Βικιπαίδεια

Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ

Ρώσος επιχειρηματίας
(Ανακατεύθυνση από Ντμίτρι Ευγκένεβιτς Ριμπολόβλεβ)

Ο Ντμίτρι Γεβγκένεβιτς Ριμπολόβλεφ (ρωσικά: Дмитрий Евгеньевич Рыболовлев) γεννήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 1966 στην πόλη Περμ. Είναι Ρώσος επιχειρηματίας, επενδυτής, ενεργός φιλάνθρωπος και πρόεδρος της ποδοσφαιρικής ομάδας ΑΣ Μονακό. Υπήρξε ιδιοκτήτης της Ρωσικής εταιρείας παραγωγής καλιούχου λιπάσματος Uralkali και πρόσφατα, άρχισε να επενδύει στην ποδοσφαιρική ομάδα ΑΣ Μονακό. Η 24χρονη κόρη του Εκατερίνα Ριμπολόβλεβα είναι γνωστή σοσιαλιτέ. Το έτος 2010 κατέλαβε την 79η θέση στη λίστας δισεκατομμυριούχων του περιοδικού Forbes και το 2012 την 119η θέση, με περιουσία $9,1 δις. [5]

Ντμίτρι Ευγκένεβιτς Ριμπολόβλεβ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Дмитрий Евгеньевич Рыболовлев (Ρωσικά)
Γέννηση22  Νοεμβρίου 1966[1]
Περμ
ΚατοικίαΜόντε Κάρλο
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΡωσικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΡωσικά
ΣπουδέςPerm State Medical Academy (έως 1990)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταεπιχειρηματίας
μέτοχος
τραπεζίτης
καινοτόμος επιχειρηματίας
συλλέκτης τέχνης[2][3]
ΕργοδότηςUralkali
Καθαρή θέση7.700.000.000 δολάριο ΗΠΑ[4]
Οικογένεια
ΤέκναΕκατερίνα Ριμπολόβλεβα
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαπρόεδρος (από 2011, ΑΣ Μονακό)
ΒραβεύσειςΤάγμα του Αγίου Σεραφείμ του Σαρόφ (25  Νοεμβρίου 2010)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Νεανικά Χρόνια και Μόρφωση

Επεξεργασία

Ο Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ γεννήθηκε το 1966 στην Περμ, ένα μεγάλο βιομηχανικό κέντρο στην περιοχή των Ουραλίων oρέων της Ρωσίας. Ο Ριμπολόβλεφ κατάγεται από οικογένεια γιατρών. Οι γονείς του ήταν πολύ γνωστοί γιατροί στην Περμ. Το 1990 αποφοίτησε με διάκριση (Honours) από την Ιατρική Σχολή της Περμ (Perm Medical Institute), όπου ειδικεύτηκε στην καρδιολογία και ακολούθως ξεκίνησε να δουλεύει σε μια εντατική καρδιολογική μονάδα. Ενόσω ήταν φοιτητής, ο Ριμπολόβλεφ παντρεύτηκε τη συμφοιτήτριά του Ελένα και το ζεύγος απέκτησε την πρώτη του κόρη, με το όνομα Εκατερίνα το 1989. Τα χρόνια περί τα τέλη της δεκαετίας του ‘80, αρχές της δεκαετίας του ‘90, σημάδεψαν την απαρχή της περιόδου της περεστρόικας στην ΕΣΣΔ, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα τη διάλυση της χώρας και τον ερχομό μιας βαθιάς οικονομικής κρίσης. Κατά τη διάρκεια αυτής της δύσκολης περιόδου, ο Ριμπολόβλεφ κλήθηκε να πάρει την απόφαση να εγκαταλείψει την ιατρική του καριέρα και να πάρει το ρίσκο να γίνει επιχειρηματίας.[6]

