Ο Μεσάζων (ταινία, 1971)

(Ανακατεύθυνση από Ο Μεσάζων (ταινία 1971))

Το Ο Μεσάζων (πρωτότυπος τίτλος: The Go-Between) είναι μία βρετανική ρομαντική δραματική ταινία, παραγωγής 1971[1] και σε σκηνοθεσία Τζόζεφ Λόουζι . Το σενάριο της ταινίας που έγραψε ο Χάρολντ Πίντερ αποτελεί διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Λ.Π. Χάρτλεϊ. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι οι Τζούλι Κρίστι και Άλαν Μπέιτς, που υποδύονται ένα παράνομο ζευγάρι, που συναντιέται κρυφά στην βρετανική ύπαιθρο των αρχών του εικοστού αιώνα με τη βοήθεια ενός μικρού αγοριού που τους μεταφέρει την αλληλογραφία. Οι πρωταγωνιστές πλαισιώνονται από τους Μάργκαρετ Λέιτον, Έντουαρντ Φοξ, Ντόμινικ Γκαρντ και Μάικλ Ρέντγκρεϊβ.

Ο Μεσάζων
The Go-Between
Κινηματογραφική αφίσα της ταινίας
ΣκηνοθεσίαΤζόζεφ Λόουζι
ΠαραγωγήΤζον Χέιμαν
Ντένις Τζόνσον
Νόρμαν Πρίτζεν
ΣενάριοΧάρολντ Πίντερ
Βασισμένο σεμυθιστόρημα του Λ.Π. Χάρτλεϊ, ονόματι The Go-Between
ΠρωταγωνιστέςΤζούλι Κρίστι
Άλαν Μπέιτς
Μάργκαρετ Λέιτον
Έντουαρντ Φοξ
Ντόμινικ Γκαρντ
Μάικλ Ρέντγκρεϊβ
ΜουσικήΜισέλ Λεγκράντ
ΦωτογραφίαΤζέρι Φίσερ
ΜοντάζΡέτζιναλντ Μπεκ
Εταιρεία παραγωγήςEMI Film Productions
ΔιανομήMGM-EMI Distributors
Πρώτη προβολή24 Σεπτεμβρίου 1971 (ΗΒ)[1]
Διάρκεια116 λεπτά[2]
ΠροέλευσηΜεγάλη Βρετανία
Ηνωμένες Πολιτείες
ΓλώσσαAγγλικά
Προϋπολογισμός£500,000[3]

Η ταινία βραβεύτηκε με το Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών, ενώ η Μάργκαρετ Λέιτον ήταν υποψήφια για Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία.

Πλοκή Επεξεργασία

Το καλοκαίρι του 1900, πρόκειται να είναι το τελευταίο της βασίλισσας Βικτώριας και το καλοκαίρι κατά το οποίο ο Λίο Κόλστον (Ντόμινικ Γκαρντ / Μάικλ Ρέντγκρεϊβ) πρόκειται να κλείσει τα 13, μπαίνοντας έτσι στην εφηβεία. Εκείνο το καλοκαίρι βρίσκει τον Λίο, φιλοξενούμενο στη θερινή έπαυλη της οικογένειας Μόντσλι στο Νόρφολκ, καλεσμένος του συμμαθητή του Μάρκους (Ρίτσαρντ Γκίμπσον). Στην έπαυλη του Νόρφολκ ο Λίο γίνεται φίλος με την πανέμορφη Μάριαν (Τζούλι Κρίστι), τη μεγάλη κόρη των Μόντσλι, η οποία πρόκειται να παντρευτεί με τον λόρδο Χιου Τρίμιγχαμ (Έντουαρντ Φοξ).

Η Μάριαν αγοράζει στον Λίο ένα πράσινο κοστούμι και το ζητά να μεταφέρει δικά της μηνύματα στον γείτονα της έπαυλης, Τεντ Μπέρτζες (Άλαν Μπέιτς). Ο Λίο υποψιάζεται την ερωτική σχέση μεταξύ της Μάριαν και του Τεντ, αλλά μην έχοντας την εμπειρία της ενήλικης ζωής και των απολαύσεών της, δεν μπορεί να την εξηγήσει και γι' αυτό τον λόγο κάνει συχνά ερωτήσεις. Όταν πληροφορείται για τον επερχόμενο γάμο της Μάριαν με τον Χιου αποφασίζει να πάψει να είναι ο αγγελιοφόρος του παράνομου ζευγαριού, αλλά η Μάριαν τον μεταπείθει.

Η κυρία Μόντσλι (Μάργκαρετ Λέιτον) όμως αρχίζει να καταλαβαίνει ότι κάτι τρέχει μεταξύ της κόρης της και του Μπέρτζες και όταν ανακαλύπτει την ερωτική σχέση του ζευγαριού, καταστρέφει άθελά της τη ζωή του Μπέρτζες και της κόρης της και πληγώνει την εφηβεία του μικρού Λίο.

