Συντεταγμένες: 06°49′22″S 39°16′12″E / 6.82278°S 39.27000°E / -6.82278; 39.27000

Το Νταρ ες Σαλάμ, αλλιώς Νταρ Ες Σαλάμ ή, ορθότερα, Νταρ ες Σαλάαμ ή Νταρ ες Σαλαάμ, (σουαχίλι:Dar es Salaam, αραβικά: دار السلام, Dār as-Salām,«ο Οίκος της ειρήνης ή το Λιμάνι της ειρήνης»), αλλιώς Μζιζίμα (Mzizima) είναι η πιο μεγάλη πόλη (2,5 εκατομμύρια κάτοικοι το 2003) της Τανζανίας και πρώην πρωτεύουσα της χώρας, (τωρινή πρωτεύουσα:Ντοντόμα). Αποτελεί σημαντικό οικονομικό κι εμπορικό κόμβο του Ινδικού ωκεανού.

Νταρ ες Σαλάμ
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Νταρ ες Σαλάμ
6°48′58″S 39°16′49″E
ΧώραΤανζανία[1]
Διοικητική υπαγωγήΠεριφέρεια Νταρ ες Σαλαάμ
Ίδρυση1862
Έκταση1.393 km²
Υψόμετρο12 μέτρα
Πληθυσμός4.715.000 (2016)[2]
Ταχ. κωδ.10000–19999[3]
Ζώνη ώραςUTC+03:00
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Το Νταρ ες Σαλάμ, πριν πέσει η νύχτα

Ο πληθυσμός της πόλης αυξάνεται με ρυθμό 4,4% ετησίως. Το λιμάνι της πόλης αποτελεί το κυριότερο της Τανζανίας, λειτουργώντας διαμετακομιστικά σε εξαγωγές καφέ, βάμβακος και σισάλ (Sisal [Agave sisalana], ινώδης κάκτος για την παρασκευή σχοινιών). Οι τοπικές βιομηχανίες περιλαμβάνουν προϊόντα διατροφής, υφάσματα, τσιμέντο και φαρμακευτικά προϊόντα. Η πλειονότητα των κατοίκων ασπάζονται το μουσουλμανισμό. Ένας μεγάλος αριθμός μεταναστών προέρχεται από τη νότια Ασία.

Το 1859, ο Άλμπερτ Ρόσερ (Albert Roscher) από το Αμβούργο είναι ο πρώτος Ευρωπαίος που αποβιβάζεται στη Μζιζίμα («Υγιής πόλη»). Το 1866,ο σουλτάνος Σεγίντ Ματζίντ (Seyyid Madjid) από τη Ζανζιβάρη έδωσε το σημερινό όνομα της πόλης, που σημαίνει στα αραβικά «Οίκος της ειρήνης». Μετά από τον θάνατο του Ματζίντ το 1870, η πόλη παρήκμαζε, μέχρι την έλευση, το 1877, μίας γερμανικής εταιρείας αποικιακού χαρακτήρα, προερχόμενης από τις γερμανικές αποικίες της υπόλοιπης ανατολικής Αφρικής. Η ανάπτυξη της πόλης διευκολύνθηκε από τον διοικητικό κι εμπορικό χαρακτήρα που έλαβε από την γερμανική ανατολική Αφρική και από τη βιομηχανική πρόοδο ως αποτέλεσμα της κατασκευής της σιδηροδρομικής γραμμής που εξυπηρετούσε όλη την περιοχή στις αρχές του 1900. Η γερμανική ανατολική Αφρική κατακτήθηκε από τους Άγγλους κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετονομάσθηκε Τανγκανίκα. Παρά ταύτα το Νταρ ες Σαλάμ συνέχισε να αποτελεί διοικητικό και εμπορικό κέντρο της επικράτειας. Σύμφωνα με τον βρετανικό κανονισμό, οι ξεχωριστοί ευρωπαϊκοί και αφρικανικοί τομείς θα έπρεπε να αναπτύσσονται σε μία απόσταση από το κέντρο της πόλης.

Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η πόλη διήλθε μία περίοδο ταχείας ανάπτυξης κι ευημερίας. Στο πολιτικό σκηνικό, συγκροτείται η Εθνική Αφρικανική Ένωση της Τανγκανίκας(TANU), η οποία καταφέρνει να ανέλθει στην εξουσία και να οδηγήσει τη χώρα στη ανεξαρτησία από το “βρετανικό στέμμα” το Δεκέμβριο του 1961.

Το Νταρ ες Σαλάμ συνέχισε να λειτουργεί ως πρωτεύουσα ακόμα και μετά την ένωση Τανγκανίκας-Ζανζιβάρης το 1964, δημιουργώντας έτσι το σύγχρονο κράτος της Τανζανίας. Ωστόσο, το 1973, με διάφορες διατάξεις αποφασίσθηκε η μεταφορά της πρωτεύουσας στη Ντοντόμα, η οποία βρίσκεται πιο κεντρικά,στο εσωτερικό της Τανζανίας. Η διαδικασία μεταφοράς της πρωτεύουσας δεν έχει πλήρως επιτευχθεί ακόμα, καθώς το Νταρ ες Σαλάμ παραμένει η σημαντικότερη πόλη.

Οικονομία

Επεξεργασία

Στην πόλη λειτουργεί η τσιμεντοβιομηχανία γερμανικών συμφερόντων Heidelberg Cement.

Πανόραμα

Επεξεργασία
 
Πανόραμα του κέντρου του Νταρ ες Σαλάμ.
 
Πανοραμική θέα του Νταρ ες Σαλάμ.

Παραπομπές

Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία