Μπακάι - Ατά

Μπακάι-Ατά
	Μπακάι-Ατά 42°28′48″N 71°54′36″E
Χώρα	Κιργιζία
Διοικητική υπαγωγή	Επαρχία Μπακάι-Ατά
Ίδρυση	4ιουλ. / 16 Απριλίου 1882γρηγ.
Υψόμετρο	1.192 μέτρα
Ταχ. κωδ.	723800
Ζώνη ώρας	UTC+06:00
	δεδομένα (π • σ • ε )

Συντεταγμένες: 42°28′48″N 71°54′36″E / 42.48000°N 71.91000°E / 42.48000; 71.91000

Το Μπακάι-Ατά (κιργιζικά: Бакай-Ата‎‎, που μέχρι το 2001 ονομάζονταν Λενινιπόλ - Ленинполь)^[1] είναι χωριό στην Περιφέρεια Ταλάς του Κιργιστάν Είχε πληθυσμός 7.928 κατοίκους, το 2021. Αποτελεί τη διοικητική έδρα της επαρχίας Μπακάι-Ατά.^[2]

Ιστορία

Σε αυτό το σημείο της κοιλάδας Ταλάς, το 1882, παραχωρήθηκε γη προς εγκατάσταση σε Γερμανούς Μεννονίτες, από τον κυβερνήτη του Τουρκεστάν στην Τασκένδη. Κατά τα επόμενα 40 με 50 χρόνια, οι Γερμανοί αποτελούσαν την πλειοψηφία στα τέσσερα χωριά που έχτισαν στην περιοχή και η δημοτική γλώσσα ήταν τα Plautdietsch (μια γερμανική διάλεκτος των Γερμανών Μεννονιτών, με κάποιες ομοιότητες με τα ολλανδικά). Από το 1882 έως το 1938, η σχολική διδασκαλία και η εκκλησιαστική γλώσσα ήταν πάντα στα γερμανικά. Στη συνέχεια τα γερμανικά αντικαταστάθηκαν από τα ρωσικά στα σχολικά μαθήματα και η εκκλησία έκλεισε. Με τον καιρό, οι τέσσερις μικροί οικισμοί σταδιακά μεγάλωσαν και το 1931 ενώθηκαν με το όνομα Λενινπόλ.

Οι Γερμανοί στη Λενινπόλ έγιναν σταδιακά μειοψηφία μέσα στα επόμενα 30 με 40 χρόνια, καθώς Γερμανοί άνδρες και γυναίκες στάλθηκαν σε καταναγκαστική εργασία κατά τα χρόνια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ενώ την ίδια στιγμή οι εκτοπισμένοι Καρατσάι από τον Καύκασο εγκαταστάθηκαν στο χωριό. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950, τα αμιγώς κιργιζικά χωριά Schapak και Chon-Alysch ενσωματώθηκαν στη Λενινπόλ. Με τη μετανάστευση περισσότερων Κιργιζίων από άλλα χωριά και τη μερική επανεγκατάσταση Γερμανών σε άλλες περιοχές, οι εθνοτικές σχέσεις μετατοπίσαν περαιτέρω σε μειονεκτική θέση της γερμανικής μειονότητας. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, σχεδόν 4.000 Γερμανοί ζούσαν ακόμα στο Λενινπόλ. Στα είκοσι χρόνια που ακολούθησαν, από την αρχή της περεστρόικα στην τότε Σοβιετική Ένωση, σχεδόν όλοι εγκατέλειψαν το χωριό. Η πλειοψηφία πήγε στη Γερμανία ενώ και οι περισσότεροι Ρώσοι μετακόμισαν επίσης στη Ρωσία στα μέσα της δεκαετίας του 1990.

Από τότε που το Κιργιστάν απέκτησε την ανεξαρτησία του (1991), η επίσημη γλώσσα και το σχολικό πρόγραμμα σπουδών στο χωριό είναι στα κιργιζικά. Λίγα χρόνια αργότερα, η ρωσική γλώσσα έγινε δεκτή ως η δεύτερη κρατική γλώσσα στη χώρα. Ως αποτέλεσμα, το 1997 άνοιξε ένα ιδιωτικό λύκειο στα Μπακάι-Ατά, με μαθήματα στα ρωσικά. Στο τοπικό γυμνάσιο, επίσης, από το 2002 μέρος της διδασκαλίας γίνεται ξανά στα ρωσικά.

Πληθυσμός


Έτος	Πληθ.	±%
2009	6.834	—
2021	7.928	+16.0%

Παραπομπές

↑ Law 8 February 2001 No. 23
↑ «Classification system of territorial units of the Kyrgyz Republic» (στα Κιργιζικά). National Statistics Committee of the Kyrgyz Republic. Μαΐου 2021. σελίδες 64–65.

[1] Law 8 February 2001 No. 23

[class-2] «Classification system of territorial units of the Kyrgyz Republic» (στα Κιργιζικά). National Statistics Committee of the Kyrgyz Republic. Μαΐου 2021. σελίδες 64–65.

[1]

[2]