Βικιπαίδεια

Μπλάντι μέρι

κοκτέιλ

Το μπλάντι μέρι (Bloody Mary) είναι κοκτέιλ που περιέχει βότκα, χυμό ντομάτας και άλλα μπαχαρικά και αρώματα, όπως σάλτσα Worcestershire, καυτερές σάλτσες, σκόρδο, βότανα, χρένο, σέλινο, ελιές, αλάτι, μαύρο πιπέρι, χυμό λεμονιού, χυμό λάιμ και αλάτι σέλινου. Ορισμένες εκδοχές του ποτού περιλαμβάνουν γαρίδες και μπέικον ως γαρνιτούρα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, καταναλώνεται συνήθως το πρωί ή νωρίς το απόγευμα και είναι δημοφιλές ως θεραπεία της μέθης.

Μπλάντι μέρι σερβιρισμένο σε ψηλό ποτήρι, με ένα κοτσάνι σέλερι.

Το μπλάντι μέρι επινοήθηκε τη δεκαετία του 1920 ή του 1930. Υπάρχουν διάφορες θεωρίες ως προς την προέλευση του ποτού και το όνομά του. Έχει πολλές παραλλαγές, με πιο αξιοσημείωτη το Ρεντ Σνάπερ (ονομάζεται επίσης Μπλάντι Μάργαρετ), το Σίζαρ και το Μιτσελάδα.

Ιστορία Επεξεργασία

Ο Γάλλος μπάρμαν Φερνάντ Πετιό ισχυρίστηκε ότι εφηύρε το Μπλάντι Μέρι το 1921, πολύ πριν από οποιονδήποτε από τους μεταγενέστερους ισχυρισμούς, σύμφωνα με την εγγονή του.[1][απέτυχε η επαλήθευση] Εργαζόταν στο New York Bar στο Παρίσι εκείνη την εποχή, το οποίο αργότερα έγινε Harry's New York Bar, ένα στέκι στο Παρίσι όπου σύχναζε ο Έρνεστ Χέμινγκουεϊ και άλλοι Αμερικανοί μετανάστες.[2] Το πρωτότυπο κοκτέιλ λέγεται ότι δημιουργήθηκε σε μια στιγμή, σύμφωνα με τις παραδόσεις του ίδιου του μπαρ, αποτελούμενο μόνο από βότκα και χυμό ντομάτας.[3] Αυτό το κοκτέιλ αρχικά αναφερόταν ως «Κουβάς Αίματος». Το Harry's Bar ισχυρίζεται επίσης ότι έχει δημιουργήσει πολλά άλλα κλασικά κοκτέιλ, όπως το White Lady και το Side Car.[4]

Το 21 Club της Νέας Υόρκης έχει δύο αξιώσεις που σχετίζονται με αυτό. Η μία είναι ότι εφευρέθηκε τη δεκαετία του 1930 από τον μπάρμαν Χένρι Ζμπικίεβιτς, ο οποίος κατηγορήθηκε για την ανάμειξη του Μπλάντι Μέρι. Η άλλη αποδίδει την εφεύρεσή του στον κωμικό Τζορτζ Τζέσελ, ο οποίος σύχναζε στο 21 Club.[5] Το 1939, ο Λούσιους Μπιμπ τύπωσε στη στήλη του κουτσομπολιού This New York μια από τις πρώτες αναφορές στις ΗΠΑ σε αυτό το ποτό, μαζί με την αρχική συνταγή: «Το πιο πρόσφατο κοκτέιλ του Τζορτζ Τζέσελ που τραβά την προσοχή από τους συντάκτες της πόλης ονομάζεται Μπλάντι Μαίρη: μισός χυμός ντομάτας, μισή βότκα».[6] 

Σε μια δημοσίευση του 1939 από την El Floridita που ονομάζεται «Floridita Cocktails» μια συνταγή που ονομάζεται Μέρι Ρόουζ απαριθμεί τα κύρια συστατικά του σύγχρονου Μπλάντι Μέρι. Αυτό το φυλλάδιο μπορεί να είναι μια από τις πρώτες δημοσιεύσεις που χρησιμοποιεί το όνομα Μέρι, ενώ χρησιμοποιεί τα ίδια συστατικά στο σημερινό Μπλάντι Μέρι.[7]

Ο Φερνάντ Πετιό ισχυρίστηκε ότι εφηύρε το μοντέρνο Μπλάντι Μέρι το 1934 ως βελτίωση του ποτού του Τζορτζ Τζέσελ, στο King Cole Room στο ξενοδοχείο St. Regis της Νέας Υόρκης, σύμφωνα με την ιστορία του ίδιου του ξενοδοχείου.[8]

