Μπαλταλήκιο

Επί τουρκοκρατίας κατά την οθωμανική νομοθεσία με το όνομα μπαλταλήκ, ή μπαλταλήκι, ή μπαλταλήκιο, όπως υιοθετήθηκε στην μετέπειτα ελληνική νομοθεσία φερόταν το δάσος που κατά κυριότητα ανήκε στο δημόσιο και που παραχωρούταν για εκμετάλλευση, ή ως κοινόχρηστο, στους κατοίκους ορισμένου χωριού ή παρακείμενης κωμόπολης.

Στην Ελλάδα με το νομοθετικό διάταγμα της 25 Σεπτεμβρίου του 1923 "Περί των δασών Θεσσαλίας των επί Τουρκοκρατίας χαρακτηριζομένων ως μπαλταληκίων" αναγνωρίστηκαν ομοίως τα μπαλταλήκια ως κοινοτικά. Επίσης και με το διάταγμα της 29 Ιουλίου του 1927 "Περί κυρώσεως του από 20 Ιανουαρίου 1926, Ν.Δ. "Περί επιβολής στρεμματικού φόρου επί των μπαλταληκίων" τα εις τις "νέες χώρες" υφιστάμενα μπαλταλήκια, παραχωρήθηκαν σε παρακείμενες κοινότητες μετά από σχετικές αποφάσεις του υπουργείου Γεωργίας.

Πηγές

• "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου" τομ.13ος, σελ.884.