Τα πρώτα βήματα της επαγγελματικής του καριέρας

Επεξεργασία

Το πρώτο του επιχειρηματικό εγχείρημα ήταν στον τομέα της ιατρικής. Μαζί με τον πατέρα του ίδρυσε μια εταιρεία με το όνομα Magnetics η οποία ασχολείτο με τη μαγνητική θεραπεία (μια μέθοδο θεραπείας βασισμένη στη χρήση μαγνητικών πεδίων, που αναπτύχθηκε από τον πατέρα του Ριμπολόβλεφ, καθηγητή ιατρικής, Ευγκένι Ριμπολόβλεφ). Η περιουσία του Ριμπολόβλεφ σταδιακά μεγάλωνε ενώ ταυτόχρονα ο ίδιος διεύρυνε τα επιχειρηματικά του ενδιαφέροντα. Ολοένα και συχνότερα, μεγάλες εταιρείες ως αντάλλαγμα για την παροχή υπηρεσιών στο προσωπικό τους, πλήρωναν την εταιρεία του Ριμπολόβλεφ όχι με την καταβολή μετρητών αλλά με την παροχή προïόντων σε μειωμένες τιμές, αναγκάζοντας έτσι τον Ριμπολόβλεφ να εξεύρει ο ίδιος αγοραστές για τα συγκεκριμένα αγαθά. Πολλές φορές η μεταπώληση των προïόντων αυτών επέφερε ακόμα περισσότερα κέρδη από τη βασική επαγγελματική του δραστηριότητα. Με την πάροδο του χρόνου η συγκεκριμένη αυτή δραστηριότητα μετατράπηκε σε προτεραιότητα για τον Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ. Σύμφωνα με το περιοδικό Forbes, αυτή η ασχολία του απέδωσε το πρώτο του εκ. δολάρια. Ο Ριμπολόβλεφ έγινε ο πρώτος επιχειρηματίας στην περιοχή της πόλης Περμ, ο οποίος απέκτησε πιστοποιητικό από το Υπουργείο Οικονομικών της Ρωσίας, δίδοντάς του έτσι το δικαίωμα να πραγματεύεται με αξιόγραφα, ενώ το 1992 ίδρυσε την πρώτη επενδυτική του εταιρεία. Το 1994 ίδρυσε μια τράπεζα και απέκτησε μετοχικά μερίδια σε αρκετές βιομηχανικές επιχειρήσεις στην Περμ, ενώ έγινε μέλος και στα διοικητικά συμβούλια των εταιρειών αυτών.

Το 1995 ο Ριμπολόβλεφ πήρε ακόμα μια δύσκολη απόφαση, η οποία σε βάθος χρόνου αποδείχτηκε ως μια στρατηγικά σωστή κίνηση. Πούλησε ένα σημαντικό μέρος των μετοχικών του μεριδίων και ενοποίησε τις επενδύσεις του. Επέλεξε να επικεντρωθεί στις επιχειρήσεις της βιομηχανίας καλίου και συγκεκριμένα στην Uralkali.

