Οικογένεια Καετάνι

Η Οικογένεια Καετάνι ή Γκαετάνι (Caetani, ή Gaetani, ή Cajetani(, είναι μια ιταλική οικογένεια ευγενών, που κατάγεται από την πόλη Γκαέτα, η οποία έπαιξε σημαντικό ρόλο στο Δουκάτο της Γκαέτα, στη Δημοκρατία της Πίζας, στη Ρώμη, στο Παπικό κράτος και στο Βασίλειο των δύο Σικελιών.

Ιστορία Επεξεργασία

Αρχαία οικογένεια η οποία σύμφωνα με την οικογενειακή παράδοση καταγόταν από τους δούκες της Γκαέτα^[1]. Ορισμένες ιστορικές πηγές αποδίδουν σε αυτήν την οικογένεια τον Πάπα Γελάσιο Β΄, γεννημένος στη Γκαέτα το 1060 και πέθανε στις 29 Ιανουαρίου 1119 στο Αββαείο του Κλυνύ. Η τεκμηριωμένη γενεαλογία της οικογένειας ξεκινά μόνο από τον 12ο αιώνα, καθώς από αυτήν την ιστορική περίοδο διακρίνονται ξεχωριστοί κλάδοι στη Γκαέτα, την Πίζα, τη Ρώμη, την Ανάγκνι, και τη Νάπολη, όλοι απόγονοι του γενάρχη της ^[2].

Σύμφωνα με την οικογενειακή παράδοση, ο γενάρχης της οικογένειας είναι ο Ανατόλιος, Κόμης της Γκαέτα, Βυζαντινός κυβερνήτης της πόλης, το 830, εγγονός από την πατρική γενιά του Θεοδώριχου βασιλιά των Γότθων και από τη μητρική γενιά των Κόμηδων του Τούσκουλου και την Αννική γενιά. Κατά άλλη εκδοχή ο Ανατόλιος ήταν απόγονος του Αννεσχίνο Γκότο (Annecchino Goto) Ισπανού που έφυγε από την πατρίδα του το 773 και μετανάστευσε στην Ιταλία^[3].

Το κάστρο των Γκαετάνι στο Λάτσιο

Οι Γκατεάνι διατήρησαν την κυριαρχία τους στην πόλη της Γκαέτα μέχρι τα μέσα του 11ου αιώνα, όταν ο Δούκας Ιωάννης Ε΄ διώχθηκε από τον Πρίγκιπα της Κάπουα. Τότε αναφέρεται ότι πολλά μέλη της οικογένειας μετοίκησαν στην Νάπολη με γενάρχη τυ κλάδου τον Αλίγκερνο^[4].

Άλλοι κλάδοι προερχόμενοι από τους δούκες της Γκαέτα ήταν ο κλάδος της Πίζα πατρίκιοι της πόλης, κόντηδες της Τερρίκκιο (conti di Terriccio), της Πομάγια και ντ΄Ορίσεο (Pomaya e d'Oriseo), εξόριστοι από την Πίζα τον δέκατο τέταρτο αιώνα ο κλάδος πέρασε στη Σικελία μέχρι τον περασμένο αιώνα, με τελευταίο απόγονο τον Αλλεσάντρο που πέθανε το 1823. Συνεχίζουν σήμερα κλάδοι της οικογένειας στην Πίζα και το Λάτσιο.

Ένας κλάδος της οικογένειας αναπτύχθηκε στην Ισπανία από τον Πιζανό Ιωάννη που πήρε μέρος στην κατάληψη του Τολέδο από τους Μουσουλμάνους το 1083 και θεωρήτε ο γενάρχης του Ισπανικού κλάδου^[5].

Ο κλάδος της Ρώμης έχει αναδείξει 16 καρδινάλιους από τους 28 της οικογένειας, γενάρχης του κλάδου ήταν ο Ούγος γιος του Ντοκιμπίλη Β΄ δούκα της Γκαέτα ^[6].

Μέλη της οικογένειας έχουν αποκτήσει τίτλους κι έχουν κυβερνήσει σαν Κόμητες και δούκες του Φοντί, Δούκες, πρίγκιπες του Τραέτο, Δούκες της Λαυρεζάνα, Πρίγκιπες του Πιεμόντε, Πρίγκιπες της Καζέρτα, Πρίγκιπες του Καζάρο, μαρκήσιοι του Σορτίνο, δούκες και κόμητες του Φοντί, κόμητες του Τρέττο και κύριοι του Τόρρε^[7].