Οικογένεια Σαχτούρη
Η οικογένεια Σαχτούρη είναι παλαιά οικογένεια της Ύδρας. Μέλη της έχουν διακριθεί στην ναυτιλία, την πολιτική και τις τέχνες.
Γενεαλογικό δέντρο
Επεξεργασία- Δημήτριος Πολύγκαιρος, ναυπηγός και σύζυγος Μαρίας Γκίτζα
- Γεώργιος Σαχτούρης, πλοιοκτήτης, ναυμάχος του 1821, αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού και γενάρχης της οικογένειας Σαχτούρη
- Κωνσταντίνος Σαχτούρης, αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού και γιος του Γεωργίου
- Μιλτιάδης Σαχτούρης, αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού, σύζυγος Ελένης Δημητριάδη και γιος του Γεωργίου
- Δημήτριος Σαχτούρης, δικηγόρος και γιος του Μιλτιάδη
- Μίλτος Σαχτούρης, ποιητής και γιος του Δημητρίου
- Δημήτριος Σαχτούρης, δικηγόρος και γιος του Μιλτιάδη
- Θεμιστοκλής Σαχτούρης, αξιωματικός του Μηχανικού[1] και γιος του Γεωργίου
- Σταμάτιος Σαχτούρης, αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού[1] και γιος του Γεωργίου
- Δημήτριος Σαχτούρης, αξιωματικός του Βασιλικού Ναυτικού,[1] σύζυγος Μαριγώς Κριεζή και γιος του Γεωργίου
- Αντώνης Σαχτούρης, γιος του Δημητρίου
- Ανδρέας Σαχτούρης, γιος του Αντώνη
- Αντώνιος Σαχτούρης, πρέσβης και γιος του Ανδρέα
- Θεόδωρος Σαχτούρης, γυναικολόγος, υφηγητής πανεπιστημίου και γιος του Ανδρέα
- Ανδρέας Σαχτούρης, γιος του Αντώνη
- Θεόδωρος Σαχτούρης, γιος του Δημητρίου
- Γιαννούλα Σαχτούρη, κόρη του Θεόδωρου και σύζυγος Νικολάου Βατσαξή
- Ελένη Βατσαξή, κόρη της Γιαννούλας και σύζυγος του Εμμανουήλ Μιαούλη
- Νικόλαος Βώκος, ζωγράφος και γιος της Ελένης
- Αρχοντώ Βατσαξή, σύζυγος Γεώργιου Βούλγαρη και κόρη της Γιαννούλας
- Πέτρος Βούλγαρης, ναύαρχος, πρωθυπουργός της Ελλάδας και γιος του της Αρχοντώς
- Θεόδωρος Βατσαξής, πλοίαρχος και γιος της Γιαννούλας
- Ελένη Βατσαξή, κόρη της Γιαννούλας και σύζυγος του Εμμανουήλ Μιαούλη
- Γιαννούλα Σαχτούρη, κόρη του Θεόδωρου και σύζυγος Νικολάου Βατσαξή
- Γεώργιος Σαχτούρης, πλοιοκτήτης, ναυμάχος του 1821, αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού και γενάρχης της οικογένειας Σαχτούρη
Πηγές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Αρχείο Γεωργίου Σαχτούρη Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine., επιμέλεια Χριστίνα Βάρδα, Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο, Ε.Λ.Ι.Α., Αθήνα 2000