Πατριαρχείο Αλεξανδρείας

Τρίτο τη τάξει μετά τα Πατριαρχεία Ρώμης και Κωνσταντινουπόλεως, το Παλαίφατο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, απετέλεσε στα χρόνια της ακμής του μία από τις λαμπρότερες χριστιανικές εκκλησίες της Ανατολής. Σήμερα ο Πατριαρχικός Θρόνος του Αγίου Μάρκου, κατέχει την πρώτη θέση μεταξύ των ορθοδόξων ανά τον κόσμο Εκκλησιών, στην Ιεραποστολική δράση, πορεία και μαρτυρία, με 25 Ιεραποστολικές Ιερές Μητροπόλεις και 6 Ιεραποστολικές Επισκοπές ανά την Αφρικανική Ήπειρο. Αποτελεί ένα σημαντικό στοιχείο των Ελλήνων της Αιγύπτου που έχουν απομείνει.

Πατριαρχείο Αλεξανδρείας
Ο Θυρεός του Πατριαρχείου
Ιδρυτής	Ευαγγελιστής Μάρκος
Ανεξαρτησία	Αποστολική Εποχή
Αναγνώριση	Ορθόδοξη Εκκλησία
Προκαθήμενος	Θεόδωρος Β΄
Έδρα	Αταρίν, Αλεξάνδρεια, Αίγυπτος
Επικράτεια	Όλη η Αφρικανική Ήπειρος (Αίγυπτος, Νουβία, Σουδάν, Πεντάπολις, Λιβύη, Αιθιοπία, Ερυθραία, Ουγκάντα, Κένυα, Τανζανία, Ζάμπια, Ζιμπάμπουε, Μποτσουάνα, Νότια Αφρική, Νιγηρία, Καμερούν, Γκάνα κτλ.).
Κυριότητες	Όχι
Γλώσσα	Ελληνική, Αραβική, Αγγλική, Γαλλική
Πιστοί	~250.000 στην Αίγυπτο, 1.200.000 σε όλη την Αφρική
Δικτυακός τόπος	patriarchateofalexandria.com

Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας είναι δεύτερος στα πρεσβεία τιμής των πατριαρχών μετά τον Οικουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως και κατέχει τον τίτλο «Πάπας και Πατριάρχης της μεγάλης πόλεως Αλεξανδρείας, Λιβύης, Πενταπόλεως, Αιθιοπίας, πάσης γης Αιγύπτου και πάσης Αφρικής, Πατήρ Πατέρων, Ποιμήν Ποιμένων, Αρχιερεύς Αρχιερέων, τρίτος και δέκατος των Αποστόλων και Κριτής της Οικουμένης». Το Πατριαρχείο εδρεύει στην συνοικία του Αταρίν, κοντά στο σημείο όπου ζούσε κάποτε ο Κωνσταντίνος Καβάφης.

Η ιστορία της αλεξανδρινής εκκλησίας

Η ιστορία της εκκλησίας της Αλεξάνδρειας μπορεί να διαιρεθεί στις επόμενες περιόδους: οι πρώτοι τρεις αιώνες (δηλαδή από την ίδρυση της από τον Απόστολο Μάρκο έως την πρώτη Οικουμενική Σύνοδο το 325 μ.Χ.) από την πρώτη Οικουμενική Σύνοδο στην αραβική κατάκτηση της Αιγύπτου το 642. Από την αραβική κατάκτηση της Αιγύπτου στο σχίσμα του 867. Από το σχίσμα του 867 έως το 1517 (όταν βρέθηκε η Αίγυπτος κάτω από τον ζυγό των οθωμανών Τούρκων). Από την τουρκική κατάκτηση στην απελευθέρωση της Ελλάδας από τον τουρκικό ζυγό το 1821 και από το 1821 μέχρι σήμερα.

Περίοδος πρώτης εκκλησίας και διωγμών

Ο Άγιος Μάρκος ένθρονος - Tiziano 1510 (Church of Santa Maria della Salute, Venice)

Ο χριστιανισμός έκανε νωρίς την εμφάνισή του στην Αλεξάνδρεια, μέσω των Εβραίων της Διασποράς, οι οποίοι είχαν από καιρό μια ακμάζουσα κοινότητα στην περιοχή.

Ιδρυτής της αλεξανδρινής εκκλησίας θεωρείται ο Απόστολος Μάρκος.Η εκκλησιαστική παράδοσή θέλει το Μάρκο να ήρθε στην Αλεξάνδρεια το έτος 42 οπότε και ίδρυσε την εκκλησία της Αλεξάνδρειας, και ήταν ο πρώτος επίσκοπός της για 22 έτη. Ο Μάρκος πέθανε ενώ σερνόταν μέσω των οδών της Αλεξάνδρειας από τον ειδωλολατρικό όχλο, και θάφτηκε σε ένα κοντινό χωριό. Το έτος 828, Ενετοί έμποροι μετέφεραν τα λείψανά του στη Βενετία, και από τότε θεωρείται ως προστάτης της πόλης.

Ο Ανιανός, συνοδός του Μάρκου και δεύτερος επίσκοπος της Αλεξάνδρειας ήταν σε θέση να επεκτείνει τις χριστιανικές βάσεις που έθεσε ο Μάρκος και να παραγάγει σημαντικά πνευματικά επιτεύγματα στην καθιέρωση του χριστιανικού λόγου.

Ο χριστιανισμός βρήκε θετική ανταπόκριση μεταξύ των Εβραίων, και επίσης μεταξύ των Ελλήνων. Ο τοπικός πληθυσμός της Αιγύπτου, αφ' ετέρου, δεν φαίνεται να είναι πολύ ενθουσιώδης για το νέο μήνυμα που είχε φθάσει στα εδάφη του, ή να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διοίκηση και την οργάνωση της πρώτης χριστιανικής κοινότητας στη χώρα της Αιγύπτου.

Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο ως προς το εάν Αιγύπτιοι κατέλαβαν σημαντική θέση στην πρώτη χριστιανική κοινότητα της Αλεξάνδρειας, δεδομένου ότι τα αιγυπτιακά ονόματα δεν εμφανίζονται στους καταλόγους επισκόπων μέχρι το δεύτερο αιώνα.

