Με τον όρο μυθολογία των Αζτέκων εννοείται το συνολικό σώμα μύθων που διαμόρφωσαν τα θρησκευτικά πιστεύω και τις κοινωνικές δομές του πολιτισμού των Αζτέκων. Κυρίαρχη θέση σε αυτό το πλέγμα των μύθων έχει ο ιδρυτικός μύθος και το πάνθεον των Αζτέκων, έτσι όπως διαμορφώθηκε κατά την περίοδο ίδρυσης της αυτοκρατορίας.

Ιδρυτικός μύθος Επεξεργασία

Η ίδρυση του κράτους των Αζτέκων αρχίζει με τον μύθο του Ουιτζιλοπότστλι. Αντλώντας από τον μύθο των πέντε ηλίων και τους μεσοαμερικανικούς μύθους της δημιουργίας, γνωστούς στην ευρύτερη επικράτεια του Μεξικού οι Αζτέκοι δημιούργησαν τους δικούς τους μύθους, οι οποίοι βρίσκονται μόνο στον δικό τους πολιτισμό. Οι προφητείες και οι αιτιολογίες για την ανάπτυξη του κράτους των Αζτέκων -κάτι που συμβαίνει σε όλους τους ιδρυτικούς εθνικούς ή φυλετικούς μύθους εμφανίζονται πριν από τη γέννηση της κεντρικής θεότητας, του Ουιτζιλοπότστλι. Η μητέρα του Ουιτζιλοπότστλι, Κοατλίκουε, (Εκείνη με το φιδίσιο ένδυμα), τελούσε το ιερό καθήκον της στο όρος του Ερπετού, κοντά στην Τούλα, μαζεύοντας έναν θύσανο φτερών, όταν ανακάλυψε ότι ήταν έγκυος. Οι τετρακόσιοι γιοι και η κόρη της Κογιολξάουκι θύμωσαν και αποφάσισαν να τη σκοτώσουν. Διαμόρφωσαν λοιπόν μια στρατιά την οποία οδηγούσε η Κογιολξάουκι και επιτέθηκαν.

Τότε γεννήθηκε σε μια στιγμή ο Ουιτζιλοπότστλι, πλήρως ανεπτυγμένος, πλήρως οπλισμένος, με ασπίδα και λόγχη. Έφερε πύρινο σκήπτρο με κεφαλή φιδιού και με αυτό επιτέθηκε στην αδελφή του, τεμαχίζοντας το σώμα της. Κατόπιν επιτέθηκε στον υπόλοιπο στρατό, σκοτώνοντας και διασκορπίζοντας τους αδελφούς του. Με αυτόν τον τρόπο ο νεογέννητος έγινε καθοδηγητής των Μεσίκα στο μακρύ ταξίδι τους για μόνιμη εγκατάσταση. Οι Μεσίκα με δυσκολίες και περιπέτειες έφτασαν στον τόπο που ονομαζόταν Τενοτστιτλάν. Εκεί ο θεός εμφανίστηκε στα όνειρα ιερέων για να τους καθοδηγήσει στην επιλογή του τόπου. Φθάνοντας στην ελώδη γη μια λίμνης ακολούθησαν τους οιωνούς, έναν αητό που έτρωγε φίδι, και εγκατέστησαν εκεί την πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας τους.

Πάνθεον Επεξεργασία

  • Matron goddesses
    • Κοατλίκουε (ισπ. Coatlicue), Θεά της γονιμότητας, της ζωής, του θανάτου και της αναγέννησης.
    • Τσιμάλμα (ισπ. Chimalma), Θεά της γονιμότητας, της ζωής, του θανάτου και της αναγέννησης.
    • Σοτσιτλίκουε (ισπ. Xochitlicue), Θεά της γονιμότητας, της ζωής, του θανάτου και της αναγέννησης.
    • Τόσι (ισπ. Toci), Θεά της γονιμότητας, της ζωής, του θανάτου και της αναγέννησης.
  • Η Νάουατλ (η γλώσσα των Αζτέκων) έχει πάντα τον τονισμό στην προτελευταία συλλαβή της λέξης. Η Νάουατλ γράφεται με ισπανική ορθογραφία, καθώς στα ισπανικά στην λέξη Νάουατλ το γράμμα h δεν προφέρεται.

Προτεινόμενη βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Bierhorst, John, (1984), The Hungry Woman-Myths and Legends of the Aztecs. New York: William Morrow
  • Fah, Sophia Lyon and Dorothy T. Spoerl, (1958) "Heart-of-the-Earth-and-Sky", στο Beginnings: Earth, Sky, Life, Death, Boston: Unitarian Universalist Association
  • Foss, Flora, (1993), World Myths and Legends II—Mexico, Belmont, CA: Simon & Schuster Education Group
  • Green, John, (1991), Life in Ancient Mexico Coloring Book, New York: Dover Publications

Πηγές Επεξεργασία

  1. «Εέκατλ (Ehécatl)». Η ευγενική μαθηματική οδός. Πρωταρχικό Φως. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2013.