Οροσειρά του Βερκόρ
Η οροσειρά του Βερκόρ είναι ο πιο εκτεταμένος ορεινός όγκος των Γαλλικών Προάλπεων. Βρίσκεται ανάμεσα στους ποταμούς Ιζέρ και Ντρομ, στην περιοχή των νομών Ιζέρ και Ντρομ, στη διοικητική περιοχή Ωβέρνη-Ρον-Αλπ. Η υψηλότερη κορυφή είναι η Γκραν Βεϋμόν, με υψόμετρο 2.341 μέτρα. Αποτελείται κυρίως από κρητιδικούς ασβεστόλιθους.
| Οροσειρά του Βερκόρ | |
|---|---|
 Η οροσειρά του Βερκόρ στις Δυτικές Άλπεις | |
 | |
| Ύψος | 2.341 μέτρα, Γκραν Βεϋμόν |
| Οροσειρά | Άλπεις |
| Ήπειρος | Ευρώπη |
| Χώρες | Νομοί Ιζέρ και Ντρομ στην περιοχή Ωβέρνη-Ρον-Αλπ, Γαλλία |
| Συντεταγμένες | 44°58′00″N 5°25′00″E / 44.966667°N 5.416667°E°,° |
| wikidata () | |
Τοπωνυμία Επεξεργασία
Το όνομα της οροσειράς του Βερκόρ προέρχεται από το όνομα μιας τοπικής φυλής που ζούσε στην περιοχή κατά την εποχή της ρωμαϊκής κατάκτησης της Γαλατίας, οι οποίοι ήταν γνωστοί ως Βερταμοκόροι ή Βερτακομικόροι (λατινικά: Vertamocori, Vertacomicorii ή Vertacomocorii), που σημαίνει «εξαιρετικά στρατεύματα» ή «στρατεύματα της κορυφής».
Οι σύγχρονοι κάτοικοι αναφέρονται ως Βερτακομιριέν.
Γεωγραφικά στοιχεία Επεξεργασία
Η οροσειρά του Βερκόρ βρίσκεται στα νοτιοανατολικά της Γαλλίας, καλύπτοντας τους νομούς Ιζέρ και Ντρομ, στην περιοχή Ωβέρνη-Ρον-Αλπ, περίπου 100 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Λυών. Η έκτασή της είναι περίπου 1.350 τετραγωνικά χιλιόμετρα, 60 χιλιόμετρα από τον βορρά μέχρι τον νότο και 40 από τα δυτικά προς τα ανατολικά, καθιστώντας την τη μεγαλύτερη οροσειρά των Γαλλικών Προάλπεων.
Υπάρχουν ευρείες κοιλάδες, οροπέδια και δάση (δάσος Κουλμ, δάσος Λαντ και τα Ψηλά οροπέδια των Βερκόρ) που χωρίζονται από βαθιά φαράγγια και από επιβλητικούς γκρεμούς (falaises) που μπορούν να υπερβούν τα 400 μέτρα ύψος. Το όρος Αιγκουίγ είναι απομονωμένο από τον υπόλοιπο ορεινό όγκο με διάβρωση που έχει διασπάσει όλες τις πλευρές του.
Στα βόρεια εκτείνεται η οροσειρά της Σαρτρέζ και στα νότια το οροπέδιο του Ντιουά.
Η οροσειρά αποστραγγίζεται στα βορειοανατολικά και στα βορειοδυτικά από τον ποταμό Ιζέρ, στα ανατολικά από τον Ντρακ και στα νότια από τον Ντρομ. Η δυτική πλευρά έχει θέα στην κοιλάδα του Ροδανού.
Τοπογραφία Επεξεργασία
Η ασβεστολιθική γεωλογική φύση της οροσειράς προσφέρει τοπία από γκρεμούς, κορυφογραμμές, κοιλάδες και φαράγγια. Χωρίζεται σε διάφορες περιοχές, γεωγραφικά και ιστορικά διακριτές: [1]
- Η περιοχή Κουλμ, στα βορειοδυτικά, ορεινή περιοχή, είναι καλυμμένη με δάση.
- Η περιοχή των Κατρ Μοντάνι (Τέσσερα Βουνά) έχει αναπτυχθεί τουριστικά και υπάρχουν πίστες για σκι, αλλά είναι επίσης γνωστή για τις παραδοσιακές δραστηριότητές της όπως η εκτροφή αγελάδων γαλακτοπαραγωγής και η τυροκομία. Τα κύρια χωριά και χειμερινά κέντρα Ωτράν, Μεώντρ, Λανς-αν-Βερκόρ και Βιλιάρ-ντε-Λανς, απλώνονται σε δύο οροπέδια που καλύπτονται από δασωμένους λόφους.
- Το Ντρομουά Βερκόρ είναι μια περιοχή που αποτελείται από μια σειρά από μικρότερα οροπέδια. Στα βόρεια υπάρχουν αρκετά φαράγγια που διασχίζονται από δρόμους που κόβονται από τους βράχους. Τα λιβάδια της περιοχής χρησιμοποιούνται ως βοσκότοποι τους καλοκαιρινούς μήνες και η εξαμηνιαία μετανάστευση των ζώων ήταν παραδοσιακά μια περίοδος εορτασμού για τους κατοίκους της κοινότητας Ντι.
- Τα Ω-Πλατώ (ψηλά οροπέδια) είναι οι υψηλότερες περιοχές άγριας φύσης της οροσειράς. Τα βοσκοτόπια χρησιμοποιούνται για βόσκηση το καλοκαίρι.