Δημιουργία και Ανάπτυξη της Uralkali

Επεξεργασία

Τα επόμενα 15 χρόνια, ο Ριμπολόβλεφ αφοσιώθηκε στην ανάπτυξη της Ρωσικής εταιρείας παραγωγής καλιούχου λιπάσματος Uralkali μετατρέποντάς την σε παγκόσμιο κολοσσό. Όπως γράφτηκε στην εφημερίδα Vedomosti, μέχρι το έτος 2000 είχε ενοποιήσει το μερίδιο ελέγχου του στην εταιρεία και άρχισε τις μεταρρυθμίσεις και την ανάπτυξή της. Άλλαξε εξ ολοκλήρου την ομάδα διοίκησης και έθεσε έναν στόχο προτεραιότητας για τους νέους διευθυντές, σύμφωνα με τον οποίο θα καταβαλλόταν η προσπάθεια να αυξηθεί η παραγωγικότητα της εργασίας (σύμφωνα με το Forbes, η παραγωγικότητα της εργασίας αυξήθηκε κατά 2.5 φορές από το 2000 μέχρι το 2007). Το 2005, σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters, η Uralkali και η Belaruskali ένωσαν τις εμπορικές δραστηριότητές τους μέσω της δημιουργίας μιας ενιαίας εταιρείας – της Εταιρείας Καλίου της Λευκορωσίας Belarusian Potash Company (BPC) στην οποία ο Ριμπολόβλεφ ανέλαβε καθήκοντα διευθύνοντος συμβούλου.[7]. Σύμφωνα με το Reuters μέσα στα επόμενα τρία χρόνια, οι τιμές καλίου αυξήθηκαν πέραν του πενταπλασίου. Η αύξηση των τιμών καλίου σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά και η δημιουργία της Belarusian Potash Company (BPC) είχαν σημαντικές θετικές επιπτώσεις στην Uralkali. To 2007, η αξία της εταιρείας στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου, παράλληλα με τις αυξημένες τιμές και το ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, επέφεραν περισσότερα χρήματα, με αποτέλεσμα η Uralkali να χαρακτηριστεί από τα επιχειρηματικά MME ως μια από τις καλύτερες Ρώσικες IPO (δημόσια πρόσκληση για διάθεση μετοχών). Λίγες μέρες πριν την πρόσκληση για διάθεση των μετοχών, έλαβε χώρα ένα σοβαρό ατύχημα σε ένα από τα μεταλλεία της Uralkali –πλημμύρισε και έτσι αναγκαστικά έπρεπε να κλείσει. Όπως έγραψε η μεγάλη Ρωσική εφημερίδα Komsomolskaya Pravda, η εταιρεία έχασε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια εξαιτίας του συγκεκριμένου συμβάντος. Το 2008 η Ρωσική κυβέρνηση διερεύνησε το ατύχημα και κατέληξε στην απόφαση ότι οφειλόταν σε γεωλογικούς λόγους. Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς όμως, ο Αντιπρόεδρος της Ρωσικής κυβέρνησης, κ. Ιγκόρ Σετσίν, απροσδόκητα διέταξε τη διεξαγωγή νέας έρευνας και ζήτησε όπως προσδιοριστεί ο βαθμός της οικονομικής ευθύνης της εταιρείας. Ορισμένα ξένα έντυπα υποστήριξαν πως είχε εξαπολυθεί μια επίθεση «επιδρομής» ενάντια στην Uralkali. Κάτι παρόμοιο είχε γίνει και στην περίπτωση της εταιρείας Yukos. Στο τέλος, συμφωνήθηκε το ποσό αποζημίωσης και η ιδιοκτησία της Uralkali επέστρεψε στα χέρια του Ριμπολόβλεφ. Τον Ιούνιο του 2010, ο Ριμπολόβλεφ πούλησε ένα σημαντικό μερίδιο των μετοχών του στην Uralkali (το 53%) σε μια ομάδα Ρώσων επενδυτών: Kaliha Finance Limited (Σουλεïμάν Κέριμοφ, 25%), Aerellia Investments Limited (Αλεξάντερ Νέσις, 15 %) και Becounioco Holdings Limited (Φιλαρέτ Γκαλτσέφ, 13.2%). Το ποσό της συναλλαγής δεν έγινε ποτέ γνωστό, όμως σύμφωνα με κάποιες πηγές, πιστεύεται ότι ξεπέρασε τα $5.3 δις.[8].

Τον Δεκέμβριο του 2010, ανακοινώθηκαν τα σχέδια της Uralkali για την εξαγορά της Silvinit με τελικό σκοπό να δημιουργηθεί μια από τις ισχυρότερες εταιρείες παραγωγής καλίου στον κόσμο. Η εξαγορά οριστικοποιήθηκε το 2011 με τον Ριμπολόβλεφ να έχει ήδη πουλήσει το εναπομείναν μερίδιο των μετοχών που κατείχε στην Uralkali (10%) στην εταιρεία του Αλεξάντερ Νέσις.

Η Επένδυση στην Τράπεζα Κύπρου

Επεξεργασία

Τον Σεπτέμβριο του 2010 ο Ριμπολόβλεφ προχώρησε στην αγορά 9.7% μετοχών της Τράπεζας Κύπρου, της πιο μεγάλης τράπεζας στην Κύπρο. Αυτή την επένδυση ακολούθησε μια επιχειρηματική και προσωπική σχέση με το νησί, η οποία περιλαμβάνει και τη δωρεά για την κατασκευή του ναού της Ρώσικης Ορθόδοξης Εκκλησίας στη Λεμεσό. Στις 25 Μαρτίου 2013, οι Υπουργοί Οικονομικών της ΕΕ συμφώνησαν με την κυβέρνηση της Κύπρου ότι η Τράπεζα Κύπρου θα αναλάβει το χαρτοφυλάκιο της Λαϊκής Τράπεζας. Για να ολοκληρωθεί η συμφωνία και να αποφευχθεί η χρεοκοπία και της Τράπεζας Κύπρου, αποφασίστηκε επίσης ότι οι καταθετικοί λογαριασμοί άνω των €100.000 θα υποστούν κούρεμα κατά 40% περίπου. Σε αντάλλαγμα, οι κάτοχοι λογαριασμών θα λάβουν μετοχές της Τράπεζας Κύπρου. Η απόφαση αυτή είχε ως συνέπεια να μειωθούν οι μετοχές του Ριμπολόβλεβ στην τράπεζα.[9]