Το γεγονός είναι, εντούτοις, ότι ακόμη και στα πρώτα έτη της η εκκλησία της Αλεξάνδρειας επέκτεινε τις δραστηριότητές της για να καλύψει όχι μόνο την Αίγυπτο, τη Λιβύη και τις πόλεις της Κυρηναϊκής Πενταπόλεως αλλά και τις υποσαχάριες χώρες της Αφρικής. Ο πρώτος των επισκόπων της εκκλησίας της Αλεξάνδρειας ήταν ο επίσκοπος της Λιβύης.

Κατά τη διάρκεια των πρώτων δύο αιώνων της χριστιανικής εποχής, η Αλεξάνδρεια υπέφερε από τις διώξεις που βιώθηκαν από όλες τις εκκλησίες στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Μεγάλος αριθμός Χριστιανών στην κοινωνία της Αλεξάνδρειας υπέφερε τρομερά, συμπεριλαμβανομένου του πατέρα του Ωριγένη Λεωνίδη, ο οποίος μαρτύρησε για τις χριστιανικές πεποιθήσεις του. Πολλοί Χριστιανοί οδηγήθηκαν στο θάνατο και η πόλη της Αλεξάνδρειας δοκίμασε για μεγάλο διάστημα τη φρίκη και το φόβο.

Βυζαντινή περίοδος και αραβοκρατία

Το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας είχε τους πιο πολλούς πιστούς έπειτα από το Πατριαχείο Κωνσταντινουπόλεως.

Με τις μονοφυσιτικές έριδες ελαττώθηκε ο πληθυσμός του και οι Κόπτες (Αιγύπτιοι) χωρίστηκαν από τους Ορθοδόξους, τους οποίους ονόμασαν Μελχίτες, γιατί ακολουθούσαν την πίστη του βασιλιά (μέλεχ) της Κωνσταντινουπόλεως. Στο χωρισμό αυτό συνετέλεσαν και φυλετικά αίτια, γιατί το μονοφυσιτισμό ακολούθησαν οι εντόπιοι.

Στην αραβοκρατία (642-1254) η κατάσταση για τους Ορθοδόξους ήταν χειρότερη, γιατί οι Άραβες καταδίωκαν τους χριστιανούς παρόλο που κάποιοι χριστιανοί έδειξαν παθητική στάση στις αραβικές επιδρομές και την κατάληψη της χώρας.

Ο ορθόδοξος Πατριάρχης Πέτρος Γ' έφυγε το 651 και πήγε στην Κωνσταντινούπολη και ο θρόνος έμεινε κενός επί 76 χρόνια μέχρι το 727.Αυτό είχε δυσάρεστες συνέπειες για το Πατριαρχείο καθώς πολλοί χριστιανοί εξισλαμίστηκαν. Τότε τα εκκλησιαστικά ιδρύματα και τους ναούς, εκτός από του Αγίου Σάββα στην Αλεξάνδρεια, τα πήραν οι Κόπτες.

Ο Λέων Ίσαυρος έστειλε στην Αλεξάνδρεια Πατριάρχη τον Κοσμά το 727 που κατάφερε να ξαναπάρουν οι Ορθόδοξοι τους ναούς και τα δικαιώματα τους.

Στα μέσα του Η' αιώνα ο εμίρης Χαφίζ καταδίωξε τους χριστιανούς και τότε εξισλαμίστηκαν 40.000. Στα μέσα του Θ' αιώνα νέος διωγμός ξέσπασε εναντίον των Ορθοδόξων και των Κοπτών σκότωσαν πολλούς Χριστιανούς, κατέστρεψαν τις εκκλησίες και τους ανάγκασαν να εξισλαμιστούν.

Από τον Ι' αιώνα οι Έλληνες άρχισαν να εξαφανίζονται από το προσκήνιο και γίνονται αραβόφωνοι Πατριάρχες· οι κάτοικοι έπαιρναν αραβικό χαρακτήρα και ο εξαραβισμένος πληθυσμός ενισχύονταν από τους Σύρους αποίκους.

Το 933 πρώτος αραβόφωνος Πατριάρχης έγινε ο Ευτύχιος που έγραψε χρονικό στην αραβική γλώσσα από την κτίση του κόσμου ως την εποχή του.

Το 1015 όταν ήταν ηγεμόνας ο Χακήμ έγινε διωγμός εξοντωτικός εναντίον των Χριστιανών. Τότε σκότωσαν τον Ορθόδοξο Πατριάρχη Διονύσιο, πολλοί Χριστιανοί αναγκάστηκαν με τη βία να εξισλαμιστούν και καταστράφηκαν χιλιάδες εκκλησίες.

Σταυροφορίες και έλευση των τουρκικών φύλων

Την εποχή της Δ' Σταυροφορίας υπάρχει πληροφορία ότι ο Πατριάρχης Νικόλαος Γ' ζήτησε με γράμμα τη φιλία του Πάπα Ιννοκεντίου Γ' για να ελαφρώσει από τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε.

Δυτικοί ιστορικοί λένε ότι στην Δ' Σύνοδο του Λατερανού παραβρέθηκε και απεσταλμένος του Πατριάρχη. Αυτά όμως δεν τον ωφέλησαν. Οι Σταυροφόροι έκαναν μονάχα μια επιδρομή στην Αίγυπτο (1365) χωρίς να μείνουν εκεί, επηρέαζαν όμως την κατάσταση, γιατί κυριαρχούσαν στις χώρες κοντά στην Αίγυπτο.

Στις αρχές του ΙΔ' αιώνα εγκαταστάθηκε στην Αλεξάνδρεια Λατίνος Πατριάρχης για τους λίγους Ρωμαιοκαθολικούς που υπήρχαν εκεί.

Η θέση των Χριστιανών είχε γίνει ακόμη χειρότερη όταν κυριάρχησαν οι Μαμελούκοι Τούρκοι (1254-1517) οι οποίοι καταδίωκαν τους Χριστιανούς και ανάγκασαν πολλούς σε εξισλαμισμό. Έτσι με τους διωγμούς αυτούς ο χριστιανικός πληθυσμός ελαττώθηκε και ο ακμαίοςελληνισμός της Αιγύπτου εξαφανίστηκε.

Όταν κυριάρχησαν στην Αίγυπτο οι Οθωμανοί Τούρκοι τα πράγματα άλλαξαν προς το καλύτερο.

