Μεταφορά στο Εθνικό Δίκαιο (νομική)

Στο δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η μεταφορά είναι μια διαδικασία, με την οποία τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης δίνουν ισχύ σε μια οδηγία με τη λήψη κατάλληλων μέτρων εφαρμογής. Η μεταφορά στο Εθνικό Δίκαιο γίνεται συνήθως είτε από πρωτογενή νομοθεσία είτε από Παράγωγο (ή Δευτερογενές) Δίκαιο.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς την έγκαιρη, και σωστή υλοποίηση της μεταφοράς στο Εθνικό Δίκαιο, και την σωστή εφαρμογή της, ώστε να επιτευχθούν τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Εσφαλμένη μεταφορά μπορεί να προκύψει από αδράνεια (με εξαίρεση ορισμένες διατάξεις), αποκλίσεις (άλλο πεδίο, ορισμός ή απαίτηση), " επιχρύσωση " (υπέρβαση των απαιτήσεων της οδηγίας), "διπλοπαρκάρισμα" (επικάλυψη μεταξύ των υφισταμένων εθνικών νομοθεσιών και της μεταφερθείσας οδηγίας), ή "κανονιστική παρεκτροπή" (υπερβολική εφαρμογή ή κατάσταση αβεβαιότητας όσον αφορά την κατάσταση του κανονισμού).

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μπορεί να προσφύγει στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά κρατών που δεν έχουν μεταφέρει επαρκώς τις οδηγίες. Επιπρόσθετα, κάθε φυσικό πρόσωπο ή επιχείρηση ενός Κράτους Μέλους μπορεί να υποβάλει καταγγελία στην Επιτροπή σχετικά με την εσφαλμένη ή καθυστερημένη μεταφορά μιας οδηγίας της ΕΕ ή "για οποιοδήποτε μέτρο (νομοθετικής, κανονιστικής ή διοικητικής πράξης) ή πρακτική που αποδίδεται σε Κράτος Μέλος, τα οποία θεωρούν ασυμβίβαστα με μια διάταξη ή μια αρχή του Κοινοτικού Δικαίου".

Η Επιτροπή δημοσιεύει μια ετήσια έκθεση που συνοψίζει τον τρόπο με τον οποίο μεταφέρθηκε η νομοθεσία της ΕΕ, με στατιστικές σχετικά με τον αριθμό και τον τύπο των παραβάσεων, ανά χώρα και τομέα.