Αγορά της ΑΣ Μονακό

Επεξεργασία

Αφού πρώτα επεχείρησε την αγορά της Ντιναμό Μινσκ[10] και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ[11], ο Ριμπολόβλεφ έγινε μεγαλομέτοχος της ΑΣ Μονακό στις 23 Δεκεμβρίου 2011 έχοντας στην κατοχή του, μέσω της εταιρίας Monaco Sport Invest (MSI), ποσοστό 66 % επί των μετοχών του συλλόγου.[12]

Η Μονακό βρισκόταν τότε κοντά στον υποβιβασμό της στην Νασιονάλ, καταφέρνοντας τελικώς να σωθεί χάρη σε επενδύσεις που έγιναν στη διάρκεια της μεταγραφικής περιόδου του Ιανουαρίου της σεζόν 2011-2012, με την ομάδα να αναδεικνύεται πρωταθλήτρια στην Λιγκ 2 την σεζόν 2012-2013. Ο νέος Ρώσος μεγαλομέτοχος αποφάσισε να προχωρήσει σε ριζική αναδιοργάνωση του συλλόγου στο σύνολό του τόσο εντός όσο και εκτός αγωνιστικού χώρου με, μεταξύ άλλων, την άφιξη του Τορ-Κρίστιαν Κάρλσεν στην θέση του Γενικού Διευθυντή του συλλόγου[13] και την επιστροφή του Ζαν-Λουί Καμπορά ως προσωπικού του συμβούλου. Επένδυσε στην ομάδα αρκετές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ και απέκτησε, μεταξύ άλλων, τον Κλαούντιο Ρανιέρι στην τεχνική ηγεσία του συλλόγου και διάφορους διεθνείς παίκτες όπως ο Λούκας Οκάμπος έναντι του ποσού των 11 εκατομμυρίων ευρώ[14], ή ακόμη τον Αντρέα Ράτζι[15]. Στη διάρκεια της θερινής μεταγραφικής περιόδου του 2013, η Μονακό απέκτησε δύο νέους ποδοσφαιριστές από την ΦΚ Πόρτο (Χάμες Ροδρίγες και Ζοάο Μουτίνιο) έναντι συνολικού ποσού της τάξεως των 70 εκατομμυρίων ευρώ (συμπεριλαμβανομένων των πριμ). Λίγο καιρό αργότερα, η απόκτηση των Ρικάρντο Καρβάλιο από την Ρεάλ Μαδρίτης και Ραδαμέλ Φαλκάο από την Ατλέτικο Μαδρίτης, επισημοποιήθηκαν από την ομάδα του Πριγκιπάτου. Ο τελευταίος έγινε και ο πλέον ακριβοπληρωμένος παίκτης στην ιστορία του γαλλικού ποδοσφαίρου.

