Νομισματική πολιτική
Η νομισματική πολιτική είναι η διαδικασία με την οποία η νομισματική αρχή μιας οικονομικής περιοχής[1] (π.χ. Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα(ΕΚΤ), Τράπεζα της Ελλάδος) εξασφαλίζει τη διατήρηση της σταθερότητας των τιμών και της συναλλαγματικής ισοτιμίας. Επίσημοι στόχοι της αποτελούν και η οικονομική ανάπτυξη και χαμηλή ανεργία.
Σύμφωνα με την ΕΚΤ, σταθερότητα τιμών υπάρχει όταν ο ρυθμός πληθωρισμού είναι μικρότερος του 2%.[2]
Η νομισματική πολιτική μπορεί να είναι επεκτατική ή περιοριστική. Στην επεκτατική πολιτική αυξάνεται η ποσότητα του χρήματος στην αγορά, ενθαρρύνοντας την οικονομική ανάπτυξη. Περιοριστική είναι η πολιτική που μειώνει την ποσότητα χρήματος στην αγορά.[1]
Εργαλεία/ Τρόποι άσκησης Επεξεργασία
Παραδοσιακά η Κεντρική Τράπεζα, έχει τρία εργαλεία εφαρμογής της νομισματικής πολιτικής:
- Πράξεις ανοικτής αγοράς
- Πάγιες διευκολύνσεις
- Ρύθμιση του ποσού των υποχρεωτικών ελάχιστων αποθεματικών[νεκρός σύνδεσμος]
Αυτά τα μέσα άσκησης αποσκοπούν στον επηρεασμό των επιτοκίων και τη διαχείριση της ρευστότητας.
Μη παραδοσιακά, συνήθως σε κατάσταση μηδενικών επιτοκίων, χρησιμοποιούνται:
- ποσοτική χαλάρωση
- Ενδείξεις για τη μελλοντική κατεύθυνση της πολιτικής
- δημοσιονομική πολιτική, για τη δημιουργία θέσεων εργασίας
Σχετικοί Σύνδεσμοι Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 «Στόχοι της νομισματικής πολιτικής». Ένα ιστολόγιο για την οικονομία. Νοέμβριος 20, 2011.
- ↑ H νομισματική πολιτική του Ευρωσυστήματος. https://www.generationeuro.eu/files/Monetary-policy_EL.pdf#page=2.[νεκρός σύνδεσμος]