Νίκος Κεσσανλής

Έλληνας καλλιτέχνης

Ο Νίκος Κεσσανλής (1930-2004) ήταν Έλληνας εικαστικός καλλιτέχνης και καθηγητής και Πρύτανης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών.

Νίκος Κεσσανλής
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Νίκος Κεσσανλής (Ελληνικά)[1]
Γέννηση1930[2][3][4]
Θεσσαλονίκη[5]
Θάνατος2004[2][3][4]
Αθήνα[6]
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
ΚατοικίαΙταλία (1955–1959)[1]
Γαλλία[1]
Αθήνα[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα[1]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
ΣπουδέςΑνωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1950–1955)[1]
Istituto Superiore per la Conservazione ed il Restauro[1]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακαλλιτέχνης[5]
διδάσκων πανεπιστημίου[1]
ζωγράφος[1]
ΕργοδότηςΑνωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1981–1997)[5][7][1]
Περίοδος ακμής1950[8] - 2004[8]
Οικογένεια
ΣύζυγοςΧρύσα Ρωμανού[9][10]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρύτανης (1991–1995, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών)[11]

Πρώτα χρόνια

Επεξεργασία

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1930. Μετακόμισε στην Αθήνα το 1950 για να σπουδάσει ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών έως το 1955. Μαθήτευσε στο εργαστήριο του Γιάννη Μόραλη, ενώ εργάστηκε ως βοηθός του Γιάννη Σπυρόπουλου και του Νίκου Νικολάου.[12] Το 1952 έλαβε μέρος στην Πανελλήνιο έκθεση με τρία έργα του.[12]

Από το 1955 έως το 1960 έζησε στη Ρώμη, όπου συνέχισε τις σπουδές του στη Σχολή Συντήρησης Έργων Τέχνης.[13] Στη Ρώμη παρουσίασε και την πρώτη ατομική του έκθεση. Μαζί με τους Γιάννη Γαϊτη, Κώστα Τσόκλη, Βλάση Κανιάρη και Δημήτρη Κοντό δημιούργησε την «Ομάδα Σίγμα» στην Ιταλία.[14] Έπειτα, εγκαταστάθηκε και δραστηριοποιήθηκε στο Παρίσι μέχρι και το 1981.[13]

Σταδιοδρομία

Επεξεργασία

Εξελέγη καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και συγκεκριμένα στο Ε' εργαστήριο ζωγραφικής της ΑΣΚΤ. Το 1988 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Μπιενάλε. Έχει λάβει διακρίσεις και βραβεία σε διεθνές επίπεδο.[15]

Προσωπική ζωή

Επεξεργασία

Σύζυγος του ήταν η Χρύσα Ρωμανού.

Επί Πρυτανείας Παναγιώτη Τέτση, παραχωρήθηκαν στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών οι χώροι της παλαιάς βιομηχανίας «Ελληνικών Υφαντηρίων Α.Ε.» γνωστή και ως «Σικιαρίδειο», προς χρήση. Εν συνεχεία ο Νίκος Κεσσανλής ως πρύτανης αξιοποίησε τον χώρο, στον οποίο από το 1997 στεγάζεται η Σχολή. Ο εκθεσιακός χώρος της Σχολής φέρει το όνομά του.[16]

Εργογραφία

Επεξεργασία

Το έργο του έχει επηρεαστεί από την άμορφη τέχνη.

Ο Νίκος Κεσσανλής πειραματίστηκε με υλικά δημιουργώντας παραμορφωτικές εικόνες με δραματικές διαστάσεις.[17] Την δεκαετία του 1960 ασχολείται με την μηχανο- φωτογραφική προβολή σε ευαισθητοποιημένο χαρτί. Η λειτουργία του φωτός προσφέρει εικόνες μεταξύ ψευδαίσθησης και πραγματικότητας με την αίσθηση του γλυπτικής απεικόνισης.

Τα έργα αυτής της περιόδου έχουν χαρακτηριστεί ως "Χειρονομίες", ενώ συγκαταλέγονται σ' εκείνα του κινήματος του "Νέου Ρεαλισμού".

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 dp.iset.gr/en/artist/view.html?id=1278. Ανακτήθηκε στις 12  Νοεμβρίου 2020.
  2. 2,0 2,1 2,2 58011. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 3,2 Artnet. nikos-kessanlis. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. 4,0 4,1 4,2 Artsy. nikos-kessanlis. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. 5,0 5,1 5,2 Αριθμός Ελέγχου της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου. n88134236. Ανακτήθηκε στις 22  Απριλίου 2020.
  6. www.nationalgallery.gr/el/zographikh-monimi-ekthesi/painter/kessanlis-nikos.html. Ανακτήθηκε στις 12  Νοεμβρίου 2020.
  7. www.nationalgallery.gr/el/zographikh-monimi-ekthesi/painter/kessanlis-nikos.html. Ανακτήθηκε στις 22  Απριλίου 2020.
  8. 8,0 8,1 8,2 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/59662. Ανακτήθηκε στις 14  Δεκεμβρίου 2023.
  9. www.lifo.gr/team/pinakothiki/45747. Ανακτήθηκε στις 9  Μαΐου 2020.
  10. www.athensvoice.gr/culture/photography/405463_nikos-kessanlis-kai-hrysa-romanoy-enas-megalos-erotas. Ανακτήθηκε στις 9  Μαΐου 2020.
  11. www.frissirasmuseum.com/english/collection.aspx?id=94. Ανακτήθηκε στις 12  Νοεμβρίου 2020.
  12. 12,0 12,1 «Κεσσανλής Νίκος». Εθνική Πινακοθήκη. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2021. 
  13. 13,0 13,1 Παπανικολάου 2006, σελ. 238.
  14. «Νικόλαος ΚΕΣΣΑΝΛΗΣ - Συλλογή Έργων Σύγχρονης Τέχνης». Contemporary Art Collection. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2023. 
  15. Καλλιγάς 2003, σελ. 456.
  16. «Κτήριο Σχολής». Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2021. 
  17. Παπανικολάου 2006, σελ. 244.
  • Παπανικολάου, Μιλτιάδης Μ. (2006). Η ελληνική τέχνη του 20ου αιώνα Ζωγραφική Γλυπτική. Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Βάνιας. ISBN 960-288-158-5. 
  • Μεντζαφού - Πολύζου, Όλγα, επιμ. (1999). Εθνική Πινακοθήκη - 100 χρόνια - τέσσερις αιώνες ελληνικής ζωγραφικής. Αθήνα: Εθνική Πινακοθήκη. ISBN 960-7791-02-9. 
  • Καλλιγάς, Μαρίνος (2003). Τεχνοκριτικά 1937-1982. Αθήνα: Εκδόσεις Άγρα & Μουσείο Μπενάκη. ISBN 960-8452-98-8.