Δεν είναι γνωστό πότε εγκαταστάθηκαν πάλι Έλληνες Πατριάρχες στην Αλεξάνδρεια, αφού από την Άλωση έμεναν στην Κωνσταντινούπολη. Στα πρακτικά της Συνόδου της Φλωρεντίας υπογράφει ο Φιλόθεος, Τοποτηρητής του Θρόνου Αλεξανδρείας.

Αρχή αναγέννησης

Το ΙΔ' αιώνα καλυτέρεψε κάπως η κατάσταση γιατί οι Πατριάρχες της Κωνσταντινουπόλεως και οι Φαναριώτες μπορούσαν να επηρεάζουν ευνοϊκά τις τουρκικές αρχές για τον χριστιανισμό της Αιγύπτου.

Έτσι άρχισαν να εκλέγονται Πατριάρχες Αλεξανδρείας που φρόντισαν να αναδιοργανώσουν την εκκλησία τους.

Σημαντικές υπηρεσίες πρόσφεραν οι πατριάρχες Μελέτιος Πηγάς, Κύριλλος Λούκαρης, Γεράσιμος Σπαρταλιώτης και ο Μητροφάνης Κριτόπουλος.

Ο δέκατος ένατος αιώνας θα μπορούσε να περιγραφεί, ως περίοδος στην οποία το Πατριαρχείο της Αλεξάνδρειας δοκίμασε μια αναγέννηση. Εν πολλοίς, αυτή η επιτυχία μπορεί να αποδοθεί στην προσωπικότητα του Μεχμέτ Αλί Πασάς (1806 - 1848), του οποίου τα φιλελληνικά αισθήματα τον οδήγησαν να ενθαρρύνει Έλληνες να εγκατασταθούν στην Αίγυπτο.

Η αύξηση του μεγέθους του ποιμνίου του, ήταν μια μεγάλη βοήθεια στο Πατριαρχείο. Οι Έλληνες που άρχισαν σύντομα να φθάνουν στην Αίγυπτο δεν ήταν απλά ευκαιριακοί μετανάστες. Περιελάμβαναν πολλούς ανθρώπους των γραμμάτων, αλλά προ πάντων αφιερώθηκαν στις επιχειρήσεις και το εμπόριο.

Περίοδος ακμής

Για πολλά έτη, τα εσωτερικά προβλήματα, τα οποία προέκυπταν όποτε ένας Πατριάρχης έπρεπε να εκλεγεί, δημιουργούσαν δυσκολίες για το Πατριαρχείο.

Στα 1870, με την εκλογή στο θρόνο του Σωφρονίου, ενός πρώην Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, η ειρήνη επιβλήθηκε στην εκκλησία.

Το Πατριαρχείο της Αλεξάνδρειας επανέκτησε το προηγούμενο ανάστημά του και την χαμένη αίγλη του. Με την ίδρυση εκπαιδευτικών και πολιτιστικών ιδρυμάτων, λαμβάνοντας υπόψη τη γρήγορη αύξηση του αριθμού των Ελλήνων στην Αίγυπτο και με την παρουσία μεγάλων ευεργετών όπως ο Γεώργιος Αβέρωφ, η ελληνική κοινότητα στην Αίγυπτο και το Πατριαρχείο βίωσαν μια περίοδο ανόδου και γοήτρου.

Ελληνικές κοινότητες στην Αίγυπτο ιδρύθηκαν και σε άλλα μέρη, ο αριθμός φιλανθρωπικών ιδρυμάτων αυξάνονταν, οι πρώτες ελληνικές εφημερίδες δημοσιεύθηκαν, και τα πρώτα ελληνικά βιβλία τυπώθηκαν. Νέες εκκλησίες ιδρύθηκαν και χτίστηκαν.

Το 1872, ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας Σωφρόνιος συμμετείχε, με τους άλλους Πατριάρχες της ανατολής στη Σύνοδο που συνήλθε στην Κωνσταντινούπολη,η οποία καταδίκασε τον Εθνοφυλετισμό και τη Βουλγαρική Εκκλησία ως σχισματική.

Κατά τη διάρκεια του εικοστού αιώνα, η πνευματική αναγέννηση του Πατριαρχείου της Αλεξάνδρειας έφθασε στο απόγειο της. Ο αριθμός Ελλήνων στην Αίγυπτο ήταν υψηλότερος απ'ό,τι σε οποιαδήποτε προηγούμενη περίοδο.

Ο 20ος αιώνας

Ο πρώτος Πατριάρχης του εικοστού αιώνα, Φώτιος Πέρογλου (1900 - 1925), προσπάθησε να αυξήσει το γόητρο Πατριαρχείου με την ίδρυση επτά νέων επισκοπών και την επιλογή υψηλής μόρφωσης κληρικών για να καλυφθούν οι κενές θέσεις.

Το 1926, ο Μελέτιος Μεταξάκης, ένας ξεχωριστός και ιδιοφυής ιεράρχης, εξελέγη Πατριάρχης Αλεξανδρείας.

Γνώστης και υπέρμαχος του Συνοδικού Συστήματος, το επέβαλε στη διοίκηση του Πατριαρχείου, με την σύνταξη και την δημοσίευση των κανονισμών του Πατριαρχείου της Αλεξανδρείας, στις 15 Μαΐου 1930. Επιτέλους, η οφειλόμενη προσοχή δόθηκε στη ζωή των Μητροπόλεων και των κοινοτήτων, συμπεριλαμβανομένου του τελετουργικού, των μυστηρίων και ακόμη και των δικαστικών πτυχών της ζωής του κλήρου.

Ο Μελέτιος ίδρυσε επίσης τη Σχολή του Αγίου Αθανασίου. Στα χρόνια του, το Πατριαρχείο επόπτευε δέκα μητροπολιτικές επαρχίες, 90 εκκλησίες, 5 μοναστήρια και 107 ιερείς κοινοτήτων. Με πρωτοβουλία του, ένας οργανικός νόμος του ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας συντάχτηκε, καθορίζοντας τον τρόπο με τον οποίο ο Πατριάρχης θα εκλεγόταν και τα δικαιώματα, τα οποία θα ασκούσε.

Η πατριαρχεία του Χριστοφόρου (1939-1967) θα περιγραφόταν καλύτερα ως περίοδος με μεγάλης κλίμακας προγράμματα ανακαίνισης και αναδιάρθρωσης. Συνδέεται με την ανάληψη της εξουσίας από το στρατηγό Νάσερ και τις πολιτικές εξελίξεις που επακολούθησαν στην Αιγυπτιακή Δημοκρατία. Επακολούθησε σημαντική μείωση του ελληνικού πληθυσμού. Γεγονός που έφερε σε δυσχερή θέση το Πατριαρχείο.

Στην προσπάθεια διασώσεως του ελληνορθόδοξου κέντρου νέες επισκοπές οργανώθηκαν σε όλη τη μαύρη ήπειρο και επίσημη αναγνώριση χορηγήθηκε στις αφρικανικές ορθόδοξες κοινότητες. Αυτή η κίνηση βοήθησε τις ιεραποστολικές δραστηριότητες του Πατριαρχείου.

Οι επόμενοι δύο Πατριάρχες, ο Νικόλαος ΣΤ΄(1968-1986) και ο Παρθένιος (1987-1996) προσπάθησαν επιτυχώς να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες. Πολλά προγράμματα εκτελέσθηκαν, και ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε στις ιεραποστολικές προσπάθειες στο εξωτερικό.

Ο Πατριάρχης Πέτρος ο Ζ΄,(1996-2004) εργάσθηκε με ζήλο για την διάδοση του Ευαγγελικού μηνύματος στην Αφρικανική ήπειρο. Ασχολήθηκε ιδιαιτέρως με την διοικητική αναδιοργάνωση της Εκκλησίας της Αλεξανδρείας, συνέταξε την «Πατριαρχική Διάταξη της 16ης Σεπτεμβρίου 2002» περί του τρόπου εκλογής του Πατριάρχου από την Ιερά Σύνοδο, αποκλειστικώς,. Εκείνος ξεκίνησε τις ανακαινιστικές εργασίες του Πατριαρχικού Μεγάρου, της Μονής του Οσίου Σάββα Αλεξανδρείας, της Πατριαρχικής Επιτροπείας Καΐρου και της Μονής του Αγίου Γεωργίου Παλαιού Καΐρου. Ίδρυσε τις Επισκοπές Νιγηρίας, Μαδαγασκάρης, Γκάνας, Μπουκόμπας και Ζάμπιας. Στις 11 Σεπτεμβρίου 2004 ο Αλεξανδρείας Πέτρος Ζ' έχασε τη ζωή του σε αεροπορικό δυστύχημα πάνω από την Αθωνική Πολιτεία, μαζί με Ιεράρχες και κληρικούς του Θρόνου και στενούς συνεργάτες του.

Το Πατριαρχείο σήμερα

Η Α.Θ.Μ. ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ζ΄

Την 9η Οκτωβρίου 2004, εις διαδοχή του μακαριστού Πατριάρχου κυρού Πέτρου Ζ΄, εξελέγη παμψηφεί από την Ιεραρχία του Αλεξανδρινού Θρόνου, Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής ο από Ζιμπάμπουε Θεόδωρος Β΄ (Χορευτάκης)

Η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Αλεξανδρινού Θρόνου - Ιεραρχία του Θρόνου

Της Αγίας και Ιεράς Σύνοδου του Πατριαρχικού Θρόνου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, προεδρευομένης υπο της Α.Θ. Μακαριότητος του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. ΘΕΟΔΩΡΟΥ Β΄, μετέχουν οι κάτωθι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες και Θεοφιλέστατοι Επαρχιούχοι Επίσκοποι:

Α. Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες

1. Ο Γέρων Καισαρείας Πέτρος, υπέρτιμος και έξαρχος Νουμιδίας. 17-12-1972.
2. Ο Γέρων Λεοντοπόλεως Γαβριήλ, υπέρτιμος και έξαρχος δευτέρας Αυγουσταμνικής και Ερυθράς Θαλάσσης. 04-11-2006.
3. Ο Γέρων Ναϊρόμπης Μακάριος, υπέρτιμος και έξαρχος Κένυας. 25-07-1992.
4. Ο Γέρων Καμπάλας Ιωνάς, υπέρτιμος και έξαρχος πάσης Ουγκάντας. 26-07-1992.
5. Ο Ζιμπάμπουε και Αγκόλας Σεραφείμ, υπέρτιμος και έξαρχος Νοτιωτέρας Αφρικής. 28-09-1997.
6. Ο Νιγηρίας Αλέξανδρος, υπέρτιμος και έξαρχος κόλπου Γουϊνέας. 24-11-1997.
7. Ο Τριπόλεως Θεοφύλακτος, υπέρτιμος και έξαρχος Λιβύης. 26-11-1999.
8. Ο Καλής Ελπίδος Σέργιος, υπέρτιμος και έξαρχος πάσης Νατάλης και Περιχώρων. 27-11-1999.
9. Ο Κυρήνης Αθανάσιος, υπέρτιμος και έξαρχος Λιβυκού Πελάγους. 28-11-1999.
10. Ο Μουάνζας Ιερώνυμος, υπέρτιμος και έξαρχος Δυτικής Τανζανίας. 11-12-1999.
11. Ο Γουϊνέας Γεώργιος, υπέρτιμος και έξαρχος Παραθαλασσίας Αφρικής. 04-03-2001.
12. Ο Ερμουπόλεως Νικόλαος, υπέρτιμος και έξαρχος πρώτης Αιγύπτου. 18-03-2001.
13. Ο Ειρηνουπόλεως Δημήτριος, υπέρτιμος και έξαρχος Ανατολικής Τανζανίας και Σεϋχελλών. 06-10-2002.
14. Ο Ιωαννουπόλεως και Πρετορίας Δαμασκηνός, υπέρτιμος και έξαρχος πάσης Νοτίου Αφρικής. 30-10-2004.
15. Ο Μαδαγασκάρης Ιγνάτιος, υπέρτιμος και έξαρχος Νήσων Ινδικού Ωκεανού. 14-11-2004.
16. Ο Πτολεμαΐδος Εμμανουήλ, υπέρτιμος και έξαρχος Άνω Αιγύπτου. 14-11-2004
17. Ο Καμερούν Γρηγόριος, υπέρτιμος και έξαρχος Κεντρικής Αφρικής. 25-11-2004.
18. Ο Μέμφιδος Νικόδημος, υπέρτιμος και έξαρχος Αιγύπτου. 12-11-2006.
19. Ο Κατάγκας Μελέτιος. 25-11-2006.
20. Ο Μποτσουάνας Γεννάδιος. 26-11-2006.
21. Ο Ηλιουπόλεως Θεόδωρος, υπέρτιμος και έξαρχος Μέσης Αιγύπτου. 27-11-2006.
22. Ο Νουβίας Σάββας, υπέρτιμος και έξαρχος παντός Σουδάν και Ερυθραίας. 11-10-2009.
23. Ο Πηλουσίου Νήφων, υπέρτιμος και έξαρχος πρώτης Αυγουσταμνικής και Μεσημβρίας 18-10-2009.
24. Ο Ζάμπιας και Μαλάουι Ιωάννης, υπέρτιμος και έξαρχος Μέσης Αφρικής. 17-10-2010.
25. Ο Κινσάσας Νικηφόρος, υπέρτιμος και έξαρχος πάσης Ισημερίας. 24-10-2010.
26. Ο Μπραζαβίλ και Γκαμπόν Παντελεημων, Υπέρτιμος και Εξαρχος Ατλαντικής Αφρικής. 02-12-2012.
27. Ο Άκκρας Νάρκισσος, υπέρτιμος και έξαρχος Δυτικής Αφρικής. 01-12-2013.
28. Ο Καρθαγένης Μελέτιος, υπέρτιμος και έξαρχος Βορείου Αφρικής. 05-12-2014
29. Ο Αξώμης κ. Δανιήλ, Yπέρτιμος και Έξαρχος πάσης Αιθιοπίας και Ερυθραίας. 05-11-2018
30. Ο Μπουρούντι και Ρουάντας κ. Ιννοκέντιος. (06.12.2012)
31. Ο Καναγκας

