείας^[2]. Πρωταγωνιστές της ταινίας οι Γκρέγκορι Πεκ (σε έναν ακόμη ρόλο, όπου εμφανίζεται ως η φωνή του δικαίου) και Τζιν Σίμονς. Οι δυο πρωταγωνιστές πλαισιώνονται από μια νεότατη Κάρολ Μπέικερ, σε έναν ακόμη ρόλο κακομαθημένης και φιλάρεσκης γυναίκας ανάλογο με εκείνο που είχε ερμηνεύσει στις ταινίες Ο γίγας (Giant) του Τζορτζ Στίβενς και Η φωνή του πόθου (Baby Doll) του Ηλία Καζάν το 1956 και από έναν Τσάρλτον Ίστον δυο χρόνια μετά τις Δέκα εντολές (The Ten Commandments) του Σέσιλ Ντε Μιλ και ένα χρόνο πριν την ταινία Μπεν Χουρ του Γουάιλερ που επρόκειτο να τον κάνει μεγάλο αστέρα. Ο Ίστον παραλίγο να απορρίψει το ρόλο του Στιβ Λιτς εφόσον δεν ήταν πρωταγωνιστικός, αλλά ο ατζέντης του τον έπεισε να τον δεχτεί μόνο και μόνο για να συνεργαστεί με τον Γουίλιαμ Γουάιλερ και τον Γκρέγκορι Πεκ. Η συνεργασία αυτή τον οδήγησε στον Μπεν Χουρ της επόμενης χρονιάς που του χάρισε τη μοναδική του υποψηφιότητα και το όσκαρ. Άλλοι δυο καρατερίστες πλαισιώνουν τους πρωταγωνιστές: οι Τσαρλς Μπίκφορντ και ο Μπερλ Άιβς. Ο Άιβς είχε μια εξαιρετική χρονιά το 1958, καθώς ανέλαβε επίσης το ρόλο του Μπιγκ Ντάντι στη μεταφορά του θεατρικού του Τένεσι Γουίλιαμς Λυσσασμένη γάτα (Cat on a Hot Tin Roof). Παρ' όλα αυτά ήταν ο ρόλος του Ρούφους Χένεσι στους Ματωμένους Ορίζοντες που του χάρισε το όσκαρ Β' ανδρικού ρόλου. Ο Πεκ κι ο Γουάιλερ καυγάδισαν κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων και ο Γουάιλερ (που είχε συνεργαστεί ξανά με τον Πεκ στην ταινία Διακοπές στη Ρώμη (Roman Holiday, 1953) ορκίστηκε να μην ξανασκηνοθετήσει ποτέ τον μεγάλο αυτό ηθοποιό.

Βραβεία

Βραβεία Ακαδημίας Κινηματογράφου (Όσκαρ)

Βράβευση:

Β’ Ανδρικού Ρόλου – Μπερλ Άιβς

Υποψηφιότητα:

Μουσικής Επένδυσης - Τζερόμ Μόρος

Διαχρονικότητα

Το περιοδικό Empire κατέταξε την ταινία στην 187η θέση στη λίστα με τις 500 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών^[3].

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

Η ταινία στο imdb
Η ταινία στο cine.gr Αρχειοθετήθηκε 2015-09-23 στο Wayback Machine.

Παραπομπές

↑ American Film Institute Catalog of Feature Films http://www.afi.com/members/catalog/DetailView.aspx?s=&Movie=52479
↑ Coyne, Michael (1997). The Crowded Prairie: American National Identity in the Hollywood Western. New York, New York: I. B. Tauris. σελ. 92. ISBN 978-1860642593.
↑ http://www.empireonline.com/500/61.asp

[1] American Film Institute Catalog of Feature Films http://www.afi.com/members/catalog/DetailView.aspx?s=&Movie=52479

[Coyne1997-2] Coyne, Michael (1997). The Crowded Prairie: American National Identity in the Hollywood Western. New York, New York: I. B. Tauris. σελ. 92. ISBN 978-1860642593.

[3] ttp://www.empireonline.com/500/61.asp

[1]

[2]

[3]