Οι Νορν (norn, πληθυντικός nornir) της σκανδιναβικής μυθολογίας[1] είναι τρεις θεότητες που ονομάζονται Ουρντ (Urd, δηλαδή αυτό που έχει γίνει), Βερντάντι (Verdandi, αυτό που γίνεται) και Σκουλντ (Skuld, το πρέπον).[2]

Οι Νορν
Οι Νορν (1889) του Johannes Gehrts.

Κατοικούν κάτω από τις ρίζες του Ύγκντρασιλ, του παγκόσμιου δέντρου στο κέντρο του κόσμου, και παίρνοντας νερό από το ιερό τους πηγάδι ποτίζουν το δέντρο στο κέντρο του σύμπαντος για να μη ξεραθεί[2] (αν και κάποιες διηγήσεις αναφέρουν πως ζουν πάνω από τη Γέφυρα Μπίφροστ), όπου υφαίνουν το κέντημα των μοιρών. Αυτές οι τρεις Νορν περιγράφονται ως ισχυρές παρθενικές γιγάντισσες των οποίων η άφιξη από το Γιοτουνχέιμ τελείωσε τη χρυσή εποχή των θεών.[2] Η ζωή κάθε ανθρώπου είναι μια κλωστή στον αργαλειό τους, και το μήκος της κλωστής είναι το μήκος της ζωής του προσώπου.

Έτσι καθετί έχει τον προορισμό του στη Σκανδιναβική θρησκεία: ακόμα και οι θεοί έχουν τις δικές τους κλωστές, αλλά οι νορν δεν τους αφήνουν να τις δουν. Αυτή η υποταγή των θεών σε μια δύναμη πέρα από τον έλεγχό τους και η συνέπειά της, ότι δηλαδή και αυτοί θα έχουν ένα τέλος, είναι μείζονα θέματα της λογοτεχνίας που περιβάλλει τη σκανδιναβική μυθολογία.

Οι τρεις υφάντρες γριές που ελέγχουν το πεπρωμένο υπάρχουν σε ένα βαθύ μυθικό επίπεδο, αν και πιθανά όχι τόσο παλιό όσο η τέχνη της υφαντουργίας. Το αντίστοιχο των Νορν στους Έλληνες ήταν οι Μοίρες, που ήταν γνωστές στους Ρωμαίους ως Πάρκε (Parcae).

Στον Μάκβεθ του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ τρεις αδερφές λένε στον πρωταγωνιστή το πεπρωμένο του.

Σκουλντ ονομάζεται και μια βαλκυρία.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Nordisk familjebok (1907)
  2. 2,0 2,1 2,2 The article Nornor in Nordisk familjebok (1913).