Ουόλτερ Ράλεϊ
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Σερ Ουόλτερ Ράλεϊ (αγγλ.:Sir Walter Raleigh, 1552 ή 1554 - 29 Οκτωβρίου 1618) ήταν Άγγλος στρατιωτικός, ποιητής, αυλικός και εξερευνητής.
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΣε ηλικία δεκαέξι ετών άρχισε σπουδές στην Οξφόρδη, τις οποίες διέκοψε για να πολεμήσει υπέρ των Ουγενότων στη Γαλλία. Επέστρεψε στην Αγγλία το 1575 και σπούδασε νομικά για τρία χρόνια αλλά έφυγε πάλι στην Ολλανδία για να πολεμήσει κατά των Ισπανών. Δυο χρόνια αργότερα, λοχαγός πλέον, πήρε ενεργό μέρος στην κατάπνιξη των Ιρλανδικών εξεγέρσεων.
Η βασίλισσα Ελισάβετ του έδειξε μεγάλη εύνοια, του παραχώρησε μεγάλες εκτάσεις, μονοπώλια, θέσεις και το 1585 τον έχρισε ιππότη. Από το 1584 μέχρι το 1589 οργάνωσε αποστολές στη Βόρειο Αμερική (χωρίς να πάει ο ίδιος) και ίδρυσε αποικία την οποία ονόμασε Βιρτζίνια προς τιμήν της παρθένου (virgin) βασιλίσσης.
Η εύνοια της βασίλισσας διεκόπη το 1593 όταν μία, θεωρουμένη επίσης παρθένος, κυρία της τιμής κατελήφθη ξαφνικά από τους πόνους της γέννας και αποκαλύφθηκε ότι ήταν μυστικά παντρεμένη με τον Ράλεϊ. Η Ελισάβετ, παρθένα μεν αλλά ζηλότυπη, δεν ανεχόταν να παντρεύονται οι ευνοούμενοι αυλικοί της –τουλάχιστον χωρίς την άδειά της. Το ζευγάρι κλείστηκε στον Πύργο του Λονδίνου ώσπου να κατορθώσει ο Ράλεϊ με κολακείες και εξαγορές να πετύχει την απελευθέρωσή τους.
Για δύο χρόνια έμεινε ήσυχος στα κτήματά του γράφοντας ποιήματα και σχεδιάζοντας ταξίδια. Το 1595 εξόπλισε πέντε πλοία και κατευθύνθηκε στη Νότιο Αμερική αναζητώντας το μυθικό Ελντοράντο. Ανέπλευσε τον Ορινόκο επί εκατό μίλια αλλά το μόνο αποτέλεσμα της επιχείρησής του ήταν το βιβλίο του Η ανακάλυψη της μεγάλης, πλούσιας και ωραίας Αυτοκρατορίας της Γουϊάνας. Αξιοπρόσεκτα τα συμπεράσματά του : «Όποιος κυριαρχεί στη θάλασσα, ελέγχει το παγκόσμιο εμπόριο, έχει τον παγκόσμιο πλούτο και τον κόσμο όλο».
Το 1596 πήρε μέρος στην εκστρατεία κατά του Κάδιξ, τραυματίστηκε και έγινε αρχηγός της σωματοφυλακής της βασίλισσας (των Yeomen of the Guard). Το 1597 συμμετείχε ως υποναύαρχος του Έσσεξ στην εκστρατεία κατά των Αζορών, όπου επίσης διακρίθηκε.
Το 1603 η Ελισάβετ πέθανε και βασιλιάς έγινε ο Ιάκωβος Α΄, για την ανάρρηση του οποίου ο Ράλεϊ είχε εκφράσει αντιρρήσεις. Παύθηκε αμέσως από όλα του τα αξιώματα και άρχισε να συνωμοτεί κατά του Ιακώβου. Κλείστηκε πάλι στον Πύργο, δικάστηκε και καταδικάστηκε, με αμφίβολες αποδείξεις, σε θάνατο με βασανιστήρια σαν προδότης. Οι φίλοι του και οι οικείοι του βασιλιά παρακάλεσαν για χάρη και ο Ιάκωβος διέταξε να μη εκτελεστεί η ποινή, την άφησε όμως να επικρέμαται. Επιτράπηκε στη γυναίκα του να μείνει μαζί του σ’ ένα παράπηγμα μέσα στον περίβολο του Πύργου (εκεί γεννήθηκε ένα χρόνο αργότερα ένας γιος του), και επί δεκατρία χρόνια ασχολούνταν με πειράματα χημείας, έγραψε μερικά ωραιότατα ποιήματα και μια Παγκόσμια Ιστορία που σταματά στους ρωμαϊκούς χρόνους, γιατί «όποιος γράψει νεώτερη ιστορία και πει την αλήθεια κινδυνεύει να σπάσει τα δόντια του».