Η οροσειρά μερικές φορές ονομάζεται «Φρούριο». Λόγω της γεωγραφικής ιδιομορφίας και του δύσβατου των περιοχών της, λείπει μια πραγματική ενότητα, οι οικονομικές μετακινήσεις και συναλλαγές των ανθρώπων τείνει να γίνεται μεταξύ του ορεινού όγκου και των γύρω πεδινών περιοχών και όχι μεταξύ των διαφόρων τμημάτων της ίδιας της οροσειράς.
Ιστορία Επεξεργασία
Κατά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο, στην οροσειρά του Βερκόρ διεξήχθη μία από τις σημαντικότερες μάχες κατά των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής στη Γαλλία. Η ορεινή αυτή περιοχή αποτελούσε σημαντικό πεδίο δράσης της ένοπλης Γαλλικής αντίστασης. Από τις 13 Ιουνίου έως τις 5 Αυγούστου του 1944, μια δύναμη Γάλλων αντιστασιακών του Βερκόρ (μακί), στην πλειονότητά τους φυγάδες από στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας, υποστηριζόμενη από μονάδες αλπινιστών, ιππικού και μηχανικού, αντιστάθηκαν σε δύο γερμανικές μεραρχίες, που αποσπάστηκαν έτσι από το μέτωπο της Νορμανδίας, όπου βρισκόταν σε εξέλιξη η μάχη της Νορμανδίας μετά τη συμμαχική απόβαση. Οι απώλειες των Γάλλων ήταν 750 άνδρες, που σκοτώθηκαν στις μάχες ή εκτελέστηκαν.[2]
Χιονοδρομικά κέντρα Επεξεργασία
Το Βερκόρ έχει πολλές χιονοδρομικές εγκαταστάσεις [3]:
- 250 χιλιόμετρα διαδρομών στις χιονοδρομικές πίστες Ωτράν-Μεώντρ,
- 110 χιλιόμετρα στην περιοχή των Ω-Πλατώ,
- 137 και συνολικά 160 χιλιόμετρα στη βόρεια περιοχή των νότιων Βερκόρ
Συνολικά, υπάρχουν 850 έως 1000 χιλιόμετρα διαδρομών για σκι αντοχής, 90 έως 130 πίστες για σκι, 80 περίπου αναβατήρες και 10 σχολές σκι.
Πεζοπορία Επεξεργασία
Η οροσειρά είναι ιδανική για πεζοπορία και υπαίθρια αθλήματα, με 2.850 χιλιόμετρα σηματοδοτημένων μονοπατιών πεζοπορίας, 1.200 χιλιόμετρα μονοπατιών ποδηλασίας βουνού και 800 χιλιομέτρων ιππικών διαδρομών. Ο γύρος του Βερκόρ προσφέρει στους περιπατητές 350 χιλιομέτρων μονοπατιών, για περιήγηση μιας ή περισσότερων ημερών. Προσφέρει συνδέσεις με τα μονοπάτια πεζοπορίας GR 9, GR 91, GR 93, GR 95 και γύρους των περιοχών, ενώ η διαδρομή κατά μήκος της οροσειράς έχει μήκος 60 χιλιόμετρα και τρεις έως πέντε ημέρες πεζοπορίας.
Προστασία του περιβάλλοντος Επεξεργασία
Το Περιφερειακό Φυσικό Πάρκο του Βερκόρ δημιουργήθηκε το 1970 και περιλαμβάνει ολόκληρο τον ορεινό όγκο και τις γύρω φυσικές περιοχές. Βρίσκεται ανάμεσα στους δύο νομούς Ιζέρ και Ντρομ. Παρά το γεγονός ότι ο άνθρωπος έχει βαθιά διαμορφώσει το τοπίο για τις ανάγκες της γεωργίας και της δασοκομίας, τα σχέδια αναδάσωσης έκαναν το Βερκόρ ένα από τα σημαντικότερα δάση της Γαλλίας και έναν προστατευόμενο φυσικό χώρο για είδη όπως η αυστραλιανή τουλίπα και ο λυροπετεινός, δύο από τα σύμβολα του πάρκου, στα οποία προστίθενται ειδικότερα το αλπικό αγριοκάτσικο και οι γύπες, που έχουν επανεισαχθεί.
Η πανίδα και η χλωρίδα είναι πολύ διαφορετικές λόγω των κλιματικών διαφορών μεταξύ του βόρειου και του νότιου άκρου της οροσειράς καθώς και του υψομέτρου. Το πάρκο στοχεύει επίσης στην προώθηση του τουρισμού και στην υποστήριξη των τοπικών παραγωγών.
Ο προστατευόμενος φυσικός βιοτόπος των Ω-πλατώ, επίσης ανάμεσα στους δύο νομούς, δημιουργήθηκε το 1985. Ο κανονισμός εδώ απαγορεύει κάθε επέμβαση κατά της χλωρίδας, της πανίδας και του ορυκτού πλούτου, οποιασδήποτε εργασία, μηχανοκίνητη κυκλοφορία, διαφήμιση, βιομηχανική ή εμπορική δραστηριότητα, κάθε φωτιά και κατασκήνωση.
Έχουν δημιουργηθεί μονοπάτια πεζοπορίας καθώς και απλά καταφύγια, που επιτρέπουν σε περίπου 70.000 επισκέπτες τον χρόνο να ανακαλύψουν τα Ψηλά οροπέδια.[4]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ . «parc-du-vercors» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 3 Μαρτίου 2016.
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα, τομ.14, σελ.102
- ↑ François Ribard,À la découverte du Vercors : Parc naturel régional, Grenoble, Glénat, coll. « Topo guides », 2009, 203 p
- ↑ . «archive.wikiwix».
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία