Νικάνωρ Αλεξανδρείας
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Νικάνωρ ήταν Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας την περίοδο 1866-1869.
Νικάνωρ Αλεξανδρείας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1800 Βόλος |
Θάνατος | 27 Δεκεμβρίου 1869 |
Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ιερέας |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής |
Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στον Βόλο[1] περί το 1800. Διετέλεσε Μητροπολίτης Θηβαΐδος. Ως Μητροπολίτης, διοργάνωσε εράνους στη Ρωσία για το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, με τους οποίους συγκεντρώθηκαν και στάλθηκαν το 1859 στην Αλεξάνδρεια 48.580 ρούβλια. Με μεσολάβησή του επίσης δημιουργήθηκε μετόχιο του Πατριαρχείου στη Μόσχα, στο όνομα του Αγίου Νικολάου.
Εξελέγη Πατριάρχης Αλεξανδρείας στις 4 Ιανουαρίου 1866, από κληρικολαϊκή συνέλευση η οποία διεξήχθη στο Κάιρο, προτού, στη συνέχεια, η εκλογή του επικυρωθεί από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.[2] Στη συγκεκριμένη κληρικολαϊκή συνέλευση μετείχαν 2 πατριαρχικοί αρχιερείς, 27 κληρικοί, καθώς και 7 λαϊκοί, οι οποίοι αντιπροσώπευαν τις κατά τόπους ελληνικές κοινότητες.[2] Αντιμετώπισε δύσκολες καταστάσεις λόγω εσωτερικών προβλημάτων του Πατριαρχείου, με αποκορύφωμα το πρωτοφανές γεγονός της αναγόρευσης του Αρχιμανδρίτη Ευγενίου ως «τοποτηρητού και διαδόχου αυτού».[3] Το γεγονός αυτό προκάλεσε έντονες εσωτερικές συγκρούσεις στην Εκκλησία Αλεξανδρείας, οι οποίες οδήγησαν στην παραίτησή του από τον Πατριαρχικό Θρόνο στις 19 Μαρτίου 1869.[3] Την ίδια χρονιά πέθανε.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Νικάνωρ, πατριάρχης Αλεξανδρείας». Πανδέκτης. Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Ηλεκτρονικού Περιεχομένου. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2023.
- ↑ 2,0 2,1 Δασκαλοπούλου 2015, σελ. 65.
- ↑ 3,0 3,1 «Νικάνωρ (1866-1869)». Πατριαρχείο Αλεξανδρείας. 3 Αυγούστου 2007. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2023.
Πηγές
Επεξεργασία- Δασκαλοπούλου, Σοφία Β. (2015). Η διοίκηση του πατριαρχείου Αλεξανδρείας από το 1830 έως σήμερα. Θεσσαλονίκη: Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. doi:10.26262/heal.auth.ir.287067.