Γ. Επαρχιούχοι Επίσκοποι

1. Ο Μοζαμβίκης κ. Χρυσόστομος. (06.12.2014)
2.  Ο Νιέρι και Όρους Κένυας κ. Νεόφυτος. (21.12.2014)
3.  Ο Κισούμου και Δυτικής Κένυας κ. Αθανάσιος. (06.12.2015)
4.  Ο Αρούσας και Κεντρικής Τανζανίας κ. Αγαθόνικος.
5. Ο Μαλάουι
6. Ο Γκούλου και Βορείου Ουγκάντας
7. Ο Τουλουάρ και Νοτίου Μαδαγασκάρης
8. Ο Κισανγκάνι
9. Ο Γκόμας

Βοηθοί Επίσκοποι

• Ο Νιτρίας κ. Νικόδημος. (27-03-2016)
• Ο Βαβυλώνος κ. Θεόδωρος.

Σχολάζοντες Αρχιερείς

• Ο Μητροπολίτης Θηβαίδος κ. Πορφύριος. (17.6.1990)
• Ο Μητροπολίτης Αντινόης κ. Παντελεήμων. (30.11.1999)
• Ο Μητροπολίτης Διοσπόλεως κ.Προτέριος. (03.03.2001)
• Ο Μητροπολίτης Ελευσίνος κ. Ιερόθεος. (06.02.1977)
• Ο Επίσκοπος Αρσινόης κ. Βασίλειος. (30.11.2014)

Κεντρική Πατριαρχική Διοίκηση - Πατριαρχικοί Επίτροποι

• 1. Γενικός Πατριαρχικός Επίτροπος: Ο Σεβ. Μητροπολίτης Γέρων Λεοντοπόλεως κ. Γαβριήλ.

• 2. Πατριαρχικός Επίτροπος Αλεξανδρείας: Ο Σεβ. Μητροπολίτης Άκκρας κ. Νάρκισσος.
• 3. Πατριαρχικός Επίτροπος Καϊρου: Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Βαβυλώνος κ. Θεόδωρος.

