Χρυσός Φοίνικας
Για άλλες χρήσεις, δείτε: Φοίνικας.
Ο Χρυσός Φοίνικας (γαλλικά: Palme d'or) είναι το υψηλότερο βραβείο που απονέμεται σε ταινίες που διαγωνίζονται στο Φεστιβάλ των Καννών. Παρουσιάστηκε το 1955 από την οργανωτική επιτροπή.
Από το 1939 ως το 1954, το υψηλότερο βραβείο ήταν το Μεγάλο Βραβείο του Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών.[1]
Την περίοδο από το 1964 έως το 1974 είχε και πάλι μετονομαστεί σε Γκραν Πρι (Μεγάλο Βραβείο) του Διεθνούς Φεστιβάλ Καννών, για να του ξαναδοθεί η ονομασία Χρυσός Φοίνικας από το 1975 και μέχρι σήμερα.
Ο κατάλογος των βραβευθέντωνΕπεξεργασία
1939 - 1954Επεξεργασία
Χρονιά | Ταινία | Ελληνικός τίτλος | Σκηνοθέτης |
---|---|---|---|
1939 | Union Pacific | Η μεγάλη περιπέτεια[2] | Σέσιλ Μπι Ντε Μιλ, (ΗΠΑ) |
1946 [3] | Iris and the Lieutenant | Η ταινία δεν έχει κυκλοφορήσει στην Ελλάδα | Αλφ Σιόμπεργκ, (Σουηδία) |
The Lost Weekend | Το Χαμένο Σαββατοκύριακο | Μπίλι Γουάιλντερ, (ΗΠΑ) | |
De røde enge | Η ταινία δεν έχει κυκλοφορήσει στην Ελλάδα | Μπόντιλ Ίψεν και Λάου Λάουριτσεν, (Δανία) | |
Brief Encounter | Σύντομη συνάντηση | Ντέιβιντ Λιν, (Αγγλία) | |
María Candelaria | Η ταινία δεν έχει κυκλοφορήσει στην Ελλάδα | Εμίλιο Φερνάντες, (Μεξικό) | |
Neecha Nagar | Η ταινία δεν έχει κυκλοφορήσει στην Ελλάδα | Τσετάν Ανάντ (Ινδία) | |
Великий перелом, (Velikiy perelom) | Η ταινία δεν έχει κυκλοφορήσει στην Ελλάδα | Φρίντριχ Μάρκοβιτς Έρμλερ, (Ρωσία) | |
La symphonie pastorale | Ποιμενική συμφωνία | Ζαν Ντελανουά, (Γαλλία) | |
Die Letzte Chance | Δραπέτευση προς Βορρά | Λέοπολντ Λίντμπεργκ, (Ελβετία) | |
Muži bez křídel | Η ταινία δεν έχει κυκλοφορήσει στην Ελλάδα | Φράντισεκ Καπ, (Τσεχία) | |
Roma, città aperta | Ρώμη, ανοχύρωτη πόλη | Ρομπέρτο Ροσελίνι, (Ιταλία) | |
1947 | Δεν έγινε απονομή του Χρυσού Φοίνικα | ||
1948 | Δε διεξήχθη το Φεστιβάλ | ||
1949 | The Third Man | Ο Τρίτος Άνθρωπος | Κάρολ Ριντ, (Αγγλία) |
1950 | Δε διεξήχθη το Φεστιβάλ | ||
1951 | Fröken Julie | Δεσποινίς Τζούλια | Αλφ Σιέμπεργκ, (Σουηδία) |
Miracolo a Milano | Θαύμα στο Μιλάνο | Βιτόριο ντε Σίκα, (Ιταλία) | |
1952 | The Tragedy of Othello: The Moor of Venice | Οθέλλος | Όρσον Γουέλς, (ΗΠΑ) |
Due soldi di speranza | Δυο πεντάρες ελπίδα | Ρενάτο Καστελάνι, (Ιταλία) | |
1953 | Le salaire de la peur | Το μεροκάματο του τρόμου | Ανρί-Ζωρζ Κλουζό, (Γαλλία) |