Το κοκτέιλ διεκδικήθηκε ως νέο κοκτέιλ με το όνομα "Red Hammer" στο περιοδικό Life το 1942, αποτελούμενο από χυμό ντομάτας, βότκα και χυμό λεμονιού.[9] Λιγότερο από ένα μήνα αργότερα, μια διαφήμιση του Life για τη γαλλική σάλτσα Worcestershire πρότεινε να προστεθεί σε ένα παρθένο «κοκτέιλ χυμού ντομάτας» μαζί με χυμό ντομάτας, αλάτι και πιπέρι.[10] Η προσθήκη αλατιού στο αλκοολούχο ποτό προτάθηκε την ίδια χρονιά σε μια ιστορία στο Hearst's International Combined with Cosmopolitan.[11]

Προέλευση του ονόματος Επεξεργασία

Το όνομα «Μπλάντι Μέρι» (ματωμένη Μαίρη) συνδέεται με σειρά ιστορικών προσώπων -ιδιαίτερα της βασίλισσας Μαρίας Α΄ της Αγγλίας, η οποία είχε το παρατσούκλι "Bloody Mary" στο Foxe's Book of Martyrs επειδή προσπάθησε να αποκαταστήσει την Καθολική Εκκλησία στην Αγγλία- και μυθικές γυναίκες από λαογραφία. 

Μερικοί λάτρεις του ποτού πιστεύουν ότι η έμπνευση για το όνομα ήταν η σταρ του Χόλιγουντ, Μαίρη Πίκφορντ.[12] Άλλοι εντοπίζουν το όνομα σε μια σερβιτόρα ονόματι Μαίρη που εργαζόταν σε ένα μπαρ στο Σικάγο που ονομάζεται Bucket of Blood.[13] Η παράδοση στο Harry's New York Bar στο Παρίσι, σύμφωνα με τον διευθυντή Αλαίν ντα Σίλβα σε μια συνέντευξη του 2011, είναι ότι ένας από τους θαμώνες για τους οποίους το κοκτέιλ αναμίχθηκε για πρώτη φορά το 1920 ή το 1921 δήλωσε: «Μοιάζει με την κοπέλα μου που γνώρισα σε ένα καμπαρέ». Το όνομα του καμπαρέ ήταν Κουβάς Αίματος (Bucket of Blood) και το όνομα της κοπέλας ήταν Μαίρη, έτσι οι θαμώνες και ο μπάρμαν συμφώνησαν να το ονομάσουν «Μπλάντι Μέρι».[3]

Προετοιμασία και σερβίρισμα Επεξεργασία

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το Μπλάντι Μέρι είναι ένα κοινό ρόφημα που φημίζεται ότι θεραπεύει το hangover καθώς συνδυάζει βαριά φυτική βάση (για να ηρεμήσει το στομάχι), αλάτι (για την αναπλήρωση των χαμένων ηλεκτρολυτών) και αλκοόλ (για ανακούφιση από πόνους στο κεφάλι και στο σώμα). Οι λάτρεις του μπλάντι μέρι νιώθουν κάποια ανακούφιση από τις μουδιαστικές επιδράσεις του αλκοόλ, καθώς και από το φαινόμενο εικονικού φαρμάκου.[14][15][16][17] Η φήμη του ως αναζωογονητικού ποτού συμβάλλει στη δημοτικότητα του μπλάντι μέρι το πρωί και νωρίς το απόγευμα, ειδικά στα brunch.[18]

Το μπλάντι μέρι σερβίρεται παραδοσιακά με πάγο σε ένα ψηλό ή φουσκωμένο ποτήρι. Τα δύο κρίσιμα συστατικά, η βότκα και ο χυμός ντομάτας, είναι σχετικά απλά. Ωστόσο, το ποτό δεν αποτελείται σχεδόν ποτέ από αυτά τα δύο συστατικά και μόνο. Μεταξύ των πιο κοινών προσθηκών στη βάση του χυμού είναι αλάτι ή αλάτι σέλινου (είτε ανακατεμένο είτε ως αλατισμένο χείλος), σπασμένο πιπέρι, καυτερή σάλτσα (όπως ταμπάσκο), χυμοί εσπεριδοειδών (ειδικά λεμόνι ή λάιμ), σάλτσα Worcestershire, σπόροι σέλινου, χρένο, χυμό αχιβάδας ή άλμη ελιάς, καστανή ζάχαρη ή μελάσα, ή πικρό ποτό. Μερικά ή όλα αυτά τα συστατικά μπορούν να αναμειχθούν με τον χυμό ντομάτας ως ένα ενιαίο μίγμα στο οποίο προστίθεται η βότκα ή το ποτό μπορεί να κατασκευαστεί στο χέρι από τον μπάρμαν από ακατέργαστα υλικά σύμφωνα με την προτίμηση του θαμώνα. Κοινή γαρνιτούρα είναι ένα κοτσάνι σέλινου όταν σερβίρεται σε ψηλό ποτήρι. Άλλες κοινές γαρνιτούρες περιλαμβάνουν ελιές, κύβους τυριού, τουρσί άνηθου, φέτες λεμονιού, αποξηραμένο λουκάνικο, μπέικον και γαρίδες (καθώς η γεύση του ποτού θυμίζει συχνά σάλτσα κοκτέιλ γαρίδας).

Εκτός από τα προαναφερθέντα πιο παραδοσιακά συστατικά, σχεδόν οτιδήποτε μπορεί να προστεθεί στο ίδιο το ποτό ή ως γαρνιτούρα σύμφωνα με τις επιθυμίες του καταναλωτή ή τις παραδόσεις του μπάρμαν ή του καταστήματος. Ορισμένες παραλλαγές του μπλάντι μέρι που σερβίρονται από εστιατόρια έχουν σχεδιαστεί για να είναι γεύμα αλλά και ποτό, με τεράστιες «γαρνιτούρες», όπως παϊδάκια, μινιατούρες χάμπουργκερ που ονομάζονται συνοδευτικά, ψητές ή τηγανητές γαρίδες, κεμπάπ, σφήνες σάντουιτς, φέτες φρούτων, ακόμη και σασίμι.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ Sutcliffe, Theodora. «Fernand Petiot». Difford's guide. Odd Firm of Sin Ltd. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2017. 
  2. ↑ MacElhone, Andrew· MacElhone, Duncan (1996) [1986]. Harry's ABC of Mixing Cocktails. Souvenir Press. σελ. 35. ISBN 0-285-63358-9. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Chazan, David (25 Νοεμβρίου 2011). «A century of Harry's Bar in Paris». BBC News. BBC. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2017. The story is that there were a few customers, a few friends, and the bartender, Pete [sic] Petiot, made a cocktail for them with tomato juice and vodka. 
  4. ↑ The History of Harry's New York Bar – Book and Bar's Website article
  5. ↑ Smith, Andrew F. (2007). The Oxford Companion to American Food and Drink. New York: Oxford University Press, Inc. σελ. 55. 
  6. ↑ Lucius Beebe (December 2, 1939). «George Jessel's newest pick-me-up which is receiving attention from the town's paragraphers is called Bloody Mary». New York Herald Tribune: σελ. 9. 
  7. ↑ Floridita Cocktails. El Floridita. 1939. σελ. 44. 
  8. ↑ «King Cole Bar: The History Of The Red Snapper». The St. Regis New York. Marriott International, Inc. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2017. 
  9. ↑ «Hollywood goes Russian». Life Magazine 13 (8): 38. 1942. https://books.google.com/books?id=fk4EAAAAMBAJ&pg=PA38. «'Red Hammer' is a new Hollywood cocktail. Helene Reynolds mixes one for Bob Turner at her party. It is part tomato juice and part vodka, with a dash of lemon.». 
  10. ↑ LIFE. Time Inc. 5 Οκτωβρίου 1942. σελ. 110. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2014. 
  11. ↑ Dodge, David (July 1942), «Shear the Black Sheep», Hearst's international combined with Cosmopolitan 113 (1): 144, https://books.google.com/books?id=cKJXAAAAMAAJ&q=Bloody+Marys, ανακτήθηκε στις 15 April 2014 
  12. ↑ «Potent pick-me-up». Chicago Tribune. 24 Ιουλίου 2002. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2012. 
  13. ↑ Bloody Marys at 1933 prices just the tonic for NYC Αρχειοθετήθηκε 2009-12-25 στο Wayback Machine. Reuters, 2 December 2008
  14. ↑ Shoffner, Robert (1 Ιουλίου 2008). «Here's to the Bloody Mary». The Washingtonian. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2009. 
  15. ↑ But Does It Actually Cure Hangovers? Cracked.com
  16. ↑ Mud in Your Eye; a Sheep's Eye in Your Drink Los Angeles Times, 30 December 2001
  17. ↑ Hangovers: There Is A Cure Huffington Post, 29 November 2011
  18. ↑ Garbarino, Steve (21 May 2011). «The Bloody Mary Makeover». The Wall Street Journal. https://www.wsj.com/articles/SB10001424052748703421204576327380762930852. Ανακτήθηκε στις 9 July 2011. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Bloody Mary στο Wikimedia Commons

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μπλάντι_μέρι&oldid=10409371"