Η Ναζίρα Ζαΐν αλ-Ντιν (μπορεί επίσης να μεταφραστεί ως Ζαϊναντίν) (1908–1976) ήταν Δρούζα Λιβανέζα διακεκριμένη ακαδημαϊκός[2][3] και μία από τις πρώτες Άραβες γυναίκες συγγραφείς της εποχής της, η οποία μίλησε ενάντια σε αυτά που αντιλαμβανόταν ως ταπεινωτικές πρακτικές του πολιτισμού της. Δεν είναι διάσημη μόνο για τις επικρίσεις της απέναντι στην παραδοσιακή «μαντήλα» (πέπλο) που φορούσαν οι Μουσουλμάνες γυναίκες της εποχής, αλλά και για την παρρησία της σχετικά με την απομόνωση και τη διάκριση που βίωναν οι γυναίκες αυτές.[4][5] Πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής της γράφοντας και υποστηρίζοντας την ταυτότητα και την ισότητα των γυναικών στον Αραβικό κόσμο.

Ναζίρα Ζαΐν αλ-Ντιν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1908[1]
Κωνσταντινούπολη
Θάνατος1976 (68 ετών)[1]
Βηρυτός
Χώρα πολιτογράφησηςΛίβανος
Συρία
ΘρησκείαΙσλάμ
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑραβικά
ΣπουδέςΑμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΦεμινίστρια, Συγγραφέας, Ποιήτρια

Πρώτα χρόνια και εκπαίδευση Επεξεργασία

Η Ζαΐν αλ-Ντιν ήταν κόρη του Σεΐχη Σέιντ Ζενάλ Ντιν, ενός δικαστή του Ανώτατου Εφετείου του Λιβάνου και διανοούμενου μελετητή της Ισλαμικής θρησκείας.[4] Αν και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της στο Άιν Κάνα του Λιβάνου, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη όπου ο πατέρας της διατηρούσε τότε θέση.[3] Λόγω του υπόβαθρού του στον χώρο των γραμμάτων, ο πατέρας της υποστήριξε την εκπαίδευσή της και την έστειλε να φοιτήσει σε Γαλλικό Καθολικό σχολείο στον Λίβανο.[4] Η Ναζίρα και η αδελφή της Μουνίρα, ήταν οι πρώτες Δρούζες γυναίκες που εισήχθησαν στα Γαλλικά Καθολικά σχολεία St Joseph de l'Apparition και Sisters of Nazareth Convent, όπου φοίτησαν για την πρωτοβάθμια εκπαίδευσή τους.[3] Επιπρόσθετα από αυτή τη Γαλλική Καθολική εκπαίδευση, ο πατέρας της αλ-Ντιν βεβαιώθηκε πως η κόρη του θα λάμβανε επίσης και καλή μόρφωση πάνω στο Ισλάμ. Έτσι, η αλ-Ντιν ήταν καλά εκπαιδευμένη και έμπειρη πάνω σε Κοράνι, Χαντίθ και Σαρία (Ισλαμικός νόμος), τα οποία και έπαιξαν εξαιρεικά σημαντικό ρόλο στο γράψιμό της.[6] Κατά τη διάρκεια της ζωής της ήταν επίσης σε θέση να μελετήσει και να συνομιλήσει με διάφορους Ισλαμικούς μελετητές (Ουλεμάς). Αρκετοί από αυτούς ήταν καλοί φίλοι του πατέρα της και περνούσαν αρκετές ώρες στο σπίτι τους.[2] Μέχρι τη στιγμή που ήταν μία νεαρή γυναίκα, η Ζαΐν αλ-Ντιν θεωρείτο ένα εξαιρετικά καλλιεργημένο άτομο, ειδικά πάνω στο θέμα του Ισλαμισμού.

Μετά την αποφοίτησή της από το σχολείο Sisters of Nazareth Convent, η αλ-Ντιν επιθυμούσε να ακολουθήσει ιατρική εκπαίδευση στο σχολείο αρρένων του St. Joseph στη Βηρυτό. Δυστυχώς όμως δεν της επιτράπηκε η είσοδος στη σχολή επειδή ήταν γυναίκα. Έτσι, αποφάσισε να φοιτήσει στο Lycée Français Laique, ένα μικτό Γαλλικό ινστιτούτο, από όπου και αποφοίτησε ανάμεσα στους καλύτερους της τάξης της, ακόμα πάνω και από τους άντρες Γάλλους σπουδαστές.[3] Μετά την αποφοίτησή της από το Lycée Français Laique, αποφάσισε να μην κυνηγήσει περαιτέρω εκπαίδευση και από εκεί και πέρα, η αλ-Ντιν ήταν σε θέση να ξεκινήσει τη συγγραφική της καριέρα.[3]

Συγγραφική καριέρα Επεξεργασία

Μέσα στην ίδια χρονιά, έγραψε τα δύο βιβλία της. Το δεύτερο, The Young Woman and the Shaikhs (ελεύθερη μετάφραση: Η Νεαρή Γυναίκαι και οι Σεΐχες), θεωρείται μία συλλογή απευθείας απαντήσεων στις επικρίσεις και τους επαίνους που έλαβε από τη Μουσουλμανική κοινότητα όσον αφορούσε το πρώτο της βιβλίο, Unveiling and Veiling (ελεύθερη μετάφραση: Αποκαλυπτήρια και Πέπλο).[7] Το The Young Woman and the Shaikhs απευθύνεται στους ισχυρισμούς αντιπάλων της σχετικά με την εγκυρότητα και την αξιοπιστία του Unveiling and Veiling. Η αλ-Ντιν ξεκαθαρίζει πως έγραψε το πρώτο της βιβλίο «χωρίς συντροφιά ή βοηθό, παρά μόνο με στυλό και μελάνι, βιβλία και χαρτιά».[2] Αυτό είναι η απάντηση στους ισχυρισμούς πως το Unveiling and Veiling βασιζόταν σε λογοκλοπή και υποστηριζόταν είτε από ιεραποστολικές είτε από αθεϊκές προσπάθειες. Απευθύνεται επίσης σε επικρίσεις που αφορούσαν την πίστη της, δηλώνοντας πως είναι μία ειλικρινής Μουσουλμάνα της αλήθειας η οποία έχει γράψει μόνο ό,τι θέλησε ο «Παντοδύναμος Θεός».[2]

Έργα Επεξεργασία

  • Unveiling and Veiling: Lectures and Views on the Liberation of the Women and Social renewal in the Arab World (Al-Sufur wal hijab) 1928[2]
  • The Young Woman and the Shaikhs (Al-Fatah wa al-Shuyukh) 1928[2]

Αντίκτυπος και κληρονομιά Επεξεργασία

Παρά τη χρήση στοιχείων από διάφορα ιερά κείμενα, τα βιβλία της αλ-Ντιν προκάλεσαν μεγάλη αναταραχή ανάμεσα στους κληρικούς της Μουσουλμανικής κοινότητας. Η δουλειά της απαγορεύτηκε από πολλούς Ισλαμικούς ηγέτες του κλήρου και αρκετά μέλη της Μουσουλμανικής κοινότητας κλήθηκαν ούτε να τα αγοράσουν, αλλά ούτε και να τα πουλήσουν. Η αλ-Ντιν κατηγορήθηκε επίσης για λογοκλοπή και αθεϊσμό από αρκετούς από αυτούς τους Ισλαμικούς κληρικούς.[7] Παρά την ύπαρξη πολλών μετώπων εναντίον της, η αλ-Ντιν υποστηρίχθηκε από μερικές Μουσουλμανικές ομάδες με επιρροή, με μία από αυτές να είναι το πολύ γνωστό περιοδικό Egyptian Women. Αυτή η ομάδα υποστήριξε τους ισχυρισμούς της αλ-Ντιν όσον αφορούσε τα δικαιώματα των Μουσουλμάνων γυναικών και δημοσίευσαν μέρη του πρώτου της βιβλίου σε πολλές γλώσσες.[8]

