Ναμ Ιλ

Βορειοκορεάτης στρατιωτικός

Ο Ναμ Ιλ (κορεατικά: 남일, Nam Il, 5 Ιουνίου 1915 - 7 Μαρτίου 1976) ήταν Βορειοκορεάτης, γεννηθείς στη Ρωσία, στρατιωτικός και ένας από τους υπογράφοντες της Συμφωνίας Παύσης Πυρών στον Κορεατικό Πόλεμο.[1] Γεννήθηκε στην Ανατολική Ρωσία ως Γιάκοβ Πέτροβιτς Ναμ[2] και σύμφωνα με τη σοβιετική πολιτική οι Κορεάτες μεταφέρονταν στην Κεντρική Ασία. Σπούδασε σε στρατιωτική σχολή στην Τασκένδη και αργότερα πολέμησε ως αξιωματικός στον Κόκκινο Στρατό, κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Μάλιστα, συμμετείχε σε μεγάλες μάχες του πολέμου, όπως στη Μάχη του Στάλινγκραντ.[3] Όταν δεν υπηρετούσε τον στρατό, βρισκόταν στον εκπαιδευτικό τομέα.

Ναμ Ιλ
Ο Ναμ Ιλ κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων παύσης πυρών στον Πόλεμο της Κορέας
ΓέννησηΓιάκοβ Πέτροβις Ναμ
5 Ιουνίου 1915
Ανατολική Ρωσία
Θάνατος7 Οκτωβρίου 1976 (1785 ετών)
Πιονγιάνγκ, Βόρεια Κορέα
ΕνταφιασμόςΚοιμητήριο Μαρτύρων Επαναστατών
Χώρα Βόρεια Κορέα
Σοβιετική Ένωση
Κλάδος Λαϊκός Στρατός Κορέας
Σοβιετικός Στρατός
Εν ενεργεία1948 έως 1976
Βαθμός Στρατηγός
ΤιμέςΔιοικητής με Αστέρι του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας‎
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το 1946 πήγε να εργαστεί στη Βόρεια Κορέα, όπου βρισκόταν υπό σοβιετικό έλεγχο τότε, αφήνοντας πίσω του τη γυναίκα του και την κόρη του.[2] Μόλις ξέσπασε ο Πόλεμος της Κορέας πήγε αμέσως να πολεμήσει. Το 1953, έγινε Στρατηγός του Στρατού.[2] Πίσω στο 1951, όταν ο Πόλεμος το επέτρεπε, ο Ναμ ως κομμουνιστικός αντιπρόσωπος συμμετείχε στις συζητήσεις κατάπαυσης πυρών. Ήταν γνωστός τότε για το κεχριμπαρένιο του πιπάκι.[4] Μετά το τέλος του πολέμου διορίστηκε Υπουργός Εξωτερικών Υποθέσεων. Κι εκείνη την περίοδο αυτός κι ένας άλλος ένας Ρωσο-Κορεάτης, βοήθησαν τον Κιμ Ιλ-σουνγκ να αποδεσμεύσει τη Βόρεια Κορέα, από τη σοβιετική επιρροή.[2] O Ναμ και ο Πανγκ Χακ-σε ήταν ένας από τους λίγους Βορειοκορεάτες γεννηθείς στη Ρωσία, που διέφυγαν των εκκαθαρίσεων της δεκαετίας του 1950.[2]

Στις 7 Οκτωβρίου του 1976 ανακοινώνεται επίσημα ότι πεθαίνει από σύγκρουση με φορτηγό ενόσω οδηγούσε. Αρκετοί υποπτεύθηκαν ότι δεν επρόκειτο για ατύχημα, μάλιστα κάποιοι κατηγόρησαν ακόμα και τον Κιμ Τζονγκ-ιλ, ότι το οργάνωσε, αλλά η αλήθεια είναι ότι τότε δεν είχε ισχύ. Άλλοι λένε ότι ήταν δουλειά του Κιμ Ιλ-σουνγκ.[2][5] Ο γιός του, που ζούσε στη Σοβιετική Ένωση, πήγε στη Βόρεια Κορέα για να διερευνήσει την υπόθεση ανεπιτυχώς και επέστρεψε πίσω.[2] Ο Ναμ Ιλ είναι σήμερα ενταφιασμένος στο Κοιμητήριο των Μαρτύρων Επαναστατών[5] και έως και σήμερα, μη έχοντας την τύχη των υπολοίπων συμπατριωτών του που πέθαναν στις εκκαθαρίσεις, ακόμα εμφανίζεται σε παραγράφους της ιστορίας της χώρας.[2]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «Transcript of Armistice Agreement for the Restoration of the South Korean State (1953)». US National Archives. 27 Ιουλίου 1953. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2015. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Tertitskiy, Fyodor (19 July 2018). «Why do so many North Korean officials die in car crashes?». NK News. https://www.nknews.org/2018/07/why-do-so-many-north-korean-officials-die-in-car-crashes. 
  3. Jager 2013, σελ. 195.
  4. Wilfred Burchett, Memoirs of a Rebel Journalist : The Autobiography of Wilfred Burchett (2005), edited by Nick Shimmin and George Burchett, University of New South Wales Press, Sydney, New South Wales. (ISBN 0-86840-842-5), p 385.
  5. 5,0 5,1 Bluth, Christoph (2008). Korea. Cambridge: Polity Press. σελίδες 27–28. ISBN 978-07456-3357-2. 

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Futrell, Robert F. (1961).The United States Air Force in Korea 1950-1953. Air Force History and Museums Program year 2000 reprint of original Duel, Sloan and Pearce edition. ISBNs 0160488796, 978–0160488795.
  • Jager, Sheila Miyoshi (2013). Brothers at War – The Unending Conflict in Korea. London: Profile Books. ISBN 978-1-84668-067-0. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία