Ναός Αγίου Σπυρίδωνος (Τεργέστη)

Ναός του Αγίου Σπυρίδωνος
Ναός του Αγίου Σπυρίδωνος
Βασικές πληροφορίες
Τοποθεσία	Τεργέστη, Ιταλία
Γεωγραφικές συντεταγμένες	45°39΄05΄΄ Β,; 13°46΄24΄΄ Α
Υπαγωγή	Ορθόδοξη Εκκλησία
Χώρα	Ιταλία
Έτος αφιέρωσης	1755 και 1869
Εκκλησιαστικό ή οργανωτικό καταστατικό	ενοριακός
Αρχιτεκτονική περιγραφή
Αρχιτέκτονας/Αρχιτέκτονες	Κάρλο Ματσακίνι
Αρχιτεκτονικός ρυθμός	νεοβυζαντινός
Έναρξη ανέγερσης	1751 (;) και 1861
Αποπεράτωση	1755 (;) και 1868

Ο Ορθόδοξος Ναός του Αγίου Σπυρίδωνος (ιταλ. Chiesa di San Spiridione, σερβ. Црква светог Спиридона) στην Τεργέστη της Ιταλίας είναι σερβικός ορθόδοξος ναός.

Ιστορία Επεξεργασία

Η Ορθόδοξη κοινότητα της Τεργέστης είχε συσταθεί από το 1748 αλλά χρειάσθηκε να περάσουν τρία χρόνια ακόμα μέχρι η Αυτοκράτειρα Μαρία Θηρεσία να επιτρέψει στους Ορθόδοξους Χριστιανούς να θρησκεύουν δημόσια. Αυτό προέτρεψε την εγκατάσταση στην πόλη Σέρβων εμπόρων από το Χέρτσεγκ Νόβι, το Τρεμπίνιε και το Σαράγεβο.^[1] Ο πρώτος ορθόδοξος ναός κτίσθηκε έτσι στα μέσα του 18ου αιώνα και χρησίμευε αρχικώς ως τόπος λατρείας τόσο για τους Σέρβους, όσο και για τους Έλληνες που ζούσαν στην Τεργάστη. Η πρώτη ακολουθία στον ναό τελέσθηκε το 1755, ενώ δύο καμπαναριά ανεγέρθηκαν το 1782. Διαφωνίες μεταξύ των δύο εθνοτικών ομάδων επί των εκκλησιαστικών πραγμάτων οδήγησαν στη διάλυση της ενιαίας κοινότητας^[2] το 1781. Η σερβική κοινότητα κράτησε τον ναό, αναγνωριζόμενη^[2] επισήμως το 1782, ενώ η ελληνική κοινότητα έκτισε τον Ναό του Αγίου Νικολάου των Ελλήνων.

Εξαιτίας της αστάθειας του εδάφους στη θέση όπου είχε ανεγερθεί ο αρχικός ναός, λήφθηκε ομόφωνη απόφαση να κατεδαφισθεί και να αναγερθεί νέος ναός του Αγίου Σπυρίδωνος, ο οποίος είναι και ο σημερινός.^[2] Οι εργασίες για την κατασκευή του νέου ναού άρχισαν στις 2 Μαρτίου 1861, σε σχέδια του αρχιτέκτονα Κάρλο Ματσακίνι. Ο εξωτερικός διάκοσμος ανατέθηκε στους Πομπέυ Μπερτίνι και Αντώνιο Καρέλια, οι εσωτερικές ζωγραφικές διακοσμήσεις και ο σχεδιασμός των εξωτερικών έγιναν από τον Τζουζέππε Μπερτίνι, ενώ ο επίσης Μιλανέζος Εμίλιο Μπίζι (Emilio Bisi, 1850-1920) φιλοτέχνησε αργότερα γλυπτά έργα για την πρόσοψη του ναού.^[2] Τα μάρμαρα του ναού προέρχονται από την Καρράρα, τη Βερόνα, το Υψίπεδο Καρστ και την Ίστρια. Ο νέος ναός αποπερατώθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 1868 και μία λιτή τελετή θυρανοιξίων έλαβε χώρα στις 20 Σεπτεμβρίου 1869.^[2]

Από το 1994 έως το 2011 ο ναός και η ενορία του υπαγόταν στη Μητρόπολη Ζάγκρεμπ και Λιουμπλιάνας του Ορθόδοξου Πατριαρχείου Σερβίας, ενώ από 2011 υπάγεται στην Επαρχία Αυστρίας και Ελβετίας του ίδιου Πατριαρχείου.

Ο ναός του Αγίου Σπυρίδωνος φιλοξενεί πολλά αντικείμενα, ιστορικά έγγραφα, ιερές εικόνες και διάφορα έργα τέχνης, χρονολογούμενα από το 1751 και ύστερα.^[2] Δίπλα στον ναό βρίσκεται η Σχολή «Γιοβάν Μίλετιτς».

Φωτογραφίες Επεξεργασία

Σχέδιο του Ματσακίνι για τον νέο ναό (1860)
Το εσωτερικό του ναού με το τέμπλο
Ο τρούλος του ναού
Η οροφή του νότιου μέρους
Κιονόκρανο από το εσωτερικό του ναού
Η εικόνα του Αγίου Σπυρίδωνος από εξωτερικό τοίχο
Η στέγη του ναού με τους χαρακτηριστικούς μικρούς θόλους γύρω από τον κεντρικό τρούλο

Παραπομπές Επεξεργασία

↑ «SUŠAČKA REVIJA». www.klub-susacana.hr.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ^2,5 Perišić, Miroslav· Reljić, Jelica (2019). La chiesa di San Spiridone a Trieste. Βελιγράδι: Archivio di Serbia.

[auto-1] «SUŠAČKA REVIJA». www.klub-susacana.hr.

[autogenerated1-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ^2,5 Perišić, Miroslav· Reljić, Jelica (2019). La chiesa di San Spiridone a Trieste. Βελιγράδι: Archivio di Serbia.

[1]

[2]