Μητροπολίτης Ανέων Πολύευκτος
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Μητροπολίτης Πολύευκτος κατά κόσμον Κωνσταντίνος Φινφίνης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1912.
| Μητροπολίτης Γερμανίας Πολύευκτος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1912 Κωνσταντινούπολη |
| Θάνατος | 1 Φεβρουαρίου 1988 Αθήνα |
| Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Σπουδές | Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μητροπολίτης |
Εισήχθη στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης το 1928. Αποφοίτησε το 1934 υποστηρίζοντας την διατριβή «Το Βουλγαρικό Σχίσμα». Τον Μάρτιο του 1934 χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Μητροπολίτη Ηρακλείας Βενιαμίν και διορίσθηκε Ιεροκήρυκας και Διάκονος στην Αγία Τριάδα Σταυροδρομίου, όπου ανέπτυξε φιλανθρωπική δράση ιδρύοντας συσσίτια απόρων μαθητών. Αφού ο Βενιαμίν εξελέγη Πατριάρχης, διόρισε το 1936 τον Πολύευκτο στα Πατριαρχεία ως Πατριαρχικό Επίτροπο και μετά ολίγων μηνών με συνοδική διάγνωση προήχθη σε υπογραμματέας της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου μέχρι το 1938.
Το έτος αυτό μετέβηκε στις ΗΠΑ και εντάχθηκε στην διάθεση της Αρχιεπισκοπής Αμερικής. Το διάστημα αυτό διετέλεσε ιερατικός προϊστάμενος της κοινότητας Περθ Άμποϊ στο Νιου Τζέρσεϊ και συγχρόνως παρακολούθησε θεολογικά σεμινάρια στο Νιου Μπρούνσγουικ του Νιου Τζέρσεϊ. Με εντολή του επισκόπου Βοστόνης Αθηναγόρα Καββαδά εγκατέλειψε τις σπουδές του για να διδάξει στη Θεολογική Σχολή του Πόμφρετ Κον και ανάλαβε ιερατικά καθήκοντα έπειτα από πρόσκληση που έλαβε από την κοινότητα του Αγίου Δημητρίου Αστόριας Νέας Υόρκης, παραμένοντας στη θέση αυτή για τρία χρόνια. Το 1945 έπειτα από αίτηση της κοινότητας του Αγίου Φραγκίσκου μετατέθηκε στο ναό του Ευαγγελισμού της Αστόριας. Εξυπηρέτησε την ενορία αυτή για μια δεκαετία. Κατά το διάστημα αυτό ανέπτυξε πλούσια δράση: για εννέα χρόνια διεύθυνε τον ραδιοφωνική εκπομπή και έκδιδε το εκκλησιαστικό περιοδικό «Πυρσός του Ευαγγελισμού» και το 1953 ίδρυσε θρησκευτικό ινστιτούτο της Ορθόδοξης Θεολογίας. Από το 1946 μέχρι το 1951 διετέλεσε και αρχιερατικός επίτροπος της Δ. Αρχιερατικής περιφέρειας.
Την 12η Οκτωβρίου 1955 με πρόταση του Αρχιεπισκόπου Μιχαήλ Κωνσταντινίδη εξελέγη από την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου Επίσκοπος Τροπαίου βοηθός επίσκοπος της Αρχιεπισκοπής Αμερικής με σκοπό να ποιμάνει την επισκοπική περιφέρεια Πίτσμπουρκ. Η χειροτονία του έγινε στις 3 Νοεμβρίου 1955 στον καθεδρικό ναό του Αγίου Νικολάου του Πίτσμπουρκ από τον Αρχιεπίσκοπο Μιχαήλ και από των επισκόπων Ευκαρπίας Μπογδάν, Ελαίας (μετέπειτα Θυατείρων) Αθηναγόρα Κοκκινάκη και Ναζιανζού (μετέπειτα Αυστραλίας) Ιεζεκιήλ. Το 1960 αναγνωρίσθηκαν οι υπηρεσίες του προς το ελληνορθόδοξο πλήρωμα προάχθηκε σε Τιτουλάριος Μητροπολίτης Τροπαίου.
Μετά την ίδρυση της Μητροπόλεως Γερμανίας και Εξαρχίας Ολλανδίας και Δανίας εξελέγη πρώτος Μητροπολίτης Γερμανίας και Έξαρχος Ολλανδίας και Δανίας την 22α Οκτωβρίου 1963. Η ενθρόνιση του πραγματοποιήθηκε την 1ην Μαρτίου 1964 στον Ιερό Ναό του Αγίου Ανδρέου στο Ντίσελντορφ και παραμένει Μητροπολίτης Γερμανίας για πέντε περίπου χρόνια. Στις 25 Ιουνίου 1968 εξελέγη Μητροπολίτης Ηλιουπόλεως και Θείρων και στις 12 Αυγούστου 1969 πρώτος Μητροπολίτης της νεοσύστατης Μητροπόλεως Σουηδίας. Στις 30 Απριλίου 1974 εξελέγη Μητροπολίτης Ανέων, όπου ως εφησυχάζων εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Απεβίωσε στην Αθήνα την 1 Φεβρουαρίου 1988.
Έχει εκδώσει εννέα βιβλία και πολλά φυλλάδια εθνικοθρησκευτικού περιεχομένου, έχει ακόμα δημοσιεύσει άρθρα στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο στην Αμερική και στην Ευρώπη.