Οπερέτα

είδος της όπερας

Η Οπερέτα είναι ένα διεθνές θεατρικό είδος όπερας σε μικρότερη, απλούστερη και ελαφριά απόδοση με περισσότερο κωμικό χαρακτήρα, της οποίας ένα μεγάλο μέρος είναι πρόζα. Στην ελληνική αποδόθηκε με τον όρο «Μελοδραμάτιο» (υποκοριστικό του Μελοδράματος), που όμως δεν καθιερώθηκε.

Πρόγραμμα για την οπερέττα σε τρεις πράξεις Ονειρώδες Βαλς του Όσκαρ Στράους (1907).

Ως θεατρικό είδος πρωτοεμφανίσθηκε στη Γαλλία και ως δημιουργός της φέρεται ο Ιάκωβος Όφενμπαχ. Από την Γαλλική οπερέτα δημιουργήθηκε η Βιεννέζικη (Γερμανική) που αναδείχθηκε ιδιαίτερα από τον Γιόχαν Στράους τον νεότερο, κύριο χαρακτηριστικό της οποίας πλέον είναι το βαλς. Σημαντικότερες από τις οπερέτες του Γιόχαν Στράους Β΄ είναι ο «Βαρώνος αθίγγανος» και η «Νυχτερίδα».

Άλλοι σημαντικοί συνθέτες οπερέτας ήταν οι Φραντς Λέχαρ, Φραντς φον Σουπέ και Έμεριχ Κάλμαν, Όσκαρ Στράους. Στην Ελλάδα σημαντικότεροι συνθέτες και δημιουργοί του είδους αυτού υπήρξαν δύο, ο Θεόφραστος Σακελλαρίδης με το έργο του «Ο Βαφτιστικός» και ο Νίκος Χατζηαποστόλου με το έργο του «Απάχηδες των Αθηνών».

Δείτε επίσης

Επεξεργασία