Πληροφορίες Παραγωγής Επεξεργασία

Αυτή η μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του Λ. Π. Χάρτλεϊ, αποτελεί την τρίτη κατά σειρά συνεργασία του σκηνοθέτη Τζόζεφ Λόουζι με τον δραματουργό Χάρολντ Πίντερ που ανέλαβε τη διασκευή του βιβλίου για τη μεγάλη οθόνη. Οι δυο τους είχαν συνεργαστεί με επιτυχία για την πραγματοποίηση των ταινιών Ο υπηρέτης (The Servant, 1963) και Το τρίγωνο των αμαρτωλών (Accident, 1967).

Τα δικαιώματα του μυθιστορήματος είχαν περάσει από τα χέρια πολλών παραγωγών, μεταξύ των οποίων και του Αλεξάντερ Κόρντα, ο οποίος το 1956, σκόπευε να αναθέσει τους πρωταγωνιστικούς ρόλους στη Μάργκαρετ Λέιτον και τον Άλεκ Γκίνες. Η Λέιτον εμφανίστηκε τελικά στην παραγωγή του 1971, αλλά όντας πλέον μεγάλη για το ρόλο της Μάριαν ερμήνευσε εκείνον της μητέρας της.

Ο Τζόζεφ Λόουζι, ενδιαφερόταν να σκηνοθετήσει την κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος και προσπάθησε δυο φορές να βρει χρηματοδότη (το 1963 και το 1968). Τελικά ο παραγωγός Τζον Χέιμαν κατάφερε να αποσπάσει τη χρηματοδότηση από την εταιρία EMI Films, η οποία πλήρωσε 75.000 λίρες για τα δικαιώματα της ταινίας[4]. Λόγω του χαμηλού προϋπολογισμού που είχε στη διάθεσή της η εταιρία δανείστηκε χρήματα από την MGM.

Η ταινία γυρίστηκε στο Νόριτς και το Νόρφολκ και έκανε πρεμιέρα στους κινηματογράφους τον Σεπτέμβριο του 1971, έχοντας ήδη κερδίσει Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες τον Μάιο της ίδιας χρονιάς. Λίγες μέρες πριν τη νίκη της ταινίας στις Κάννες ο διευθυντής της εταιρίας MGM πούλησε τα ποσοστά του από την ταινία στην Columbia Pictures, θεωρώντας ότι η ταινία επρόκειτο να αποτύχει στο Box-Office[5].

Βραβεία Επεξεργασία

Η προβολή της ταινίας στους κινηματογράφους συνοδεύτηκε από διθυράμβους και οι κριτικοί την υποδέχτηκαν ως την καλύτερη ταινία του Λόουζι μετά Το τρίγωνο των αμαρτωλών[6][7]. Η ταινία βραβεύτηκε με Χρυσό Φοίνικα από το Φεστιβάλ των Καννών, ενώ η Μάργκαρετ Λέιτον που μέχρι τότε ήταν γνωστή περισσότερη για την επιτυχημένη της θεατρική καριέρα, έλαβε την πρώτη της και μοναδική υποψηφιότητα για Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου, χάνοντας από την Κλόρις Λίτσμαν που βραβεύτηκε για την ερμηνεία της στην ταινία του Πίτερ Μπογκντάνοβιτς Η τελευταία παράσταση (The Last Picture Show, 1971).

Βράβευση:

  • Χρυσός Φοίνικας - Τζόζεφ Λόουζι

Υποψηφιότητα:

  • Α΄ Γυναικείου Ρόλου – Μάργκαρετ Λέιτον

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 The Times, 24 September 1971, page 9: The shadows of a country-house summer (film review by John Russell Taylor) - Read 2014-01-11 in The Times Digital Archive
  2. BBFC: The Go-Between Linked 2014-01-11
  3. Walker, Alexander (1974). Hollywood UK – The British Film Industry in the Sixties. Stein and Day. p. 439. ISBN 978-0-812-81549-8.
  4. Bryan Forbes: A Divided Life – Memoirs (page 100)
  5. Bryan Forbes: A Divided Life – Memoirs (page 221)
  6. Sarris, Andrew (12 August 1971). «The Go-Between». Village Voice. 
  7. As cited in Hudgins, Christopher C. (11 June 2008). «Harold Pinter’s The Go-Between: The Courage To Be». Cycnos 14 (1). http://revel.unice.fr/cycnos/index.html?id=1238.  See also Hirsch, Foster (1980). Joseph Losey. Twayne. σελ. 136. ISBN 9780805792577. OCLC 6277858.  and Klein, Joanne (1985). Making pictures : the Pinter screenplays. Ohio State University Press. σελ. 102. ISBN 9780814204009. OCLC 11676189. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία