Ντατοόγκα

Οι Ντατοόγκα (Datooga), στα Σουαχίλι γνωστοί και ως Μανγκ'άτι (Mang'ati), είναι ένας Νειλοτικός λαός, νομάδων κτηνοτρόφων στις Περιφέρειες Μανυάρα (Manyara Region), Αρούσα (Arusha Region), Μάρα (Mara Region) και Σινγκίντα (Singida Region) της Τανζανίας.

Ντατοόγκα (Datooga)
Άνδρας της φυλής Ντατοόγκα (Datooga) τη στιγμή που λειώνει μερικά παλαιά λουκέτα, προκειμένου να κατασκευάσει κοσμήματα.
Πληθυσμός		87.978 (εκτίμ. 2000)^[1]
Περιοχή		Περιφέρεια Μανυάρα (Manyara Region) Περιφέρεια Αρούσα (Arusha Region) Περιφέρεια Μάρα (Mara Region) Περιφέρεια Σινγκίντα (Singida Region)
Ονομασίες
Άνθρωπος		Ντατοόγκα (Datooga) Τατοόγκα (Tatooga) Τατούρου (Taturu) Μανγκ'άτι (Mang'ati)
Άνθρωποι		Ουαντατοόγκα (Wadatooga) Ουαντατόγκα (Wadatoga)
Γλώσσα		Ντατοόγκα (Datooga)
Συγγενική φυλή		Γκισαμτζάνγκα (Gisamjanga) Μπαραμπαΐγκ (Barabaig) Ασμεέγκ (Asmjeeg) Ροοτιγκαάνγκα (Rootigaanga) Μπουρααντιίγκα (Buraadiiga) Μπιαντζιίντα (Bianjiida)

Το 2000, ο πληθυσμός των Ντατοόγκα (Datooga), εκτιμάτο ότι αριθμούσε 87.978 άτομα.^[1]

Οι Ντατοόγκα (Datooga), αποτελούνται από τουλάχιστον επτά φυλές:

Μπατζούτα (Bajuta)^{[Σημ. 1]}
Γκισαμτζάνγκα (Gisamjanga) ή Κισαματζένγκ (Kisamajeng), Γκισαμτζάνγκ (Gisamjang)
Μπαραμπαΐγκ (Barabaig) ή Μπαραμπαϋιίγκα (Barabayiiga), Μπαραμπαΰγκα (Barabayga), Μπαραμπαΐκ (Barabaik), Μπαρμπαΐγκ (Barbaig)
Ασμεέγκ (Asmjeeg) ή Τσιματζεέγκα (Tsimajeega), Ισιμιτζεέγκα (Isimijeega)
Ροοτιγκαάνγκα (Rootigaanga) ή Ροτιγκένγκα (Rotigenga), Ροτιγκεένγκα (Rotigeenga)
Μπουρααντιίγκα (Buraadiiga) ή Μπουραντίγκα (Buradiga), Μπουρεαντίγκα (Bureadiga)
Μπιαντζιίντα (Bianjiida) ή Μπιυαντζιίντα (Biyanjiida), Ουτάτου (Utatu)

Οι διάλεκτοι από την γλώσσα Ντατοόγκα (Datooga), συχνά είναι αρκετά αποκλίνουσες, ώστε κάνουν δύσκολη την κατανόησή τους, αν και η Μπαραμπαϋιίγκα (Barabayiiga) και η Γκισαμτζάνγκα (Gisamjanga) είναι πολύ κοντά.

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Σημειώσεις Επεξεργασία

↑ Χάριν της μετάφρασης, προτιμήθηκε να διατηρηθούν τα τμήματα με την Αγγλική-Σουαχίλι γραφή έναντι της Ελληνικής τους γραφής. Ο λόγος που γίνεται αυτό, είναι διότι ορισμένες ονομασίες δεν μπορούν να αποδοθούν 100% με την Ελληνική γραφή, π.χ. τόσο η Αγγλική-Σουαχίλι ονομασία Bajuta όσο και η ονομασία Mpajuta, στα Ελληνικά γράφονται ως «Μπατζούτα». Η αναγραφή λοιπόν της Αγγλικής-Σουαχίλι ονομασίας, μας βοηθά στη συγκεκριμένη περίπτωση, να δούμε ότι η Ελληνική ονομασία προφέρεται ως «Μπα-τζού-τα» και όχι ως «Μ-πα-τζού-τα» (γιατί δεν είναι Mpajuta αλλά Bajuta). Υπάρχουν αρκετές τέτοιες περιπτώσεις, οπότε η παράλληλη παράθεση της Αγγλικής-Σουαχίλι ονομασίας, διευκολύνει στην Ελληνική ανάγνωση της ονομασίας. Επιπλέον, όπου υπάρχει ονομασία σε Ελληνική γραφή, παρατίθεται απαραιτήτως (εντός παρενθέσεως) και η Αγγλική-Σουαχίλι ονομασία, ώστε να διευκολυνθεί περαιτέρω, ο μη εξοικειωμένος (με τις Σουαχίλι ονομασίες) αναγνώστης.