Ιερές Μητροπόλεις του Πατριαρχικού Θρόνου

1. ΑΞΩΜΗΣ.(περιλαμβάνει τα κράτη της Αιθιοπίας, Ερυθραίας, Τζιμπουτί και Σομαλία). Έδρα: Αδδίς Αμπέμπα
2. ΛΕΟΝΤΟΠΟΛΕΩΣ.(περιλαμβάνει τις περφέρειες Ισμαηλίας, Σουέζ και Ζαγαζίκ της Αιγύπτου). Έδρα: Ισμαηλία Αιγύπτου.
3. ΝΑΙΡΟΜΠΙ.Έδρα:Ναϊρόμπι.( Ιεραποστολική Μητρόπολη )
4. ΚΑΜΠΑΛΑΣ.Έδρα:Καμπάλα Ουγκάντας.( Ιεραποστολική Μητρόπολη )
5. ΖΙΜΠΑΜΠΟΥΕ ΚΑΙ ΑΓΚΟΛΑΣ.Έδρα: Χαράρε.( Ιεραποστολική Μητρόπολη )
6. ΝΙΓΗΡΙΑΣ.(περιλαμβάνει τα κράτη Νιγηρία, Νίγηρα, Μπενίν και Τόγκο).Έδρα:Λάγκος.( Ιεραποστολική Μητρόπολη )
7. ΤΡΙΠΟΛΕΩΣ. (επικράτεια η χώρα της Λιβύης). Έδρα:Τρίπολη της Λιβύης.
8. ΚΑΛΗΣ ΕΛΠΙΔΟΣ.(περιλαμβάνει τα κράτη Ναμίμπια, Εσουατίνι, Λεσότο και τις περιοχές Ακρωτηρίου (Δυτικού και Ανατολικού), Port Elizabeth, Natal, East London, Bloemfontein, Welkom, George, Knysna, Kimberly, Natal και Pietermaritzburg) Έδρα:Cape Town.( Ιεραποστολική Μητρόπολη )
9. ΜΟΥΑΝΖΑΣ.Έδρα: Μποκόμπα της Τανζανίας.( Ιεραποστολική Μητρόπολη )
10. ΓΟΥΙΝΕΑΣ. (περιλαμβάνει τα κράτη Γουινέα, Γουινέα Μπισάο,Σενεγάλη,Γκάμπια, Σιέρα Λεόνε, Λιβερία,Πράσινο Ακρωτήριο).Έδρα: Κονάκρι της Γουινέας. ( Ιεραποστολική Μητρόπολη )
11. ΕΡΜΟΥΠΟΛΕΩΣ.Έδρα: Τάντα-Αίγυπος.
12. ΕΙΡΗΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΣΕΥΧΕΛΛΩΝ.(περιλαμβάνει τα κράτη της Τανζανίας & των Σεϋχελλών νήσων).Έδρα: Νταρ Ες Σαλαάμ.( Ιεραποστολική Μητρόπολη )
13. ΙΩΑΝΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΠΡΕΤΟΡΙΑΣ. (περιλαμβάνει τις Επαρχίες του Γιοχάνεσμπουργκ, της Πρετόρια, Μαμουλάγκα και Λιμπόπο της Δημοκρατίας της Νοτίου Αφρικής).Έδρα:Γιοχάνεσμπουργκ.
14. ΜΑΔΑΓΑΣΚΑΡΗΣ.(περιλαμβάνει το κράτος της Μαδαγασκάρης). Έδρα: Ανταναναρίβο.( Ιεραποστολική Μητρόπολη ).
15. ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΟΣ. (περιλαμβάνει τις επαρχίες Λούξορ, Ασουάν, Μίνια, Φαγιούμ, Ασιούτ και Μπένι Σουέφ της Αιγύπτου) Έδρα: Μίνια Αιγύπτου.
16. ΚΑΜΕΡΟΥΝ. (περιλαμβάνει τα κράτη Καμερούν,Τσαντ,Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Ισημερινή Γουινέα και τας νήσους Σαν Τόμας,Πρίγκιπος).Έδρα: Γιαουντέ. ( Ιεραποστολική Μητρόπολη )
17. ΜΕΜΦΙΔΟΣ.Έδρα: Ηλιούπολη Καΐρου.
18. ΚΑΤΑΓΚΑ. ( περιλαμβάνει τμήμα της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό.( Ιεραποστολική Μητρόπολη )Λουμπουμπάσι - Κογκό
19. ΜΠΟΤΣΟΥΑΝΑΣ. (περιλαμβάνει το κρατος της Μποτσουάνα και τμήμα της Δημοκρατιας της Νοτιου Αφρικής) Έδρα: Γκαμπορόνε
20. ΝΟΥΒΙΑΣ. (περιλαμβάνει το κράτος του Σουδάν). Έδρα: Χαρτούμ.
21. ΠΗΛΟΥΣΙΟΥ: (περιλαμβάνει την περιφέρεια του Πόρτ- Σάιδ, της Αιγύπτου). Έδρα: Πόρτ- Σάιδ, Αίγυπτος.
22. ΖΑΜΠΙΑΣ ΚΑΙ ΜΑΛΑΟΥΙ. Έδρα: Λουσάκα.( Ιεραποστολική Μητρόπολη )
23. ΚΙΝΣΑΣΑ.Έδρα: Κινσάσα της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό.( Ιεραποστολική Μητρόπολη )
24. ΑΚΚΡΑΣ.(περιλαμβάνει τα κράτη Γκάνα, Ακτή Ελεφαντοστού, Μάλι και Μπουρκίνα Φάσο). Έδρα: Άκκρα της Γκάνας.( Ιεραποστολική Μητρόπολη )
25. ΚΑΡΘΑΓΕΝΗΣ.(περιλαμβάνει τα κράτη Μαρόκο, Τυνησία, Αλγερία,Μαυριτανία).Έδρα: Τύνιδα.

Ιερές Επισκοπές του Πατριαρχικού Θρόνου

1. ΜΠΟΥΡΟΥΝΤΙ ΚΑΙ ΡΟΥΑΝΤΑΣ. Έδρα: Μπουζουμπούρα
2. ΜΠΡΑΖΑΒΙΛ ΚΑΙ ΓΚΑΜΠΟΝ. Εδρα: Μπραζαβίλ
3. ΜΟΖΑΜΒΙΚΗΣ. Έδρα: Μαπούτο
4. ΝΥΕΡΙ ΚΑΙ ΟΡΟΥΣ ΚΕΝΥΑΣ. Έδρα Νυέρι (Επαρχία Κεντρικής Κένυας)
5. ΚΙΣΟΥΜΟΥ ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΗΣ ΚΕΝΥΑΣ. Έδρα Κισούμου

Ιεροί Ναοί της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Αλεξανδρείας

• 1. Ιερός Πατριαρχικός Ναός Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου εντός της Ιεράς Πατριαρχικής Μονής Αγίου Σάββα.
• 2. Ιερός Καθεδρικός Ναός Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας.
• 3. Ιερός Πατριαρχικός Ναός Αγίου Νικολάου Ιμβραημίας
• 4. Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου
• 5. Ιερός Ναός Παμμεγίστων Ταξιαρχών
• 6. Ιερός Ναός Προφήτου Ηλιού
• 7. Ιερός Πατριαρχικός Ναός Αγίας Παρασκευής Σίντι Μπίσρ
• 8. Ιερός Ναός Αγίου Αντωνίου
• 9. Ιερός Πατριαρχικός Ναός Αγίων Αναργύρων Αμπουκίρ
• 10.Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου Αντωνιαδείου – Κανισκερείου
• 11.Ιερός Ναός Αγίας Αικατερίνης Γενικού Ελληνικού Προξενείου Αλεξανδρείας
• 12.Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου εντός του Κοιμητηρίου της Ελληνικής Κοινότητας
• 13.Ιερός Ναός Ιωσήφ του από Αριμαθαίας εντός του Κοιμητηρίου της Κοινότητας Αραβοφώνων
• 14.Ιερό Παρεκκλήσιο Αγίων Θεοδώρων, εντός του Πατριαρχικού Μεγάρου
• 15.Ιερό Παρεκκλήσιο Αποστόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου και Αγίου Νεκταρίου εντός της Ιεράς Πατριαρχικής Μονής Αγίου Σάββα.

Ιεροί Ναοί Πατριαρχικής Επιτροπείας Καίρου

• 1. Ιερός Πατριαρχικός και Καθεδρικός Ναός του Αγίου Νικολάου Καίρου.

