Ναρ Ντος

Αρμένιος συγγραφέας

Ο Ναρ Ντος (αρμενικά: Նար-Դոս, λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Μικαϊέλ Χοβχανισιάν, αρμενικά: Միքայել Հովհաննիսյան, 3 Μαρτίου 1867 - 13 Ιουλίου 1933)[2] ήταν Αρμένιος συγγραφέας και δημοσιογράφος. Ασχολήθηκε κυρίως με την πεζογραφία.

Ναρ Ντος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Նար-Դոս (Αρμενικά)
Γέννηση
Τόπος ταφήςΑρμενικό κοιμητήριο του Κοτζιβάνκ[1]
ΕθνικότηταΑρμένιοι[1]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςAρμενικά
Πληροφορίες ασχολίας
ΕργοδότηςNor Dar (1890–1906)[1]
Περίοδος ακμής1880
Οικογένεια
ΤέκναNar Ovanisyan
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Γεννήθηκε το 1867 στην Τιφλίδα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας (πρωτεύουσα της σημερινής Γεωργίας) και προερχόταν από φτωχή οικογένεια. Έλαβε τη στοιχειώδη εκπαίδευση σε ενοριακό σχολείο της αρμενικής συνοικίας της πόλης. Αν και έδειξε από νεαρή ηλικία μια ιδιαίτερη κλίση προς τα γράμματα, η οικογενειακή οικονομική κατάσταση τον απέτρεψε από το συνεχίσει επί μακρόν τις σπουδές του σε ανώτερο επίπεδο, ενώ κατόπιν γράφτηκε σε εμπορική σχολή την οποία εγκατέλειψε, καθώς έκρινε πως δεν του ταίριαζε. Παρά την ελλιπή φοίτησή του, ο ίδιος φρόντισε να καλύψει το χαμένο έδαφος μέσω της προσωπικής μελέτης[3].

Αρχικά εργάστηκε σε διάφορες εφημερίδες ως διορθωτής και μεταφραστής. Το 1890 ξεκίνησε η συνεργασία του με την αρμενική εφημερίδα Νορ Νταρ που κυκλοφορούσε στην Τιφλίδα και ήταν εθνικού, πολιτικού και λογοτεχνικού περιεχομένου, στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1906. Μάλιστα εικάζεται πως το λογοτεχνικό του ψευδώνυμο του Χοβχανισιάν είναι εμπνευσμένο από το όνομα της εφημερίδας[4]. Κατόπιν εργάστηκε σε άλλες εφημερίδες και περιοδικά.

Κατά τη διάρκεια της σοβιετικής περιόδου ο Χοβχανισιάν διετέλεσε πρώτα αντιπρόεδρος και κατόπιν επίτιμος πρόεδρος της Ένωσης Συγγραφέων της Γεωργίας, διατηρώντας παράλληλα δεσμούς και με την αντίστοιχη Ένωση της ΣΣΔ Αρμενίας. Το 1931 πραγματοποιήθηκαν επίσημες εκδηλώσεις για τη συμπλήρωση των 45 ετών της συγγραφικής του δραστηριότητας[5]. Απεβίωσε στις 13 Ιουλίου[2] του 1933 στην Τιφλίδα[5] και θάφτηκε στο αρμενικό κοιμητήριο της πόλης.

Έργο Επεξεργασία

Ο Ναρ Ντος κατάφερε να αναδειχθεί σε έναν από τους σημαντικότερους Αρμένιους συγγραφείς[3]. Η ενασχόλησή του με τη λογοτεχνία ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1880 μέσω της ποίησης, ωστόσο από το 1886 και μετά αφοσιώθηκε στην πεζογραφία[4]. Μεταξύ άλλων έγραψε διηγήματα, νουβέλες, θεατρικά έργα κλπ. Σημαντικότερα θεωρούνται οι νουβέλες Ο Αγώνας και Ο θάνατος που γράφτηκαν και εκδόθηκαν σχεδόν ταυτόχρονα μεταξύ των ετών 1911 και 1912. Το πρώτο έχει ως αντικείμενο τις ιδεολογικές συγκρούσεις[2] στους κόλπους του αρμενικού ακτιβισμού μεταξύ της συντηρητικής και φιλελεύθερης πλευράς στη δεκαετία του 1890 και το δεύτερο καταπιάνεται με τις έννοιες της ζωής και του θανάτου από την οπτική γωνία ενός αισιόδοξου και ενός πεσιμιστή. Άλλα έργα του είναι οι νουβέλες Ο αληθινός φίλος, Ο ευεργέτης και η υιοθετημένη, το διήγημα Άννα Σαρογιάν κ.ά[2][6].

Εργογραφία (ενδεικτική)[2][6] Επεξεργασία

  • Ο αληθινός φίλος (1886, αρμενικά: Ճշմարիտ բարեկամը)
  • Ο ευεργέτης και η υιοθετημένη (1887, αρμ: Բարերար և որդեգիր )
  • Άννα Σαρογιάν (1888, αρμ: Աննա Սարոյան)
  • Εγώ και εκείνος (1889, αρμ: Ես և նա)
  • Το φονικό περιστέρι (1901, αρμ: Սպանված աղավնին)
  • Ο Αγώνας (1911, αρμ: Պայքար)
  • Ο θάνατος (1912, αρμ: Մահը)

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 (Aρμενικά) Αρμένικη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια τόμος 8.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 «Nar-Dos». armenianlanguage.am (στα Αγγλικά). Institute for Armenian Studies of Yerevan State University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2019. 
  3. 3,0 3,1 Hacikyan, Agop Jack (2000). The Heritage of Armenian Literature. From the eighteenth century to modern times. III. Detroit: Wayne State University Press. σελ. 602. 
  4. 4,0 4,1 Hacikyan (2000). σελ. 602-603.
  5. 5,0 5,1 Hacikyan (2000). σελ. 604.
  6. 6,0 6,1 Hacikyan (2000). σελ. 603-604.

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  • «Nar-Dos». armenianlanguage.am (στα Αγγλικά). Institute for Armenian Studies of Yerevan State University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαρτίου 2019.