Νικόλαος Λογάδης
Έλληνας λόγιος
Ο Νικόλαος Λογάδης υπήρξε μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του Ελληνισμού μετά την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως.
| Νικόλαος Λογάδης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1779 |
| Θάνατος | 1835 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Φιλικός |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στη Σωτηρόπολη Βιθυνίας το 1779 και πέθανε το 1835 στην Κωνσταντινούπολη. Υπήρξε Καθηγητής της Πατριαρχικής Ακαδημίας κατά τα δύσκολα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, ενώ το 1830 ανέλαβε και την Διεύθυνσή της μέχρι το θάνατό του το 1835.
Υπήρξε μέλος της Φιλικής Εταιρείας[1], ένας από τους σημαντικότερους Διδασκάλους της Νεώτερης Ιστορίας του Ελληνισμού και συγγραφέας του μνημειώδους έργου "Κιβωτός της Ελληνικής γλώσσης", του πρώτου λεξικού της νεώτερης Ιστορίας καθώς και πλήθους βιβλίων.
Υπήρξε προστάτης και δάσκαλος του Εθνικού Ευεργέτη Σαράντη Αρχιγένη.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Ιωάννης Φιλήμων, Δοκίμιον ιστορικόν περί της ελληνικής Επαναστάσεως, T.1, Αθήνα 1859, σελ. 400.
Πηγές
Επεξεργασία- Κιβωτός της Ελληνικής γλώσσης, 1819
- Παράλληλον φιλοσοφίας καί χριστιανισμού αθεϊσμού καί δεισιδαιμονίας : ήτοι, εγκώμιον του αληθινού Φιλοσόφου, μακαρισμός του ορθοδόξου χριστιανού, ψόγος του αθέου, ταλανισμός του δεισιδαίμονος, Ἔκδοσις Δευτέρα Εν Ερμουπόλει, Εκ του Τυπογραφείου της «Πατρίδος». 1869