• 2. Ιερός Ναός των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Ελληνικής Κοινότητος Καϊρου.
• 3. Ιερός Ναός των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ Κοινότητος ’Αραβοφώνων Καΐρου.
• 4. Ιερός Πατριαρχικός Ναός των Αγίων Αναργύρων,Σούμπρας.
• 5. Ιερός Καθεδρικός Ναός Θεοτόκου εν Ηλιουπόλει (Η φυγή εις Αίγυπτο)
• 6. Ιερός Ναός της Αγίας Αικατερίνης Σιναϊτικό Μετόχιον.
• 7. Ιερός Πατριαρχικός Ναός του Αγίου Σπυρίδωνος Χελουάν.
• 8. Ιερός Ναός του Αγίου Δημητρίου, Ζεϊτούν Μετόχιον Πατριαρχείου Μόσχας.
• 9. Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου Γηροκομείου Αραβοφώνων Καΐρου
• 10.Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κοιμητηρίoυ της Ιεράς Μονής ‘Αγίου Γεωργίου Παλαιού Καΐρου.
• 11.Ιερός Ναός του Αγίου Παντελεήμονος Ελληνικού Νοσοκομείου Καϊρου.
• 12.Ιερός Ναός των Εισοδίων της Θεοτόκου, Σπετσεροπουλείου Ορφανοτροφείου Ηλιουπόλεως Καΐρου.

Ιερές Πατριαρχικές Μονές και Ιδρύματα

• 1. Ιερά Πατριαρχική Μονή Σάββα του Ηγιασμένου Αλεξανδρείας. Ηγουμενεύων:...
• 2. Ιερά Πατριαρχική Μονή Αγίου Νικολάου Καΐρου. Ηγουμενεύων: Μητροπολίτης Μέμφιδος Νικόδημος
• 3. Ιερά Πατριαρχική Μονή Αγίου Γεωργίου Παλαιού Καΐρου. Ηγουμενεύων: Μητροπολίτης Πηλουσίου Νήφων
• 4. Εξαρχία εις Ρωσσία. Έξαρχος ο Μητροπολίτης Κυρήνης Αθανασιος.
• 5. Γραφείο Εκπροσωπήσεως της Α.Θ.Μ. εις Αθήνας. Εκπρόσωπος ο Μητροπολίτης Γουϊνέας Γεώργιος.
• 6. I) Μετόχιον εις Άνω Κυψέλη - Ιερός Ναός Αγίων Αθανασίου, Νικολάου και Φωτίου. Αρχιερατικός Προϊστάμενος ο Μητροπολίτης Γουϊνέας Γεώργιος.

II) Ιερά Πατριαρχική Μόνη Αγίου Νεκταρίου Γαργηττού Αττικής. Διακονειτε υπό αδελφότητα μοναζουσών.

• 7. Εξαρχία εις Κύπρω. Έξαρχος ο Αρχιμανδρίτης Αθηνόδωρος Παπαευρυπιάδης

Χρονολογικός πίνακας Παπών και Πατριαρχών Αλεξανδρείας

1 Μάρκος Απόστολος και Ευαγγελιστής (40-62) 2 Ανιανός (62 -82) 3 Αβίλιος(83-95) 4 Κέδρων (96-106) 5 Πρίμος (106-118) 6 Ιούστος (118-129) 7 Ευμένης (129-141) 8 Μάρκος Β΄ (141-152) 9 Κελαδίων (152-166) 10 Αγριππίνος (166-178) 11 Ιουλιανός (178- 189) 12 Δημήτριος (189-232) 13 Ηρακλάς (232-248) 14 Διονύσιος (248-264) 15 Μάξιμος (265-282) 16 Θεωνάς Αλεξανδρείας (282-300) 17 Πέτρος Α΄ Αλεξανδρείας (300-311) 18 Αχίλλας (311-313) 19 Αλέξανδρος Α΄ Αλεξανδρείας (313-328) 20 Αθανάσιος Αλεξανδρείας (328- 373) 21 Πέτρος Β΄ Αλεξανδρείας (373-381) 22 Τιμόθεος Α΄ Αλεξανδρείας ο Ακτήμων (381-385) 23 Θεόφιλος ο Αλεξανδρείας (385-412) 24 Κύριλλος Α΄ Αλεξανδρείας (412-444) 25 Διόσκορος Αλεξανδρείας (444-451) 26 Προτέριος Αλεξανδρείας (451-457) 27 Τιμόθεος Β΄ Αλεξανδρείας ο Αίλουρος (457-460) 28 Τιμόθεος Γ΄ Αλεξανδρείας ο Σαλοφάκιολος (460-482) 29 Ιωάννης Α΄ Αλεξανδρείας ο Ταλαΐας (482) 30 Πέτρος Γ΄ Αλεξανδρείας ο Μογγός (482-490) 31 Αθανάσιος Β΄ Αλεξανδρείας ο Κηλίτης (490-496) 32 Ιωάννης Β΄ Αλεξανδρείας ο Μονάζων (496-505) 33 Ιωάννης Γ΄ Αλεξανδρείας ο Νικαιώτης (505-516) 34 Διόσκορος Β΄ Αλεξανδρείας ο Νέος (516-517) 35 Τιμόθεος Δ΄ Αλεξανδρείας (517-535) 36 Θεοδόσιος Α΄ Αλεξανδρείας (536) 37 Γαϊνάς Αλεξανδρείας 536-537) 38 Παύλος Αλεξανδρείας (537-542) 39 Ζωίλος Αλεξανδρείας (542-551) 40 Απολλινάριος Αλεξανδρείας (551-569) 41 Ιωάννης Δ΄ Αλεξανδρείας ο Θεοπείθης (569-579) 42 Ευλόγιος Αλεξανδρείας (581-608)

43 Θεόδωρος Α΄ Αλεξανδρείας ο Σκρίβων (608-610) 44 Ιωάννης Ε΄ Αλεξανδρείας ο Ελεήμων (610-621) 45 Γεώργιος Α΄ Αλεξανδρείας (621-630) 46 Κύρος Αλεξανδρείας (631-641) 47 Πέτρος Δ΄ Αλεξανδρείας ( 642-651) 48 Πέτρος Ε΄ Αλεξανδρείας 49 Πέτρος ΣΤ΄ Αλεξανδρείας 50 Κοσμάς Α΄ Αλεξανδρείας (727-768) 51 Πολιτιανός (768-813) 52 Ευστάθιος Αλεξανδρείας (813-817) 53 Χριστόφορος Α΄ Αλεξανδρείας (817-841) 54 Σωφρόνιος Α΄ Αλεξανδρείας (841-860) 55 Μιχαήλ Α΄ Αλεξανδρείας (860-870) 56 Μιχαήλ Β΄ Αλεξανδρείας (870-903) 57 Χριστόδουλος Αλεξανδρείας(907-932) 58 Ευτύχιος Αλεξανδρείας (933-940) 59 Σωφρόνιος Β΄ Αλεξανδρείας (941) 60 Ισαάκ Αλεξανδρείας (941-954) 61 Ιώβ ή Ιάκωβος Αλεξανδρείας (954-960) 62 Ηλίας Α΄ Αλεξανδρείας (963-1000) 63 Αρσένιος Αλεξανδρείας (1000-1010) 64 Θεόφιλος Β΄ Αλεξανδρείας (1010-1020) 65 Γεώργιος Β΄ Αλεξανδρείας (1021-1052) 66 Λεόντιος Αλεξανδρείας (1052-1059) 67 Αλέξανδρος Β΄ Αλεξανδρείας (1059-1062) 68 Ιωάννης ΣΤ΄ ο Κωδωνάτος Αλεξανδρείας (1062-1100) 69 Κύριλλος Β΄ Αλεξανδρείας (1100-;) 70 Σάββας Αλεξανδρείας (1117-;) 71 Σωφρόνιος Γ΄ Αλεξανδρείας (1137-1171) 72 Ηλίας Β΄ Αλεξανδρείας (1171-1175) 73 Ελευθέριος Αλεξανδρείας (1175-1180) 74 Μάρκος Γ΄ Αλεξανδρείας (1180-1209) 75 Νικόλαος Α΄ Αλεξανδρείας (1210-1243) 76 Γρηγόριος Α΄ Αλεξανδρείας (1243-1263) 77 Νικόλαος Β΄ Αλεξανδρείας (1263-1276) 78 Αθανάσιος Γ΄ Αλεξανδρείας (1276-1316) 79 Γρηγόριος Β΄ Αλεξανδρείας (1316-1354) 80 Γρηγόριος Γ΄ Αλεξανδρείας (1354-1366) 81 Νήφων Αλεξανδρείας (1366-1385) 82 Μάρκος Δ΄ Αλεξανδρείας (1385-1389) 83 Νικόλαος Γ΄ Αλεξανδρείας (1389-1398) 84 Γρηγόριος Δ΄ Αλεξανδρείας (1398-1412)

85 Νικόλαος Δ΄ Αλεξανδρείας (1412-1417) 86 Αθανάσιος Γ΄ Αλεξανδρείας (1417-1425) 87 Μάρκος Ε΄ Αλεξανδρείας (1425-1435) 88 Φιλόθεος Αλεξανδρείας (1435-1459) 89 Μάρκος ΣΤ΄ Αλεξανδρείας (1459-1484) 90 Γρηγόριος Ε΄ Αλεξανδρείας (1484-1486) 91 Ιωακείμ Α΄ ο Πάνυ Αλεξανδρείας (1487-1567) 92 Σιλβέστρος Αλεξανδρείας (1569-1590) 93 Μελέτιος Πηγάς Αλεξανδρείας (1590-1601) 94 Κύριλλος Γ΄ ο Λούκαρις Αλεξανδρείας (1601-1620) 95 Γεράσιμος Α΄ ο Σπαρταλιώτης Αλεξανδρείας (1620-1636) 96 Μητροφάνης Κριτόπουλος Αλεξανδρείας (1636-1639) 97 Νικηφόρος Αλεξανδρείας (1639-1645) 98 Ιωαννίκιος Αλεξανδρείας (1645-1657) 99 Παΐσιος Αλεξανδρείας (1657-1677) 100 Παρθένιος Α΄ Αλεξανδρείας (1678-1688) 101 Γεράσιμος Β΄ Παλλαδάς Αλεξανδρείας (1688-1710) 102 Σαμουήλ Καπασούλης Αλεξανδρείας (1710-1723) 103 Κοσμάς Β΄ Αλεξανδρείας (1723-1736) 104 Κοσμάς Γ΄ Αλεξανδρείας (1736-1746) 105 Ματθαίος Ψάλτης Αλεξανδρείας (1746-1766) 106 Κυπριανός Αλεξανδρείας (1766-1783) 107 Γεράσιμος Γ΄ Γήμαρης Αλεξανδρείας (1783-1788) 108 Παρθένιος Β΄ Παγκώστας Αλεξανδρείας (1788-1805) 109 Θεόφιλος Β΄ Παγκώστας Αλεξανδρείας (1805-1825) 110 Ιερόθεος Α΄ Αλεξανδρείας (1825-1845) 111 Αρτέμιος Αλεξανδρείας (1845-1847) 112 Ιερόθεος Β΄ Αλεξανδρείας (1847-1858) 113 Καλλίνικος Αλεξανδρείας (1858-1861) 114 Ιάκωβος Β΄ Αλεξανδρείας (1861-1865) 115 Νικάνωρ Αλεξανδρείας (1866-1869) 116 Σωφρόνιος Δ΄ Αλεξανδρείας (1870-1899) 117 Φώτιος Αλεξανδρείας (1900-1925) 118 Μελέτιος Β΄ Μεταξάκης Αλεξανδρείας (1926-1935) 119 Νικόλαος Ε΄ Αλεξανδρείας (1935-1939) 120 Χριστόφορος Β΄ Αλεξανδρείας (1939-1967) 121 Νικόλαος ΣΤ΄ Αλεξανδρείας (1968-1986) 122 Παρθένιος Γ΄ Αλεξανδρείας (1987-1996) 123 Πέτρος Ζ΄ Αλεξανδρείας (1996-2004) 124 Θεόδωρος Β΄ Αλεξανδρείας ( 2004 )

Βιβλιογραφία

• Σπυρίδων Λάμπρος, «Ο Πατριαρχικός θρόνος Αλεξανδρείας από Σαμουήλ Καπασούλη μέχρι και Ματθαίου», Δελτίον της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος, τομ.Γ, σελ.560-578

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Επίσημη Ιστοσελίδα του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής
• Μη Κυβερνητική Οργάνωση Πατριαρχείου Αλεξανδρείας «Φως της Αφρικής»