Το γράμμα νυ (απλοποιημένη γραφή: νι, κεφαλαίο: Ν, πεζό: ν) είναι το δέκατο τρίτο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου. Στα νέα ελληνικά αντιστοιχεί, είτε ως μονό είτε ως διπλό γράμμα, με το έρρινο φατνιακό σύμφωνο /n/ που πραγματώνεται είτε με τον αντίστοιχο φθόγγο [n] είτε ως ουρανικό [ɲ] έναντι εμπρόσθιων φωνηέντων σε ορισμένες περιπτώσεις ουρανικοποίησης της νέας ελληνικής (π.χ. νιάτα).[1] Πέραν τούτου, η ουρανική πραγμάτωση έναντι του ουρανικού φωνήεντος /i/ είναι ίδιον πολλών διαλέκτων και λαλιών της ελληνικής.[2] Συμμετέχει επίσης στο δίγραφο <ντ> που αντιστοιχεί με το ηχηρό οδοντικό κλειστό φώνημα /d/ και φθόγγο.[1] Προήλθε από το φοινικικό γράμμα νουν, που στα φοινικικά σήμαινε ψάρι[3] και αποτέλεσε βάση για το αντίστοιχο γράφημα των λατινικών και κυριλικών αλφαβήτων.

Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία ν´ = 50.

Ως σύμβολο

Επεξεργασία

το κεφαλαίο "N" συμβολίζει:

  • τους νέους οδηγούς
  • τον Nότο

Το πεζό "ν" χρησιμοποιείται για να συμβολίζει:

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 Μποτίνης, Α. (2011): Φωνητική της ελληνικής. ISEL. σελ. 111.
  2. Pappas, P. (2006): «Stereotypes and /n/ variation in Patra, Greece» στο Hinskens, F.: Language Variation – European Perspectives: Selected papers from the Third International Conference on Language Variation in Europe (ICLaVE 3), Amsterdam, June 2005. John Benjamins.
  3. Μπαμπινιώτης, Γ. (2005): Λεξικό της Νέας Ελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. s.v. «Ν».

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
  •   Λεξιλογικός ορισμός του νι στο Βικιλεξικό
  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Nu (letter) στο Wikimedia Commons