 
Ο Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ

Διακρίσεις

Επεξεργασία

Φιλανθρωπία

Επεξεργασία

Ο Ριμπολόβλεφ είναι ενεργός φιλάνθρωπος ο οποίος αξιοποιεί μέρος των χρημάτων του σε σημαντικά και ευαίσθητα κοινωνικά προγράμματα. Στήριξε οικονομικά την κατασκευή των βασιλικών ανακτόρων Οράνιενμπαουμ στην Αγία Πετρούπολη, χρηματοδότησε το Ίδρυμα Ολυμπιονικών της Ρωσίας και βοήθησε στην αποκατάσταση της Μονής Ζατσατέφσκι στη Μόσχα. Μια δωρεά ύψους €17.5 εκ. αφιερώθηκε στην ανακαίνιση του Καθεδρικού Ναού της Γέννησης της Θεοτόκου στη Μόσχα. Τα τελευταία χρόνια έχει συνεισφέρει επίσης στην αναστήλωση ορθοδόξων εκκλησιών, συμπεριλαμβανομένου και του εικονοστασίου του Καθεδρικού Ναού της Ύψωσης του Σταυρού, το οποίο ανακατασκευάζεται στη Μονή του Αγίου Νικολάου στην πόλη Μπελογκόρσκ. Ο Ριμπολόβλεφ είναι υπεύθυνος και για ένα άλλο έργο φιλανθρωπίας – την κατασκευή του ναού της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Κύπρο. Συγκεκριμένα, στην παραλιακή πόλη της Λεμεσού στην Κύπρο θα κατασκευαστεί η Εκκλησία του Αγίου Νικολάου, ναός που θα λειτουργήσει ως χώρος λατρείας για τη Ρωσική κοινότητα στο νησί. Βάσει του αρχιτεκτονικού σχεδίου του Ρώσου αρχιτέκτονα, Αλεξέι Βοροντσόφ, το οποίο φέρει τις ευλογίες του Κυρίλλου, Πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών, η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία θα φέρει καμπαναριό και θα ακολουθεί τις γραμμές της Ρωσικής παραδοσιακής εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής. Η εκκλησία θα καταλαμβάνει έκταση μεγέθους 1050 m² και το κτίριο θα έχει χωρητικότητα 500-600 πιστών. Το συνολικό κόστος του έργου εκτιμάται στα €5 εκ. Ακόμη ένα πρόγραμμα στο οποίο εμπλέκεται ο Ριμπολόβλεφ είναι το «Les Arts Gstaad», το οποίο αφορά την κατασκευή ενός νέου πολιτιστικού κέντρου αφιερωμένο στη μουσική, τις τέχνες και τη λογοτεχνία στην ομώνυμη Ελβετική πόλη.[16]

Προκλήσεις

Επεξεργασία

Τη δεκαετία του ‘90, οι ιδιωτικοποιήσεις και οι εμπορικές δραστηριότητες στη Ρωσία ήταν ιδιαίτερα επικίνδυνες. Ήταν η εποχή του κατακερματισμού της πολιτείας, της αδύναμης κεντρικής διακυβέρνησης, της οικονομικής ύφεσης και της έξαρσης της εγκληματικότητας. Οποιοσδήποτε επιχειρούσε να κερδίσει πολλά χρήματα προκαλούσε την προσοχή των εγκληματιών και των διεφθαρμένων πολιτικών προσώπων και ως αποτέλεσμα γίνοταν στόχος εκμετάλλευσης, εκβιασμού και σωματικών επιθέσεων. Ο Ριμπολόβλεφ ως ένας αρκετά επιτυχημένος επιχειρηματίας, αναγκάστηκε και ο ίδιος να βιώσει τέτοιες καταστάσεις. Ήταν εξαιρετικά ανήσυχος για την ασφάλεια των δικών του, γι’ αυτό και αποφάσισε να εγκαταστήσει την οικογένειά του στην Ελβετία. Ο ίδιος συνέχισε να διεξάγει επιχειρηματικές δραστηριότητες στη Ρωσία. Τοπικές εφημερίδες της Περμ έγραψαν πως σχεδιάστηκαν αρκετές απόπειρες κατά της ζωής του.[17]

Σύμφωνα με το περιοδικό Forbes, κατά τη συνέλευση των μετόχων της Uralkali τον Μάϊο του 1996, ο Ριμπολόβλεφ πρωτοστάτησε για την υιοθέτηση μιας απόφασης σχετικά με την αντικατάσταση ενός εμπορικού συνεργάτη, λόγω συμπεριφοράς διακριτικής μεταχείρισης στις πωλήσεις του. Την επόμενη κιόλας μέρα ο Ριμπολόβλεφ συνελήφθη με την κατηγορία ότι σύναψε συμβόλαιο θανάτου με εκτελεστές για διάπραξη φόνου. Σε ηλικία 29 ετών, ο Ντμίτρι Ριμπολόβλεβ αναγκάστηκε να παραμείνει 11 μήνες στο κελί διεξαγωγής ανακρίσεων στη φυλακή της Περμ.[18]

Οι κατηγορίες εναντίον του Ριμπολόβλεφ βασίζονταν στα στοιχεία που κατέθεσε ένας γκάνγκστερ και δολοφόνος, ο οποίος είχε οργανώσει το φόνο ενός διευθυντή εταιρείας στην Περμ. Σύμφωνα με το περιοδικό Forbes, η υπόθεση κατά του Ριμπολόβλεφ ήταν πέραν πάσης αμφιβολίας προϊόν σκευωρίας και πλεκτάνης. Ενόσω βρισκόταν στη φυλακή του ασκήθηκε πίεση: του έγινε η πρόταση να πουλήσει τις μετοχές της Uralkali για πολλά χρήματα με αντάλλαγμα την ελευθερία του. Σε μια συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό Forbes, ο Ριμπολόβλεφ ανέφερε πως ήταν προετοιμασμένος για το ενδεχόμενο να παραμείνει στη φυλακή μέχρι και 10 χρόνια. Παρόλ’ αυτά ήξερε ότι οι μετοχές του στην Uralkali ήταν μέρος της δικής του περιουσίας και δεν ήταν πρόθυμος να τις παραχωρήσει σε κανένα. Η υπόθεση σύντομα άρχισε να εξασθενεί, οι ανακριτές βρήκαν τους πραγματικούς ενόχους και 11 μήνες μετά τη σύλληψή του, ο Ριμπολόβλεφ αφέθηκε ελεύθερος. Το 1997 αθωώθηκε εντελώς από τα δικαστήρια σε επίπεδο τριών διαφορετικών βαθμίδων, συμπεριλαμβανομένου και του Προεδρείου του Ανωτάτου Δικαστηρίου, το οποίο αποτελεί την ύψιστη νομική αρχή στη Ρωσία.[19]

Περιουσία

Επεξεργασία

Από όλα τα υπάρχοντα του Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ, το πιο γνωστό είναι το διάσημο ακίνητο Maison de l ’Amitie («Οίκος της Φιλίας») που ανήκε στον Ντόναλντ Τραμπ στην πολιτεία της Φλώριδας, αξίας $95 εκ. Η οικία έχει 18 υπνοδωμάτια και ένα μεγάλο αριθμό προθαλάμων, δωματίων και τμημάτων για διάφορους σκοπούς, καθώς και ένα χειμωνιάτικο κήπο και πισίνα.[20]. Τον Δεκέμβριο του 2011, η κόρη του Ριμπολόβλεφ, Εκατερίνα, αγόρασε το πιο ακριβό διαμέρισμα στη Νέα Υόρκη για το ποσό των $88 εκ. Το διαμέρισμα διαθέτει 10 δωμάτια και η συνολική του έκταση φθάνει τα 626 m². Τα παράθυρα του διαμερίσματος έχουν θέα το Σέντραλ Παρκ του Μανχάτταν. [21] Τον Απρίλιο του 2013, η Εκατερίνα Ριμπολόβλεβα αναφέρθηκε ως ο αγοραστής του νησιού Σκορπιός στην Ελλάδα, από την Αθηνά Ωνάση Ρουσέλ. Η πώληση ολοκληρώθηκε για το ποσό των 100 εκ. σε βρετανικές λίρες (GBP), ή περίπου 154 εκ. δολάρια (USD). Όπως αναφέρθηκε από το Reuters, καθώς και από άλλα μέσα μαζικής ενημέρωσης, μια εταιρεία που αποτελεί μέρος καταπιστεύματος προς όφελος της Εκατερίνας Ριμπολόβλεβα, ολοκλήρωσε την αγορά ομάδας εταιρειών που ανήκουν στην Αθηνά Ωνάση Ρουσέλ. Μεταξύ των περιουσιακών στοιχείων της εν λόγω ομάδας ήταν ο Σκορπιός και το νησάκι της Σπάρτης. [22] Η Εκατερίνα σε δηλώσεις της ανέφερε ότι υπάρχουν σημαντικές δυνατότητες για περαιτέρω ανάπτυξη των νησιών με τη χρήση περιβαλλοντικά φιλικής τεχνολογίας και βλέπει την αγορά ως μια μακροπρόθεσμη οικονομική επένδυση.

Βραβεία και Διακρίσεις
Επεξεργασία

Το 2010 απενεμήθη στον Ριμπολόβλεβ ο βαθμός του Τάγματος του Οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ του Πρώτου από τον Πατριάρχη Κύριλλο για τη χρηματοδότηση της ανακαίνισης του Καθεδρικού Ναού της Γέννησης της Θεοτόκου στη Μονή Ζατσατέφσκι της Μόσχας.

Προσωπική Ζωή

Επεξεργασία

Ο Ριμπολόβλεφ είναι διαζευγμένος και έχει δύο θυγατέρες, την Εκατερίνα (24 ετών) και την Άννα (12 ετών).[23] Με μια προσωπική περιουσία, η οποία εκτιμάται στα $9.5 δις, το 2011 ο Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ κατέλαβε τη 13η θέση στον κατάλογο με τους 200 πλουσιότερους επιχειρηματίες της Ρωσίας (σύμφωνα με το περιοδικό Forbes).[24]

Δείκτης 2009 2010 2011
Καθαρή αξία ($ δις) 3.1 8.6 9.5
Κατάταξη (σε παγκόσμια βάση) 196 93
Κατάταξη (στη Ρωσία) 14

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ 1,0 1,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000031161. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ www.bloomberg.com/news/articles/2017-02-28/that-85-million-painting-bought-as-an-investment-now-down-74.
  3. ↑ «Geneva Court Overturns Dismissal of Collector Dmitry Rybolovlev’s Suit Against Yves Bouvier». Geneva Court Overturns Dismissal of Collector Dmitry Rybolovlev’s Suit Against Yves Bouvier. 28  Ιουλίου 2022.
  4. ↑ www.forbes.com/profile/dmitry-rybolovlev/?list=rtb.
  5. ↑ «Dmitry Rybolovlev». Forbes. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2011. 
  6. ↑ «Dmitry Rybolovlev-The spearheaded Monaco Sports Investor». Businessmansports. 2 Οκτωβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Δεκεμβρίου 2012. 
  7. ↑ «#OJSC AKB "Ural Finance House"». UFD Private Banking. 10 Μαρτίου 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Δεκεμβρίου 2012. 
  8. ↑ «Rybolovlev Values Potash Producer Uralkali at $10 Billion, Vedomosti Says». Bloomberg. 28 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2010. 
  9. ↑ «Offshore fund acquires 9.7 pct of Bank of Cyprus». Reuters. 21 Σεπτεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2010. 
  10. ↑ «AS Monaco : Dmitri Rybolovlev, un futur boss au passé sulfureux». France Télévisions. 15 Δεκεμβρίου 2011. 
  11. ↑ «Rybolovlev à Monaco après le 23 décembre?». Nice-Matin. 16 Δεκεμβρίου 2011. 
  12. ↑ «L'AS Monaco passe sous tutelle russe». lemonde.fr. 
  13. ↑ (Αγγλικά)«Ambitious Monaco promote technical director in management restructure». CNN. 10 Σεπτεμβρίου 2012. 
  14. ↑ «Les dessous du transfert de Lucas Ocampos». madeinfoot.com. 3 Οκτωβρίου 2012. 
  15. ↑ «Foot : l'AS Monaco fait son bilan Mercato et dévoile sa stratégie». madeinfoot.com. 6 Σεπτεμβρίου 2012. 
  16. ↑ «Οι ρωσόφωνοι αποκτούν τη "στέγη της πίστης" τους (Russian Orthodox church in Cyprus)». Kathimerini. 11 Ιουνίου 2012. 
  17. ↑ «Ποιος είναι ο κύριος Ριμπολόβλεφ;». Sigmalive. 16 Μαρτίου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2011. 
  18. ↑ «2012 Mining Billionaires: #17 Dmitry Rybolovlev, #18 Oleg Deripaska, #19 Iskander Makhmudov». Mining. 15 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2012. 
  19. ↑ «Na Zdarovia Dmitry Rybolovlev! Fertilizer Kingpin Buys Sandy Weill's $88 M. Penthouse». Observer. 18 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2011. 
  20. ↑ «Forbes: $100 Million Homes». Xfinity. 5 Οκτωβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2012. 
  21. ↑ «$88M Central Park West apartment not being used by Russian billionaire's daughter, as buyer had claimed: suit». New York Post. 15 Μαρτίου 2012. 
  22. ↑ «REFILE-Russian billionaire's daughter buys Onassis island Skorpios». Reuters. 27 Ιουνίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2013. 
  23. ↑ «Το προφίλ του Ρώσου μεγιστάνα Dimitry Rybolovlev». Sigmalive. 23 Σεπτεμβρίου 2010. 
  24. ↑ «Dmitry Rybolovlev». Forbes. 23 Μαρτίου 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Dmitry Rybolovlev στο Wikimedia Commons


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ντμίτρι_Ριμπολόβλεφ&oldid=10719572"