Τα έργα της αλ-Ντιν θεωρήθηκαν ως μία απαραίτητη απάντηση στο πέπλο των γυναικών της Μέσης Ανατολής κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Στη χώρα της τον Λίβανο και σε αρκετά άλλα μέρη της Μέσης Ανατολής, δεν επιτρεπόταν στις γυναίκες να βγαίνουν από το σπίτι χωρίς να έχουν καλυμμένο το πρόσωπό τους. Αυτό συνέβαινε σε μία εποχή πριν οι ίδιες οι γυναίκες διεκδικήσουν το δικαίωμα να φοράνε το πέπλο ως έναν τρόπο προσωπικής έκφρασης της θρησκείας τους.[7] Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920, αυτή η κάλυψη «από την κορφή μέχρι τα νύχια» αντιμετωπιζόταν ως πηγή απομόνωσης και καταπίεσης, η οποία «απορρέει από τη λογική της ανδρικής ιδιοκτησίας και της γυναικείας αντικειμενοποίησης».[7] Η ανταπόκριση της αλ-Ντιν σε αυτό το κοινωνικό ζήτημα, άφησε μία αξιοσημείωτη επίδραση στη Μουσουλμανική κοινότητα. Ήταν μία από τις πρώτες γυναίκες που χρησιμοποίησαν το Κοράνι και άλλα ιερά κείμενα για να αμφισβητήσουν έννοιες οι οποίες θεωρείτο πως προέρχονταν από αυτά τα κείμενα. Και τα δύο έργα της αμφισβήτησαν την εγκυρότητα των μισογυνιστικών ερμηνειών, τόσο του Κορανίου όσο και του Χαντίθ. Ωστόσο, αντί να βασιστεί σε αυτές τις ερμηνείες, παρότρυνε τα μέλη της Μουσουλμανικής κοινότητας να χρησιμοποιήσουν τη δική τους λογική και κρίση ώστε να διακρίνουν το τι θεωρείται ηθικό και τι όχι.[4]

Μετέπειτα ζωή Επεξεργασία

Αν και η Ναζίρα Ζαΐν αλ-Ντιν είχε, στην πραγματικότητα, μία μόνιμη επίδραση στο Αραβικό φεμινιστικό κίνημα, τελικά κατανικήθηκε από τις αντιδράσεις των Μουσουλμάνων κληρικών. Σταμάτησε να γράφει και να παλεύει για τα δικαιώματα των γυναικών μετά από περίπου πέντε χρόνια και εγκαταστάθηκε μαζί με τον σύζυγό της και τους τρεις γιους τους στην έπαυλή τους στην Μπακλίν στον Λίβανο.[3] Απεβίωσε το 1976 στην ηλικία των 68 ετών.[3] Πολύ λίγα είναι γνωστά για την αλ-Ντιν στις δεκαετίες που ακολούθησαν τη δράση της ως συγγραφέας και ακτιβίστρια, αλλά η επίδρασή της στον Αραβικό φεμινισμό επικρατεί ακόμα και μετά τον θάνατό της. Ενέπνευσε πολλές Μουσουλμάνες γυναίκες να πάρουν τον έλεγχο του κορμιού τους, της εκπαίδευσής τους και, το πιο σημαντικό, της ζωής τους.[3]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 «Naẓīra Zain-ad-Dīn, Katalog der Deutschen Nationalbibliothek» [Ναζίρα Ζαΐν αλ-Ντιν, Κατάλογος Εθνικής Γερμανικης Βιβλιοθήκης]. Deutsche National Bibliothek. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2021. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Badran, Margot (2004). Opening the Gates, Second Edition: An Anthology of Arab Feminist Writing (2η έκδοση). Bloomington: Indiana University Press. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 Cooke, Miriam (2010). Nazira Zeineddine: A Pioneer of Islamic Feminism. London, UK: Oneworld Publications. 
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Kassab, Elizabeth (2013). Contemporary Arab Thought: Cultural Critique in Comparative Perspective. New York: Columbia University Press. 
  5. Khan, Arif (25 Ιουλίου 2010). «Nazira was a feminist who questioned tradition». www.sunday-guardian.com. The Sunday Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2014. 
  6. Hartman, Michelle (Χειμώνας 2013). «Nazira Zeineddine: A Pioneer of Islamic Feminism miriam cooke (review)». Journal of Middle East Women's Studies 9 (1): 133–136. doi:10.2979/jmiddeastwomstud.9.1.133. https://www.jstor.org/stable/10.2979/jmiddeastwomstud.9.1.133?seq=1. Ανακτήθηκε στις 2020-12-10. 
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 Wayne, Tiffany (2011). Feminist Writings from Ancient Times to the Modern World: A Global Sourcebook and History. Westport: Greenwood Publishing Group. 
  8. Keddie, Nikki (2012). Women in the Middle East: Past and Present. Princeton: Princeton University Press.