1954 | 地獄門, (Jigokumon) | Η πύλη της κολάσεως | Κινουγκάσα Τεϊνοσούκε, (Ιαπωνία) |
1955-1963Επεξεργασία
Χρονιά | Ταινία | Ελληνικός τίτλος[4] | Σκηνοθέτης |
---|---|---|---|
1955 | Marty | Μάρτι | Ντέλμπερτ Μαν, ΗΠΑ |
1956 | Le monde du silence | Ο κόσμος της σιωπής | Λουί Μαλ και Ζακ-Υβ Κουστώ, Γαλλία |
1957 | Friendly Persuasion | Ο άνθρωπος δίχως όπλα | Γουίλιαμ Γουάιλερ, ΗΠΑ |
1958 | Летят журавли, (Letyat zhuravli) | Όταν περνούν οι γερανοί | Μιχαήλ Καλατόζοφ, Γεωργία |
1959 | Orfeu Negro | Ορφέο Νέγκρο | Μαρσέλ Καμί, Γαλλία |
1960 | La dolce vita | Γλυκιά Ζωή | Φεντερίκο Φελίνι, Ιταλία |
1961 | Une aussi longue absence | Η ταινία δεν έχει κυκλοφορήσει στην Ελλάδα | Ανρί Κολπί, Γαλλία |
Viridiana | Βιριδιάνα | Λουίς Μπουνιουέλ, Μεξικό | |
1962 | Ο Pagador de Promessas | Η ταινία δεν έχει κυκλοφορήσει στην Ελλάδα | Ανσέλμο Ντουάρτε, Βραζιλία |
1963 | Il Gattopardo | Ο Γατόπαρδος | Λουκίνο Βισκόντι, Ιταλία |
1964 - 1974Επεξεργασία
Χρονιά | Ταινία | Ελληνικός τίτλος | ! Σκηνοθέτης |
---|---|---|---|
1964 | Les Parapluies de Cherbourg | Οι Ομπρέλες του Χερβούργου | Ζακ Ντεμί, (Γαλλία) |
1965 | The Knack ...and How to Get It | Το Νακ...και πως να το αποκτήσετε | Ρίτσαρντ Λέστερ, (ΗΠΑ) |
1966 | Un homme et une femme | Ένας άντρας και μια γυναίκα | Κλοντ Λελούς, (Γαλλία) |
Signore and signori | Κυρίες και Κύριοι | Πιέτρο Τζέρμι, (Ιταλία) | |
1967 | Blow-up | Blow-Up | Μικελάντζελο Αντονιόνι, Ιταλία |
1968 | Το Φεστιβάλ διέκοψε τις προβολές λόγω των γεγονότων του Γαλλικού Μάη | ||
1969 | If.... | Αν.... | Λίντσεϊ Άντερσον, (Σκωτικής καταγωγής, γεννημένος στην Ινδία) |
1970 | MASH | MASH | Ρόμπερτ Όλτμαν, (ΗΠΑ) |
1971 | The Go-between | Ο Μεσάζων | Τζόζεφ Λόουζι, (ΗΠΑ) |
1972 | La classe operaia va in paradiso | Η εργατική τάξη πάει στον παράδεισο | Έλιο Πέτρι, (Ιταλία) |
Il Caso Mattei | Υπόθεση Ματέι | Φραντσέσκο Ρόσι, (Ιταλία) | |
1973 | The Hireling | Η Λαίδη και ο σωφέρ της | Άλαν Μπρίτζες, (Αγγλία) |
Scarecrow | Το Σκιάχτρο | Τζέρι Σάτσμπεργκ, (ΗΠΑ) | |
1974 | The Conversation | Η Συνομιλία | Φράνσις Φορντ Κόπολα, (ΗΠΑ) |
1975-σήμεραΕπεξεργασία
Χρονιά | Ταινία | Ελληνικός τίτλος[5] | Σκηνοθέτης | |
---|---|---|---|---|
1975 | Chronique des années de braise | Η ταινία δεν έχει κυκλοφορήσει στην Ελλάδα | Μοχάμεντ Λαχντάρ- Αμινά, Αλγερία | |
1976 | Taxi Driver | Ο Ταξιτζής | Μάρτιν Σκορσέζε, ΗΠΑ | |
1977 | Padre Padrone | Πατέρας αφέντης | Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι, Ιταλία | |
1978 | L'Albero degli zoccoli | Το δέντρο με τα τσόκαρα | Ερμάνο Όλμι, Ιταλία | |
1979 | Apocalypse Now | Αποκάλυψη Τώρα | Φράνσις Φορντ Κόπολα, ΗΠΑ | |
Die Blechtrommel | Το ταμπούρλο | Φόλκερ Σλέντορφ, Γερμανία | ||
1980 | All That Jazz | Η παράσταση αρχίζει | Μπομπ Φόσι, ΗΠΑ | |
影武者 | Καγκεμούσα | Ακίρα Κουροσάβα, Ιαπωνία | ||
1981 | Człowiek z żelaza | Ο άνθρωπος από σίδερο | Αντρέι Βάιντα, Πολωνία | |
1982 | Missing | Ο Αγνοούμενος | Κώστας Γαβράς, Ελλάδα | |
Yol | Ο Δρόμος | Γιλμάζ Γκιουνέι και Σερίφ Γκιορέν, Τουρκία | ||
1983 | 楢山節考 , (Narayama bushiko) | Η Μπαλάντα του Ναραγιάμα | Σοχέι Ιμαμούρα, Ιαπωνία | |
1984 | Paris, Texas | Παρίσι, Τέξας | Βιμ Βέντερς, Γερμανία | |
1985 | Otac na službenom putu | Ο μπαμπάς λείπει σε ταξίδι για δουλειές | Εμίρ Κουστουρίτσα, Σερβία | |
1986 | The Mission | Η Αποστολή | Ρολάν Ζοφέ, Αγγλία | |
1987 | Sous le soleil de Satan | Κάτω από τον ήλιο του Σατανά | Μορίς Πιαλά, Γαλλία | |
1988 | Pelle, erobreren | Πέλε, ο κατακτητής | Μπιλ Όγκαστ, Δανία | |
1989 | Sex, Lies, and Videotape | Σεξ, Ψέματα και Βιντεοταινίες | Στίβεν Σόντερμπεργκ, ΗΠΑ | |
1990 | Wild at Heart | Ατίθαση καρδιά | Ντέιβιντ Λιντς, ΗΠΑ | |
1991 | Barton Fink | Μπάρτον Φινκ | Τζόελ και Ίθαν Κοέν, ΗΠΑ | |
1992 | Den goda viljan | Οι Καλύτερες Προθέσεις | Μπιλ Όγκαστ, Δανία | |
1993 | 霸王別姬 (Bàwáng Bié Jī) | Αντίο, Παλλακίδα μου | Τσεν Κάιγκε, Κίνα | |
The Piano | Μαθήματα Πιάνου | Τζέιν Κάμπιον, Νέα Ζηλανδία | ||
1994 | Pulp Fiction | Pulp Fiction | Κουέντιν Ταραντίνο, ΗΠΑ | |
1995 | Подземље, (Podzemlje) | Underground | Εμίρ Κουστουρίτσα, Σερβία | |
1996 | Secrets & Lies | Μυστικά και ψέματα | Μάικ Λι, Αγγλία | |
1997 | Ta'Me Guilas | Η γεύση του κερασιού | Αμπάς Κιαροστάμι, Ιράν | |
うなぎ (Unagi) | Το Χέλι | Σοχέι Ιμαμούρα, Ιαπωνία | ||
1998 | Μία αιωνιότητα και μία μέρα | Μία αιωνιότητα και μία μέρα | Θόδωρος Αγγελόπουλος, Ελλάδα | |
1999 | Rosetta | Ροζέτα | Λικ και Ζαν Πιερ Νταρντέν, Βέλγιο | |
2000 | Dancer in the Dark | Χορεύοντας στο Σκοτάδι | Λαρς φον Τρίερ, Δανία | |
2001 | La stanza del figlio | Το δωμάτιο του γιου μου | Νάνι Μορέτι, Ιταλία | |
2002 | The Pianist | Ο Πιανίστας | Ρόμαν Πολάνσκι, Γάλλος πολωνικής καταγωγής | |
2003 | Elephant | Ελέφαντας | Γκας Βαν Σαντ, ΗΠΑ | |
2004 | Fahrenheit 9/11 | Φαρενάιτ 9/11 | Μάικλ Μουρ, ΗΠΑ | |
