Ομοιουσιανοί
Οι Ομοιουσιανοί ήταν ημιαρειανική[1] ομάδα που θεωρούσε ότι η αντίληψη πως ο Υιός Ιησούς Χριστός είναι ομοούσιος με τον Πατέρα θα μπορούσε να οδηγήσει σε μοναρχιανές πεποιθήσεις,[2] οπότε υποστήριζαν ότι ο Υιός ήταν ομοιούσιος και όχι ομοούσιος με τον Πατέρα. Οι Ομοιουσιανοί αποτελούσαν την πιο μετριοπαθή τάση του Αρειανισμού σε σχέση με τους ριζοσπάστες Ανόμοιους, αλλά και τους Όμοιους[3].
Ηγετικές μορφές των Ομοιουσιανών ήταν ο Βασίλειος της Αγκύρας και ο Γεώργιος της Λαοδικείας.[4] Σταδιακά οι Ομοιουσιανοί προσέγγισαν τους Ορθοδόξους στο χριστολογικό ζήτημα[3] και κάποιοι ενώθηκαν μαζί τους αποδεχόμενοι το Σύμβολο της Νίκαιας.[5]
Ο Μέγας Αθανάσιος δεχόταν σε κοινωνία τους Ομοιουσιανούς ακόμα κι αν δεν χρησιμοποιούσαν τον όρο ομοούσιος, αρκεί να δέχονταν ότι ο Ιησούς Χριστός ήταν «αληθώς φύσει Υιός» του Πατέρα.[3] Την περίοδο της αρειανικής διαμάχης, οι Ομοιουσιανοί αποτελούσαν την πλειοψηφία των επισκόπων της Μικράς Ασίας.[2] Μάλιστα, ο Κύριλλος Α΄ Ιεροσολύμων ήταν τυπικά Ομοιουσιανός, έχοντας όμως ορθόδοξη θεολογία.[3]
Οι ενωτικές προσπάθειες των Ομοιουσιανών με τους Ορθοδόξους επιτάχυναν την εξέλιξη του ζητήματος της πνευματομαχίας[6].
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ "Ομοιούσιος", Πάπυρος Larousse Britannica
- ↑ 2,0 2,1 Γεώργιος Χατζηαντωνίου, Η Εκκλησία του Χριστού: Τα Πρώτα Εξακόσια Χρόνια, Εκδόσεις «Ο Λόγος», 1993, σελ. 248-249.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Δημήτριος Ν. Μόσχος, Συνοπτική Ιστορία του Χριστιανισμού, Τόμος Α', Η Πρώτη Χιλιετία, Εκδόσεις Αρμός, 2017, σελ. 120-123.
- ↑ Βασίλειος Στεφανίδης, Εκκλησιαστική Ιστορία, Εκδόσεις Παπαδημητρίου, 1959, σελ. 192.
- ↑ Βασίλειος Στεφανίδης, Εκκλησιαστική Ιστορία, Εκδόσεις Παπαδημητρίου, 1959, σελ. 200.
- ↑ Βασίλειος Στεφανίδης, Εκκλησιαστική Ιστορία, Εκδόσεις Παπαδημητρίου, 1959, σελ. 242.