Μυκήλιο

Το φυτικό τμήμα του μανιταριού
Να μην συγχέεται με το μικύλλιο της Χημείας.

Το μυκήλιο είναι το φυτικό μέρος ενός μύκητα, που αποτελείται από μια διακλαδωτή μάζα, με νηματώδη υφή. Αποικίες μυκήτων που αποτελούνται από μυκήλια βρίσκονται στο έδαφος και σε άλλα υποστρώματα. Ένας τυπικός σπόρος μπορεί να βλαστήσει σε ομοκαρυωτικό μυκήλιο, το οποίο δεν μπορεί να αναπαραχθεί σεξουαλικά. Δύο συμβατά ομοκαρυωτικά μυκήλια μπορούν να ενωθούν και να σχηματίσουν ένα δικαρυωτικό μυκήλιο. Αυτό το μυκήλιο μπορεί να σχηματίσει καρποφόρα όργανα, όπως τα μανιτάρια. Τα μυκήλια μπορεί να είναι μικροσκοπικά, με την αποικία τους να είναι πολύ μικρή για να διακριθεί, ή ακόμα και μια εκτεταμένη αποικία που μπορεί να ξεπεράσει τα 1000 τετραγωνικά μέτρα. Η μεγαλύτερη αποικία βρέθηκε στο Όρεγκον ηλικίας 2.200 ετών με έκταση 9,7 τ.χλμ..[1]

Μυκητικό μυκήλιο (fungal mycelium), από ρίζα μανιταριού.
Μικροσκοπική εικόνα από μυκήλιο. Η εικόνα έχει διαστάσεις ενός τετραγωνικού χιλιοστού.
Μικροσκοπική απεικόνιση μυκηλίου.

Μέσω του μυκηλίου, οι μύκητες απορροφούν θρεπτικές ουσίες από το περιβάλλον. Αυτό γίνεται με μια διαδικάσια που χωρίζεται σε δύο μέρη. Αρχικά, οι υφές εκκρίνουν ένζυμα πάνω ή μέσα στη τροφή, η οποία σπάει τα βιολογικά πολυμερή σε μικρότερες μονάδες όπως μονομερή, τα οποία στη συνέχεια απορροφόνται από το μυκήλιο είτε με παθητική είτε με ενεργή μεταφορά.

Τα μυκήλια είναι ζωτικής σημασίας στα χερσαία και υδάτινα οικοσυστήματα, καθώς παίζουν σημαντικό ρόλο στην αποσύνθεση του φυτικού υλικού. Συμβάλλουν στο οργανικό κλάσμα των εδαφών και η ανάπτυξή τους απελευθερώνει διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.

Ένας από τους κύριους ρόλους των μυκήτων σε ένα οικοσύστημα είναι η αποσύνθεση οργανικών ενώσεων. Προϊόντα πετρελαίου και μερικά φυτοφάρμακα (τυπικοί ρύποι του εδάφους) είναι οργανικά μόρια και ως εκ τούτου μια πιθανή πηγή άνθρακα για τους μύκητες. Λόγω αυτού οι μύκητες έχουν τη δυνατότητα εξάλειψης αυτών των ρύπων από το περιβάλλον, εκτός εάν τα χημικά αποδειχθούν τοξικά για τον μύκητα. Αυτή βιολογική αποδόμηση είναι μια διαδικασία γνωστή ως βιοθεραπεία εδάφους.

Στρώματα μυκηλίων έχουν προταθεί (βλέπε Paul Stamets) ως πιθανά βιολογικά φίλτρα, αφαιρώντας τις χημικές ουσίες και τους μικροοργανισμούς από το χώμα και το νερό. Η χρήση τέτοιων μυκητικών μυκηλίων ονομάζεται μικροφιλτραρισμός.

Με τη γνώση της σχέσης μεταξύ μυκήτων μυκόρριζων και φυτών, έχουν προταθεί νέοι τρόποι για τη βελτίωση της απόδοση των καλλιεργειών.

Όταν είναι απλωμένα σε δρόμους υλοτομίας, τα μυκήλια μπορούν να λειτουργήσουν ως συνδετικό υλικό, κρατώντας το νέο χώμα στη θέση του και αποτρέποντας τη διάβρωση, μέχρι να αναπτυχθούν τα δενδρώδη φυτά.

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Κύκλος του άνθρακα

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Stamets, Paul. Mycelium Running, Ten Speed Press, U.S.A. 2005 (p. 45, caption to figure 60)