Το 1616 έπεισε τον Ιάκωβο να τον ελευθερώσει για ν’ ανακαλύψει του θρυλούμενους θησαυρούς της Γουϊάνας. Ξεκίνησε με δεκατέσσερα πλοία, τη θανατική ποινή του να ισχύει πάντοτε και τη ρητή διαταγή του βασιλιά να μη πειράξει τις ισπανικές αποικίες της Γουϊάνας για τις οποίες εξέφραζε φόβους ο πρεσβευτής της Ισπανίας. Σε αντίθετη περίπτωση η θανατική ποινή θα εκτελούνταν. Ο Ράλεϊ αποδέχθηκε εγγράφως τους όρους αυτούς.
Στις εκβολές του Ορινόκου ένα άγημά του πυρπόλησε μιαν ισπανική αποικία και σκότωσε τον κυβερνήτη της, ο γιος του Ράλεϊ σκοτώθηκε, οι Ισπανοί άρχισαν να τον πιέζουν και τα πλοία του να λιποτακτούν. Γύρισε στην Αγγλία με άδεια χέρια, διαπίστωσε ότι ο βασιλιάς μαινόταν εναντίον του και προσπάθησε να διαφύγει στη Γαλλία αλλά συνελήφθη. Ο Ιάκωβος, πιεζόμενος και από τον Ισπανό πρεσβευτή, διέταξε την εκτέλεση της ποινής.
Ανέβηκε στο ικρίωμα στις 29 Οκτωβρίου του 1618 με αξιοθαύμαστη ψυχραιμία. Δοκίμασε την κόψη του τσεκουριού και είπε : «Το καλύτερο φάρμακο για τους πόνους μου. Ας κάνουμε γρήγορα. Είναι η ώρα που με πιάνει η ελονοσία μου και οι εχθροί μου θα νομίσουν πως τρέμω από φόβο».
Ο Ράλεϊ θεωρήθηκε ο τέλειος τύπος του ελισαβετιανού άνδρα, πολεμιστής, ποιητής, τυχοδιώκτης, διανοούμενος, μάρτυρας του αγώνα κατά των Ισπανών, ένας Homo Universalis της εποχής του.
Έργα
Επεξεργασία- The Discovery of the large, rich, and beautiful Empire of Guiana (Η ανακάλυψη της μεγάλης, πλούσιας και ωραίας Αυτοκρατορίας της Γουϊάνας, 1595)
- History of the World (Παγκόσμια Ιστορία, 1628)
- Ποιήματα : What is Our Life - The Lie - The Nymph's Reply to the Shepherd κ.α., πρώτη συγκεντρωτική έκδοση 1813
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 διάφοροι συγγραφείς: «Dictionary of National Biography» (Αγγλικά) Λονδίνο. 1885.
- ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας.
- ↑ National Heritage List for England. historicengland
.org .uk /listing /the-list /list-entry /1334014. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2021. - ↑ GENUKI. www
.genuki .org .uk /big /eng /DEV /EastBudleigh. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2021. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb121749920. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Walter-Raleigh-English-explorer. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6gf0t5t. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ www
.rmg .co .uk /discover /explore /sir-walter-raleigh. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb121749920. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ poets.org. sir-walter-raleigh. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2022.
- ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
- ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 12,5 12,6 «Kindred Britain»
- ↑ p14661.htm#i146602. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 14,0 14,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 15,4 (Αγγλικά) The History of Parliament. 1558-1603/member/ralegh-walter-1554-1618.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Sir Walter Raleigh στο Wikimedia Commons