Στην ελληνική μυθολογία η Νίκαια ήταν μία Ναϊάδα, θυγατέρα του ποτάμιου θεού Σαγγαρίου και της θεάς Κυβέλης. Παρότι η Νίκαια ήταν ωραιότατη, απεχθανόταν τον έρωτα και αγαπούσε μόνο το κυνήγι. Κάποτε ο βοσκός `Υμνος από τη Φρυγία ερωτεύθηκε τη Νίκαια. Η Νίκαια όμως όχι μόνο απέκρουσε τον έρωτά του, αλλά και τον σκότωσε για να μη την ενοχλεί. Τότε ο θεός Έρως οργίσθηκε για τη βίαιη αυτή πράξη και ενέπνευσε σφοδρό πόθο για τη Νίκαια στον ίδιο τον θεό Διόνυσο. Αλλά η Νίκαια απέκρουσε ακόμα και τον Διόνυσο. Ο θεός μπόρεσε να την κατακτήσει μόνο όταν τη μέθυσε, μετατρέποντας σε κρασί το νερό κάποιας πηγής. Από την ένωσή τους γεννήθηκε η Τελετή. Η Νίκαια ήθελε στην αρχή να αυτοκτονήσει, αλλά τελικώς συμφιλιώθηκε με τον Διόνυσο και απέκτησαν μαζί ένα ακόμα παιδί, τον Σάτυρο. Προς τιμή της ο Διόνυσος ίδρυσε την πόλη Νίκαια στη Μικρά Ασία.

Νίκαια (μυθολογία)
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύντροφοςΔιόνυσος
ΤέκναΤελετή
ΓονείςΣαγγάριος και Κυβέλη
  • Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969