Νέα Εποχή

Η Νέα Εποχή είναι ένας όρος, που εφαρμόζεται σε ένα εύρος πνευματικών ή θρησκευτικών πεποιθήσεων και πρακτικών, που αναπτύχθηκε στη Δυτική Ευρώπη από τη δεκαετία του 1970. Ορισμοί της Νέας Εποχής δίνουν ο καθένας έμφαση σε διαφορετικά στοιχεία της· δεν υπάρχει ακριβής, ακαδημαϊκός ορισμός. Εκείνοι που σχετίζονται με αυτήν, από αναλυτική άποψη, μπορούν να θεωρηθούν θρησκευόμενοι, ωστόσο οι ίδιοι δηλώνουν, ότι ενδιαφέρονται για την πνευματικότητα ή την ενότητα Νου-Σώματος-Πνεύματος και σπάνια χρησιμοποιούν την έκφραση, ότι ανήκουν στη Νέα Εποχή, για τους εαυτούς τους. Πολλοί μελετητές του θέματος αναφέρονται σε αυτήν ως κίνημα της Νέας Εποχής, ωστόσο άλλοι αμφισβητούν τον όρο και προτείνουν, ότι είναι καλύτερο να θεωρείται ως έκφραση του κοινωνικού περιβάλλοντος (milieu) ή το πνεύμα της εποχής (zeitgeist).

Μία Συγκέντρωση του Ουράνιου Τόξου το 2007 στη Βοσνία, έκφραση της Νέας Εποχής.

Ιστορία

Ως μία μορφή του Δυτικού εσωτερισμού, η Νέα Εποχή προέρχεται σε μεγάλο βαθμό από έναν αριθμό από παλαιές εσωτερικές παραδόσεις, ιδιαίτερα εκείνες που αναδύθηκαν από το μυστικιστικό ρεύμα, που αναπτύχθηκε τον 18ο αι. Οι πιο εξέχουσες από τις μυστικιστικές επιρροές είναι η εργασία του Εμάνουελ Σβέντενμπορκ και αυτή του Φραντς Μέσμερ, όπως και οι ιδέες του Πνευματισμού, της Νέας Σκέψης και της Θεοσοφίας. Ένας αριθμός από αντιλήψεις, όπως οι θρησκείες σχετικές με ΑΤΙΑ των μέσων του 20ού αι., ο Αντι-Πολιτισμός της δεκαετίας του 1960 και το Κίνημα Ανθρώπινης Δυναμικότητας, άσκησαν μία δυνατή επιρροή στην αρχική ανάπτυξη της Νέας Εποχής. Οι ακριβείς απαρχές του φαινομένου παραμένουν συζητήσιμες· γενικά υπάρχει συμφωνία ότι αναπτύχθηκε στη δεκαετία του 1970, όταν είχε επικεντρωθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο. Επεκτάθηκε και μεγάλωσε ευρέως τις δεκαετίες του 1980 και 1990, ειδικά στις ΗΠΑ. Κατά το ξεκίνημα του 21ου αι., ο όρος "Νέα Εποχή" απορρίπτεται από το κοινωνικό περιβάλλον· μάλιστα ορισμένοι μελετητές θεωρούν, ότι το φαινόμενο έχει τελειώσει.

Πεποιθήσεις

Παρά την ποικιλία των χαρακτηριστικών της, στη Νέα Εποχή μπορεί να βρεθούν κοινές απόψεις. Από θεολογική σκοπιά, η Νέα Εποχή τυπικά υιοθετεί πεποιθήσεις ολιστικής μορφής του θείου, το οποίο εμπεριέχει το σύμπαν, ακόμη και τον άνθρωπο. Υπάρχει έτσι μία ισχυρή έμφαση στην πνευματική εξουσία του εαυτού. Αυτό συνοδεύεται από την κοινή πίστη μίας μεγάλης ποικιλίας από ημιθεϊκές, μη ανθρώπινες οντότητες, όπως οι άγγελοι και οι διδάσκαλοι της Αρχαίας Σοφίας, με τις οποίες οι άνθρωποι μπορούν να επικοινωνούν με τη μορφή διαύλων. Η Νέα Εποχή διαιρεί την ανθρώπινη ιστορία σε διακριτές περιόδους: υπήρχε μία εποχή υψηλής πνευματικότητας, τώρα είμαστε σε μία περίοδο πνευματικής πτώσης και εισερχόμαστε στη Νέα Εποχή του Υδροχόου. Επίσης υπάρχει ένα ισχυρό ενδιαφέρον στη θεραπεία, ειδικά με μορφές εναλλακτικής ιατρικής και μία έμφαση σε μία προσέγγιση της επιστήμης, όπου επιδιώκεται η ενοποίησή της με την πνευματικότητα.

Η Νέα Εποχή επιπολάζει στη Δυτική Ευρώπη και έχει κυρίως μέλη της μεσαίας και ανώτερης τάξης. Ο βαθμός εμπλοκής των οπαδών σε αυτήν διαφέρει: άλλοι υιοθετούν αρκετές ιδέες και πρακτικές, ενώ άλλοι αφοσιώνουν τη ζωή τους σε αυτήν. Το κίνημα έχει δεχθεί επικρίσεις από Χριστιανικούς οργανισμούς, αλλά και από νεο-Παγανιστές και κοινότητες αυτοχθόνων. Από τη δεκαετία του 1990 και εξής η Νέα Εποχή έγινε αντικείμενο μελέτης ακαδημαϊκών μελετητών των θρησκευτικών σπουδών.