Ο Ντέρεκ Γουόργουικ (Derek Warwick) γεννήθηκε στις 27 Αυγούστου 1954 στο Άλρεσφορντ του Χάμπσιρ και είναι Άγγλος πρώην οδηγός της Φόρμουλα 1. Συμμετείχε τις περιόδους 1981-1990 και 1993 για τις ομάδες Τόλμαν (Toleman), Ρενώ (Renault), Μπράμπαμ (Brabham)[1], Άροους (Arrows), Λότους (Lotus) και Φούτουορκ (Footwork). Εντάχθηκε σε 162 αγώνες, ξεκινώντας στους 147 από αυτούς, σημειώνοντας 4 βάθρα και 30 βαθμολογήσεις.

Ντέρεκ Γουόρουικ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση27  Αυγούστου 1954
Χάμπσιρ
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά
ΣπουδέςPerins School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταοδηγός Φόρμουλα Ένα
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Πριν τη Φόρμουλα 1 Επεξεργασία

Γεννήθηκε στο Άλρεσφορντ του Χάμπσιρ. Ξεκίνησε την καριέρα του στα στοκ καρ (stock cars), κερδίζοντας το σχετικό Βρετανικό πρωτάθλημα στα 16 του, το 1971, ενώ το 1973 κέρδισε τον παγκόσμιο τίτλο του σχετικού αγωνίσματος. Το 1978 κέρδισε τη Βρετανική Φόρμουλα 3

Είχε έναν νεότερο σε ηλικία αδερφό, τον Πόλ, ο οποίος είχε διάφορες επιτυχίες, ενώ έτρεξε στη Φόρμουλα 3000 (Formula 3000), στην οποία έτρεχε όταν έχασε τη ζωή του μετά από ατύχημα.

Στη Φόρμουλα 1 Επεξεργασία

Στην καριέρα του, που κράτησε 11 σεζόν, από το 1981 έως το 1990 και το 1993, όπου εντάχθηκε σε 162 αγώνες, ξεκινώντας στους 147 από αυτούς, σημειώνοντας 4 βάθρα και 30 βαθμολογήσεις.

Τόλμαν (1981-1983) Επεξεργασία

Ο Γουόρουικ εντάχθηκε στον κόσμο της Φόρμουλα 1 το 1981 με τη νεοσύστατη ομάδα της Τόλμαν (Toleman). Το μονοθέσιο δεν ήταν τίποτα το ιδιαίτερο, ενώ το να καταφέρει να προκριθεί στον αγώνα (τότε ο μέγιστος αριθμός οδηγών που ξεκινούσε τον αγώνα ήταν 26, ενώ στο Μονακό 20 λόγω χώρου) ήταν απλά ένα θαύμα. Το ντεμπούτο του ίδιου (και της ομάδας) έγινε στον 4ο αγώνα της χρονιάς στο Σαν Μαρίνο, στην πίστα της Ίμολα. Ούτε εκείνος, ούτε και ο συμπαίκτης του Μπράιαν Χέντον (Brian Henton) κατάφεραν να καταταχθούν. Ο Γουόρουικ κατάφερε να καταταχθεί μόνο στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς στο Λας Βέγκας, ξεκινώντας 23ος. Εγκατέλειψε στον 43ο γύρο με πρόβλημα στο κιβώτιο ταχυτήτων.

Για το 1982, είχε νέο συμπαίκτη, τον Ιταλό Τέο Φάμπι, ενώ η ομάδα θα έτρεχε με μία ανανεωμένη έκδοση του μονοθεσίου του 1981, η οποία ήταν σαφώς γρηγορότερη από τον προκάτοχό της και έτσι μπορούσε να καταταχθεί σε περισσότερους αγώνες. Στην πρεμιέρα στη Νότια Αφρική, εκκίνησε 14ος, εγκατελείποντας στον 43ο γύρο μετά από ατύχημα. Στο Σαν Μαρίνο, ξεκίνησε 8ος, κάτι που κυρίως έγινε επειδή οι περισσότερες ομάδες μποϊκόταραν τον αγώνα λώγο της μάχης μεταξύ της FISA και της FOCA, αφήνοντας 7 ομάδες και 14 οδηγούς να αγονιστούν στην Ίμολα. Εγκατέλειψε με το καλημέρα, αφού είχε πρόβλημα στα ηλεκτρικά του μονοθεσίου. Στη συνέχεια κατατάχθηκε σε Βέλγιο, Ολλανδία και Μεγάλη Βρετανία (Στο Ντιτρόιτ και στον Καναδά η Τόλμαν δεν έτρεξε καν). Στη Γαλλία κατάφερε να τερματίσει 15ος, 4 γύρους πίσω από τον νικητή Ρενέ Αρνού. Στον επόμενο αγώνα στη Γερμανία, ξεκίνησε 14ος και τερμάτισε 10ος, αυτή τη φορά 2 γύρους πίσω από τον νικητή Πάτρικ Ταμπέ (Patrick Tambay). Εγκατέλειψε στους εναπομείναντες 4 αγώνες της χρονιάς.

Για το 1983, είχε πάλι νέο συμπαίκτη, τον Ιταλό Μπρούνο Τζιακομέλι αλλά και ολοκαίνουργιο μονοθέσιο, το TG183B (το οποίο ήταν μια ανανεωμένη έκδοση του TG183 το οποίο είχε οδηγήσει στους τελευταίους 2 αγώνες της προηγούμενης χρονιάς). Ως τον 12ο Αγώνα στην Ολλανδία, είχε εγκατελείψει σε όλους τους αγώνες με εξαίρεση τη Βραζιλία (8ος) και το Βέλγιο (7ος). Στο Ζάντβορτ όπου έγινε ο αγώνας, ξεκίνησε 7ος και τερμάτισε 4ος, παίρνοντας τους πρώτους του βαθμούς για τον ίδιο (και την ομάδα). Στην Ιταλία, τερμάτισε 6ος, ξεκινώντας από την 12η θέση. Στο Ευρωπαϊκό Γκραν Πρι, που έγινε στο Μπραντς Χατς (Brands Hatch) στη Μεγάλη Βρετανία. ξεκίνησε 11ος και τερμάτισε 5ος. Στο φινάλε της χρονιάς στη Νότια Αφρική, ξεκίνησε 13ος αλλά τερμάτισε 4ος. Το τέλος της χρονιάς τον βρήκε 14ο στη βαθμολογία των οδηγών με 9 βαθμούς, ενώ 1 ακόμη βαθμός από τον Τζιακομέλι στο Μπραντς Χατς έστειλε την Τόλμαν στην 9η θέση στη βαθμολογία των κατακευαστών με 10 βαθμούς.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Όχι όλη τη σεζόν, αλλά από τον 6ο αγώνα και μετά