Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|3|12|2023}} |
Στην ελληνική μυθολογία η Νίκαια ήταν μία Ναϊάδα, θυγατέρα του ποτάμιου θεού Σαγγαρίου και της θεάς Κυβέλης. Παρότι η Νίκαια ήταν ωραιότατη, απεχθανόταν τον έρωτα και αγαπούσε μόνο το κυνήγι. Κάποτε ο βοσκός `Υμνος από τη Φρυγία ερωτεύθηκε τη Νίκαια. Η Νίκαια όμως όχι μόνο απέκρουσε τον έρωτά του, αλλά και τον σκότωσε για να μη την ενοχλεί. Τότε ο θεός Έρως οργίσθηκε για τη βίαιη αυτή πράξη και ενέπνευσε σφοδρό πόθο για τη Νίκαια στον ίδιο τον θεό Διόνυσο. Αλλά η Νίκαια απέκρουσε ακόμα και τον Διόνυσο. Ο θεός μπόρεσε να την κατακτήσει μόνο όταν τη μέθυσε, μετατρέποντας σε κρασί το νερό κάποιας πηγής. Από την ένωσή τους γεννήθηκε η Τελετή. Η Νίκαια ήθελε στην αρχή να αυτοκτονήσει, αλλά τελικώς συμφιλιώθηκε με τον Διόνυσο και απέκτησαν μαζί ένα ακόμα παιδί, τον Σάτυρο. Προς τιμή της ο Διόνυσος ίδρυσε την πόλη Νίκαια στη Μικρά Ασία.
- Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969
