Μονή Αχειροποίητου

Η Μονή Αχειροποίητου ή Παναγία Αχειροποιός είναι μεσαιωνικό ορθόδοξο μοναστήρι το οποίο βρίσκεται στη Λάπηθο, κοντά στον Καραβά στην de jure επαρχία Κερύνειας στην Κύπρο. Το μοναστήρι κτίστηκε τον 11ο αιώνα και σήμερα βρίσκεται υπό αναστήλωση.

Μονή Αχειροποίητου
Είδος	εκκλησία
Αρχιτεκτονική	βυζαντινή αρχιτεκτονική
Γεωγραφικές συντεταγμένες	35°21′11″N 33°11′27″E
Διοικητική υπαγωγή	Λάπηθος
Χώρα	Κύπρος
Έναρξη κατασκευής	11ος αιώνας
Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Ιστορία

Σύμφωνα με την παράδοση, το μοναστήρι πήρε το όνομά του από ένα αχειροποίητο, μια εικόνα που πιστεύεται ότι μεταφέρθηκε θαυματουργά από την αρχική της θέση στη Μικρά Ασία από την Παναγία για να τη σώσει από την καταστροφή λόγω της τουρκικής κατάκτησης. Σύμφωνα με το μύθο, το σάβανο του Ιωσήφ της Αριμαθείας κρατήθηκε κάποτε στο μοναστήρι και μεταφέρθηκε στο Τορίνο της Ιταλίας, το 1452, όπου παραμένει σήμερα και είναι τώρα γνωστό ως Σινδόνη του Τορίνου. Το μοναστήρι σύντομα έγινε γνωστό και τελικά έγινε το θρησκευτικό κέντρο της περιοχής. Το μοναστήρι ήταν η έδρα του Επισκόπου Λαμπούσας, ενός από τους 15 Επισκόπους του νησιού έως το 1222.

Το 1735 ο Ρώσος μοναχός Βασίλι Μπάρσκι επισκέφθηκε το μοναστήρι και σημείωσε ότι υπήρχαν εννέα με δέκα μοναχοί στις εγκαταστάσεις. Μερικά χρόνια αργότερα, περίπου το 1760, ο Πέτερμαν, ένας Γερμανός ταξιδιώτης που επισκέφθηκε το μοναστήρι το 1851, ανέφερε ότι ενενήντα χρόνια πριν από την εποχή του Τούρκοι επιδρομείς από τον Καραμάν είχαν λεηλατήσει και κάψει το μοναστήρι. Μέχρι τον δέκατο ένατο αιώνα, ο αριθμός των μοναχών είχε μειωθεί περαιτέρω, και τον 20ο αιώνα το μοναστήρι είχε εγκαταλειφθεί από τους μοναχούς. Μετά την ανεξαρτησία, οι Έλληνες στρατιώτες κλήθηκαν και έμειναν στα κελιά του μοναστηριού και μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, το μοναστήρι έγινε στρατώνες για τον τουρκικό στρατό. Το συγκρότημα εξακολουθεί να είναι κλειστό για το κοινό. Την ανακαίνισή του έχει αναλάβει το Αμερικανικό Πανεπιστήμιο Κερύνειας.

Αρχιτεκτονική

Η Μονή χτίστηκε τον 11ο αιώνα στα θεμέλια μιας ερειπωμένης χριστιανικής εκκλησίας του 6ου αιώνα. Κατά τη διάρκεια των αιώνων, η συνεχής ανοικοδόμηση είχε ως αποτέλεσμα να έχει αρχιτεκτονικά στιλ από διαφορετικές χρονικές περιόδους, συμπεριλαμβανομένων των παλαιοχριστιανικών, βυζαντινών, Λουζινιάν, γοτθικών και φραγκικών. Το σημερινό κτίριο έχει δύο θόλους και γοτθικό νάρθηκα.

Θησαυρός

Ο θησαυρός της Λάμπουσας.

Το 1897 αποκαλύφθηκε κοντά στο μοναστήρι ένας θησαυρός των πρώτων βυζαντινών χρόνων αποτελούμενο από ασημένια αντικείμενα. Γνωστό ως Θησαυρός της Λάμπουσας ή Πρώτος Θησαυρός της Κύπρου, αποτελείται από ποικιλία λειτουργικών αντικειμένων που χρονολογούνται από τον 6ο ή τον 7ο αιώνα, ίσως σκόπιμα κρυμμένα κατά τη διάρκεια της αραβικής εισβολής στην Κύπρο το 653 μ.Χ. Ο θησαυρός αποκτήθηκε από το Βρετανικό Μουσείο το 1899.