2005 | L'Enfant | Το παιδί | Ζαν Πιέρ Νταρντέν, Λίκ Νταρντέν, Βέλγιο | |
2006 | The Wind That Shakes the Barley | Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι | Κεν Λόουτς, Αγγλία | |
2007 | 4 luni, 3 săptămâni şi 2 zile | 4 μήνες, 3 εβδομάδες και 2 μέρες | Κριστιάν Μουντζίου, Ρουμανία | |
2008 | Entre le murs | Ανάμεσα στους τοίχους | Λοράν Καντέ, Γαλλία | |
2009 | Das weiße Band | Η Λευκή Κορδέλα | Μίχαελ Χάνεκε, Αυστρία | |
2010 | ลุงบุญมีระลึกชาติ, (Uncle Boonmee Who Can Recall His Past Lives) | Ο θείος Μπουνμί θυμάται τις προηγούμενες ζωές του | Απιτσατπόνγκ Γουιρασεθακούλ, Ταϊλάνδη | |
2011 | The Tree of Life | Το Δέντρο της Ζωής | Τέρενς Μάλικ, ΗΠΑ | |
2012 | Amour | Αγάπη | Μίχαελ Χάνεκε, Αυστρία | |
2013 | La Vie d'Adèle | Η Ζωή της Αντέλ | Αμπντελατίφ Κεσίς, Τυνησία | |
2014 | Kis uykusu | Χειμερία νάρκη | Νουρί Μπιλγκέ Τζεϊλάν, Τουρκία | |
2015 | Dheepan | Dheepan: Ο άνθρωπος χωρίς πατρίδα | Ζακ Οντιάρ, Γαλλία | |
2016 | I, Daniel Blake | Εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ | Κεν Λόουτς, Αγγλία | |
2017 | The Square | Το Τετράγωνο | Ρούμπεν Έστλουντ, Σουηδία | |
2018 | 万引き家族 (Shoplifters) | Κλέφτες καταστημάτων | Χιροκάζου Κόρε-έντα, Ιαπωνία | |
2019 | 기생충 / Gisaengchung (Parasite § )" | Παράσιτα | Μπονγκ Τζουν-χο, Νότια Κορέα | |
2020 | Δεν διεξήχθη το φεστιβάλ λόγω του COVID-19. | |||
2021 | Titane | Titane | Ζουλιά Ντουκουρνό, Γαλλία | |
2022 | Sans filtre | Το τρίγωνο της θλίψης | Ρούμπεν Έστλουντ, Σουηδία |
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ «Awards at Cannes Film Festival: Golden Palm». The Internet Movie Database. 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2008.
- ↑ (Αυτός ο Χρυσός Φοίνικας απονεμήθηκε αναδρομικά στο Φεστιβάλ του 2002, όπου κρίθηκαν απο εξαμελή επιτροπή, οι ταινίες που υποβλήθηκαν τότε. Η επιτροπή αυτή, επέλεξε σαν καλύτερη ταινία, την «Μεγάλη περιπέτεια».Το πρώτο Φεστιβάλ αναβλήθηκε όμως εξαιτίας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου)
- ↑ Η κριτική επιτροπή του Φεστιβάλ θέλοντας να ενισχύσει τον συναγωνισμό βράβευσε περισσότερες από μία ταινίες
- ↑ Οι αποδόσεις των ξενόγλωσσων τίτλων στα ελληνικά πάρθηκαν από το https://www.cine.gr/
- ↑ Οι αποδόσεις των ξενόγλωσσων τίτλων στα ελληνικά έγιναν από το https://www.cine.gr/
Αυτό το λήμμα σχετικά με τον κινηματογράφο χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |