Βικιπαίδεια

Θόδωρος Αγγελόπουλος

Έλληνας σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός κινηματογράφου

Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος (Αθήνα, 27 Απριλίου 1935 - Πειραιάς, 24 Ιανουαρίου 2012) ήταν Έλληνας σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός κινηματογράφου. Έχει τιμηθεί με βραβεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό για την προσφορά του στον κινηματογράφο, με σπουδαιότερο της καλύτερης ταινίας με τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών το 1998 για την ταινία Μία αιωνιότητα και μία μέρα.[22] Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες όλων των εποχών.[23] Ανάμεσα στις πιο γνωστές ταινίες του είναι: Τοπίο στην ομίχλη, Μία αιωνιότητα και μία μέρα, Ο θίασος, Το βλέμμα του Οδυσσέα και Μεγαλέξαντρος.

Θόδωρος Αγγελόπουλος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Θόδωρος Αγγελόπουλος (Ελληνικά)
Γέννηση27 Απριλίου 1935 (1935-04-27)
Αθήνα[1][2][3]
Θάνατος24 Ιανουαρίου 2012 (76 ετών)
Πειραιάς[4][5]
Αιτία θανάτουσύγκρουση με όχημα[6]
Συνθήκες θανάτουθανατηφόρο δυστύχημα
Τόπος ταφήςΠρώτο Νεκροταφείο Αθηνών[7]
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα[8]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΕλληνικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά[9]
Ιταλικά[10]
Γαλλικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Παρισιού
Ινστιτούτο Προηγμένων Σπουδών Κινηματογράφου
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασκηνοθέτης κινηματογράφου[1]
σεναριογράφος[1]
παραγωγός ταινιών[11][12]
κριτικός κινηματογράφου
ηθοποιός[13][14]
δημοσιογράφος
σκηνοθέτης[15]
Αξιοσημείωτο έργοΤοπίο στην Ομίχλη
Οικογένεια
ΣύζυγοςΦοίβη Οικονομοπούλου (ν. 1980)
ΤέκναΕλένη Αγγελοπούλου
Άννα Αγγελοπούλου
Κατερίνα Αγγελοπούλου
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΜεγάλος ταξιάρχης του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας (12  Νοεμβρίου 2004)
Βραβείο Σάδερλαντ (1975)
Best Screenplay Award (Cannes Film Festival) (1984)
Χρυσός Φοίνικας (1998)
βραβείο των Γερμανών Καθολικών για τις τέχνες και τον πολιτισμό (2001)[16]
Gold Medal of the Círculo de Bellas Artes (2008)
βραβείο ευρωπαϊκού κινηματογράφου καλύτερης ταινίας (1989)[17]
Βραβείο της Ακαδημίας Ευρωπαίων Κριτικών Κινηματογράφου (1995)[18]
Βραβείο της Ακαδημίας Ευρωπαίων Κριτικών Κινηματογράφου (2004)[19]
Μέγα Βραβείο Φεστιβάλ Καννών (1995)
Χρυσός Λέων (1980)
Αργυρός Λέων (1988)
honorary doctorate of Paris Nanterre University (18  Νοεμβρίου 1998)[20]
doctorat honoris causa de l'université Grenoble-III (9  Απριλίου 2004)[21]
Награда Александар Лифка
ΣυνεργάτηςΕλένη Καραΐνδρου
Ιστότοπος
www.theoangelopoulos.gr
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα
Λογότυπο google.gr στις 27 Απριλίου 2012 - 77η επέτειο γέννησης του Αγγελόπουλου.
Η αγγλόφωνη αφίσα της ταινίας Μια αιωνιότητα και μια μέρα που κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα του Φεστιβάλ Καννών.
Οικία της Φλώρινας στην οποία γυρίστηκαν οι σκηνές από την ταινία Ο Μελισσοκόμος. Οι λίμνες Πρέσπες και η Φλώρινα αποτελούν το σκηνικό πολλών ταινιών του Θεόδωρου Αγγελόπουλου.

Βιογραφία

Επεξεργασία

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1935.[22] Έκανε νομικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, τις οποίες εγκατέλειψε πριν πάρει το πτυχίο του. Το 1961 έφυγε στο Παρίσι, όπου αρχικά παρακολούθησε στη Σορβόνη μαθήματα γαλλικής φιλολογίας και φιλμογραφίας, καθώς και μαθήματα εθνολογίας και στη συνέχεια μαθήματα κινηματογράφου στη Σχολή Κινηματογράφου IDHEC[22] και στο Musée de l' homme. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1964 και μέχρι το 1967 εργάστηκε ως κριτικός κινηματογράφου[22] στην εφημερίδα «Δημοκρατική Αλλαγή», μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη και την Τώνια Μαρκετάκη. Με τον κινηματογράφο άρχισε να ασχολείται το 1965 και το 1968 παρουσίασε την πρώτη του μικρού μήκους ταινία, Εκπομπή[22], στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Το 1970, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, Αναπαράσταση, κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, καθώς και άλλες διακρίσεις στο εξωτερικό, και σηματοδότησε την αυγή του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου. Έκτοτε, οι ταινίες του έχουν συμμετάσχει σε πολλά διεθνή φεστιβάλ και έχει κερδίσει πολλά βραβεία, τα οποία τον καθιέρωσαν παγκοσμίως ως έναν από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες του σύγχρονου κινηματογράφου. Πολλά αφιερώματα προς τιμήν του έργου του Θόδωρου Αγγελόπουλου έχουν πραγματοποιηθεί σε όλο τον κόσμο. Αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτορας των Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, του Πανεπιστημίου Paris-X Nanterre στο Παρίσι και του Πανεπιστημίου του Έσσεξ (Essex). Μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη υπήρξε συνιδρυτής του περιοδικού Σύγχρονος Κινηματογράφος. Ανήκε ιδεολογικά στο χώρο της Αριστεράς.[24]

Θάνατος

Επεξεργασία

Στις 24 Ιανουαρίου 2012, κατά την διάρκεια διαλείμματος σε γύρισμα της ταινίας του Η άλλη θάλασσα στη Δραπετσώνα, τραυματίστηκε σοβαρά από διερχόμενη μοτοσικλέτα ενώ διέσχιζε πεζός τον δρόμο.[25][26] Το ίδιο βράδυ άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο του Φαλήρου, όπου νοσηλευόταν σε κρίσιμη κατάσταση.[27][28] Η κηδεία του έγινε δημοσία δαπάνη, στις 27 Ιανουαρίου στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.[29]

Υστεροφημία

Επεξεργασία

Το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης καθιέρωσαν το 2012 Διεθνές Βραβείο «Θόδωρος Αγγελόπουλος» ως ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του σπουδαίου Έλληνα δημιουργού. Το βραβείο θα απονέμεται κάθε Νοέμβριο στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Ο πρόεδρος του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μόντρεαλ (Festival des Films du Monde de Montréal) Σερζ Λοζίκ (Serge Losique) και προσωπικός φίλος του Αγγελόπουλου αφιέρωσε τη διοργάνωση του 2012 στη μνήμη του Έλληνα σκηνοθέτη.[30] Έκθεση ζωγραφικής με τίτλο «Ο μελλισοκόμος των αγγέλων» του ζωγράφου Οδυσσέα Άννινου για τον Θόδωρο Αγγελόπουλο παρουσιάστηκε στο Πολυχώρο Πολιτισμού ΑΘΗΝΑΪΣ.[31] Στην επέτειο της γέννησής του τον ίδιο χρόνο, η ελληνική έκδοση της μηχανής αναζήτησης Google εμφάνισε στην αρχική της σελίδα γκραβούρα που παραπέμπει στον Έλληνα σκηνοθέτη. Παράλληλα, την ίδια μέρα διοργανώθηκε εκδήλωση στη μνήμη του στο κτήριο της οδού Περαιώς του Μουσείου Μπενάκη.[32]

Η προτομή του κοσμεί το Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ενώ το όνομα "Θεόδωρος Αγγελόπουλος" φέρει οδός της Θεσσαλονίκης, το 2ο Λύκειο Αθηνών - όπου είχε φοιτήσει ο ίδιος - καθώς και η αίθουσα θεάτρου του Δημοτικού Ωδείου Φλώρινας.[33]

Αποτίμηση και κριτικές

Επεξεργασία

Ο Αγγελόπουλος και οι ταινίες του χαίρουν βαθύτατης εκτίμησης από μεγάλους σκηνοθέτες του κινηματογράφου. Ο ίδιος έχει συναντηθεί με αρκετούς από τους σπουδαίους σκηνοθέτες.

Ο Βέρνερ Χέρτζογκ όταν είχε δει τον Θίασο είχε εντυπωσιαστεί τόσο πολύ με το μεγαλείο της ταινίας που φίλησε τα πόδια του Αγγελόπουλου.[34]

Ο Εμίρ Κουστουρίτσα έπλεξε το εγκώμιο του Αγγελόπουλου, αφού τον χαρακτήρισε ως «μεγάλη μορφή του ευρωπαϊκού κινηματογράφου», ενώ παραδέχτηκε ότι οι ταινίες του αποτέλεσαν επιρροή για τον ίδιο.[35]

Ο Ακίρα Κουροσάβα είχε πει για τον Μεγαλέξαντρο: «Μέσα από το φακό του, ο Αγγελόπουλος κοιτάει τα πράγματα σιωπηλά. Είναι το βάρος αυτής της σιωπής και η ένταση του αμετακίνητου βλέμματος της κάμερας του Αγγελόπουλου, που κάνει τον Μεγαλέξανδρο τόσο δυνατό, που ο θεατής δεν μπορεί να αποδράσει από τη οθόνη. Αυτού του είδους η κινηματογράφηση, τόσο προσωπική και μοναδική στην ιδιαιτερότητά της, τείνει να επιστρέφει στις ρίζες του σινεμά. Αυτό ακριβώς είναι που δημιουργεί την εντύπωση της φρεσκάδας και της δύναμης. Όσο για μένα, παρακολουθώντας αυτό το φιλμ, ένιωσα βαθιά την απόλαυση του κινηματογράφου, με την πιο απόλυτη έννοια του όρου».[36]

Ο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν είχε σχολιάσει επιγραμματικά τον Μελισσοκόμο με τα καλύτερα λόγια: «Είδα τον 'Μελισσοκόμο' που άλλοτε θεωρούσα μια καλή ταινία. Τώρα, αντιλαμβάνομαι πως είναι ένα αριστούργημα. Είναι μια εμπειρία απίστευτα συγκλονιστική».[37]

Ο Βιμ Βέντερς είχε μιλήσει για το Βλέμμα του Οδυσσέα με εξαιρετικά λόγια: «Έφυγα από τις Κάννες μαγεμένος με το Βλέμμα του Οδυσσέα. Ακόμα κι εδώ στο Τόκιο που βρίσκομαι τώρα με ακολουθεί η μαγεία. Πιστεύω ότι είναι μια ταινία που θα μείνει στην ιστορία του σινεμά».[38]

Ο Ντούσαν Μακαβέγιεφ είχε εντυπωσιαστεί ιδιαίτερα από το Τοπίο στην ομίχλη. Συγκεκριμένα ανέφερε: «Πριν δω την ταινία του Αγγελόπουλου, εγώ, που έχω μεγαλώσει χωρίς πατέρα, δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα τον ανακάλυπτα στην εικόνα ενός δέντρου. Η τελευταία σκηνή του Τοπίου στην ομίχλη ήταν μια αποκάλυψη για μένα. Είναι μια μοναδική, θα μπορούσε κάποιος να πει, 'Ιαπωνική' σκηνή, που με εξέπληξε, γιατί είχα πάντα στο μυαλό μου την ελληνική παράδοση αποκλειστικά συνδεδεμένη με ερείπια, βράχους και θεούς. Σε αυτήν την σκηνή είδα μια πρόκληση απέναντι σε κάθε αναστολή και εξουσία. Γι’ αυτό θα χρησιμοποιούσα τα λόγια του Μπέργκμαν για να πω ότι ο στόχος του σινεμά είναι να φέρει πάλι το όνειρο πίσω στη ζωή μας, βοηθώντας μας έτσι να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες της ζωής».[39]

Ο Γουίλιαμ Φρίντκιν[40] είχε πει ότι επηρεάστηκε πολύ από το κινηματογραφικό του ύφος .

Ο Μανουέλ ντε Ολιβέιρα τον εκτιμούσε βαθύτατα και τον αποκαλούσε «ποιητή».[41]

Κάποτε είχε γνωρίσει τον Μικελάντζελο Αντονιόνι, τον οποίο θαύμαζε απεριόριστα. Μια φορά είχε έρθει άρρωστος για να δει Το μετέωρο βήμα του πελαργού και δάκρυσε σε μία από τις σκηνές.[42]

Είχε γνωριστεί με τον Φεντερίκο Φελίνι, ο οποίος του έσφιξε το χέρι και του αποκρίθηκε «Έλπιζα ότι θα ήσασταν λιγότερο νέος».[42]

Υπήρξε συγκάτοικος με τον Αντρέι Ταρκόφσκι, μετά από από ένα ταξίδι του στη Ρώμη.[43]

Φιλμογραφία

Επεξεργασία
Έτος Τίτλος Συνεισφορά Σημείωση
1968 Η εκπομπή Σκηνοθέτης Μικρού Μήκους
1970 Αναπαράσταση -
1972 Μέρες του '36 Τριλογία της Ιστορίας (Μέρος 1)
1975 Ο θίασος Σκηνοθέτης/Σεναριογράφος Τριλογία της Ιστορίας (Μέρος 2)
1977 Οι κυνηγοί Τριλογία της Ιστορίας (Μέρος 3)
1980 Μεγαλέξαντρος Σκηνοθέτης Φεστιβάλ Βενετίας 1980 (Διαγωνιστικό)

Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1980 (Διαγωνιστικό: 4 βραβεία, Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Π.Ε.Κ.Κ., Χρυσό Βραβείο Δήμου)

1983 Αθήνα, επιστροφή στην Ακρόπολη Τηλεταινία
1984 Ταξίδι στα Κύθηρα Σκηνοθέτης/Σεναριογράφος Τριλογία της Σιωπής (Μέρος 1)
1986 Ο μελισσοκόμος Τριλογία της Σιωπής (Μέρος 2)
1988 Τοπίο στην ομίχλη Τριλογία της Σιωπής (Μέρος 3)
1991 Το μετέωρο βήμα του πελαργού Τριλογία των Συνόρων (Μέρος 1)
1995 Το βλέμμα του Οδυσσέα Τριλογία των Συνόρων (Μέρος 2)
1998 Μία αιωνιότητα και μία μέρα Τριλογία των Συνόρων (Μέρος 3)

Φεστιβάλ Καννών 1998 (Χρυσός Φοίνικας)

2004 Τριλογία 1: Το λιβάδι που δακρύζει Τριλογία της Μοντέρνας

Ελλάδας (Μέρος 1)

2008 Τριλογία 2: Η σκόνη του χρόνου Τριλογία της Μοντέρνας

Ελλάδας (Μέρος 2)

[44] Τριλογία 3: Η άλλη θάλασσα Τριλογία της Μοντέρνας

Ελλάδας (Μέρος 3)

(ανολοκλήρωτη)

Βραβεία

Επεξεργασία
  • Η Εκπομπή, βραβείο κριτικών στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1968
  • Αναπαράσταση, Α΄ βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1970 και άλλα 4 βραβεία, βραβείο Ζωρζ Σαντούλ (Γαλλία, 1971), καλύτερης ξένης ταινίας στο Φεστιβάλ Hyères (1971), ειδική μνεία της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI) στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βερολίνου (1971).
  • Μέρες του `36, Βραβείο σκηνοθεσίας και φωτογραφίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1972, βραβείο της FIPRESCI στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βερολίνου (1972).
  • Ο Θίασος, Καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, Α΄ αντρικού και Α΄ γυναικείου ρόλου, Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1975, καλύτερη ταινία της δεκαετίας 1970-1980 από την Ένωση Κριτικών της Ιταλίας, βραβείο Fipresci-Parallel sections στο Φεστιβάλ των Καννών, Interfilm award στο Φεστιβάλ Βερολίνου, Sutherland Trophy για την καλύτερη ταινία στο Βρετανικό Φεστιβάλ, βραβείο για την καλύτερη ξενόγλωσση ταινία στο φεστιβάλ Kinema Jumpo (Ιαπωνία) και ειδική αναφορά στο Διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου της Ταορμίνα (Ιταλία).
  • Οι Κυνηγοί, Βραβείο καλύτερης ταινίας στο φεστιβάλ του Σικάγου (1977), βραβείο της Ένωσης Τούρκων κριτικών (1977), επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ των Καννών.
  • Ο Μεγαλέξανδρος έλαβε το βραβείο FIPRESCI και το ειδικό βραβείο της επιτροπής το 1980 στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βενετίας,καθώς και 5 βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
  • Ταξίδι στα Κύθηρα, βραβείο σεναρίου και Fipresci στο Φεστιβάλ των Καννών (1984), κρατικά βραβεία καλύτερης ταινίας, σεναρίου, α΄ ανδρικού ρόλου, α΄ γυναικείου ρόλου, σκηνογραφίας, βραβείο κριτικών στο Φεστιβάλ Ρίο ντε Τζανέιρο (1984),
  • Τοπίο στην Ομίχλη, έλαβε το Αργυρό Λιοντάρι Καλύτερης Σκηνοθεσίας στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βενετίας, όπως και τα βραβεία Prize of the Students of the University 'La Sapienza', Passineti award, C.I.C.A.E. Award, Fipresci prize, (μοιράστηκε) το OCIC Award, κέρδισε το δεύτερο βραβείο στο φεστιβάλ του Σικάγου και το βραβείο Φελίξ καλύτερης Ευρωπαϊκής ταινίας (1988).
  • Το Βλέμμα του Οδυσσέα έλαβε το Μεγάλο Βραβείο Κριτικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών, βραβείο της FIPRESCI (1995), Critics Award στο Γαλλικό συνδικάτο ταινιών και αργυρή κορδέλα και Ευρωπαϊκή αργυρή κορδέλα. Επίσης, οι κριτικοί του περιοδικού Time το ψήφισαν στις 100 καλύτερες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου.[45]
  • Μια Αιωνιότητα και μια Μέρα κέρδισε το Χρυσό Φοίνικα και το Οικουμενικό βραβείο της επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών (1998) και 7 βραβεία στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
  • Τριλογία - Το Λιβάδι που Δακρύζει κέρδισε βραβείο της FIPRESCI (2004).
  • Βραβείο «Αλεξάνταρ Λίφκα» του Ευρωπαϊκού Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Πάλιτς, για το σύνολο του έργου του (2006).[46]
  • Χρυσό μετάλλιο του ιδρύματος Circulo de Bellas Artes (Μαδρίτη, 2008) για το σύνολο του έργου του.
  • Βραβείο Buñuel του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Huesca (2009) για το σύνολο του έργου του.
  • Χρυσή Σφραγίδα, ανώτατη διάκριση της Γιουγκοσλαβικής Κινηματοθήκης.[46]
  • Βραβείο Σεναρίου ΄98
  • Τιμητική Πλακέτα από το 40ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ‘99
  • Τιμητική Πλακέτα από το Σύλλογο Ελλήνων Φοιτητών ‘’MINERVA’’ 2002
  • Βραβείο στο Φεστιβάλ του Μόντρεαλ 2004
  • Life Time Achievement Award (Napoli Film Festival) 2005
  • The 21st Haifa International Festival Award for Cinematic Excellence and Innovation
  • Βραβείο Καλύτερου Σκηνοθέτη για την ταινία Ο Θίασος ‘79
  • Βραβείο από το 13ο Ευρωπαϊκό Φεστιβάλ Φιλμ PALIC για την ταινία ‘’Μέγας Αλέξανδρος’’

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25  Ιουνίου 2015.
  2. ↑ famousdude.com/11012-theodoros-angelopoulos.html.
  3. ↑ www.transfermarkt.co.uk/vasilios-angelopoulos/profil/spieler/292343.
  4. ↑ www.vogue.it/en/people-are-talking-about/birthday-of-the-day/2012/04/birthdays-27-april.
  5. ↑ www.vogue.it/en/people-are-talking-about/birthday-of-the-day/2013/04/born-between-22nd-and-28th-april.
  6. ↑ www.rtve.es/noticias/20120124/fallece-accidente-director-cine-griego-theo-angelopoulos/492359.shtml. Ανακτήθηκε στις 6  Μαΐου 2019.
  7. ↑ 7,0 7,1 (Αγγλικά) Find A Grave. Ανακτήθηκε στις 30  Ιουνίου 2024.
  8. ↑ (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 46027. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  9. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 127306645. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  10. ↑ CONOR.SI. 58945379.
  11. ↑ www.nytimes.com/movies/movie/28195/Landscape-in-the-Mist/overview.
  12. ↑ www.rogerebert.com/cast-and-crew/theo-angelopoulos.
  13. ↑ www.filmofilia.com/theo-angelopoulos-the-other-sea-starring-toni-servillo-78188/.
  14. ↑ www.vulture.com/2012/02/who-was-left-out-of-the-oscars-in-memoriam-montage.html.
  15. ↑ (Αγγλικά) www.acmi.net.au. creators/31457.
  16. ↑ www.dbk.de/kunst-und-kulturpreis-der-deutschen-katholiken/preistraeger-kukpdk/.
  17. ↑ www.europeanfilmacademy.org/European-Film-Awards-Winners-1989.84.0.html. Ανακτήθηκε στις 6  Δεκεμβρίου 2019.
  18. ↑ www.europeanfilmacademy.org/European-Film-Awards-Winners-1995.78.0.html. Ανακτήθηκε στις 9  Δεκεμβρίου 2019.
  19. ↑ www.europeanfilmacademy.org/European-Film-Awards-Winners-2004.69.0.html. Ανακτήθηκε στις 22  Δεκεμβρίου 2019.
  20. ↑ «Journal officiel de la République française». (Γαλλικά) Journal officiel de la République française. 18  Νοεμβρίου 1998.
  21. ↑ archive.wikiwix.com/cache/index2.php?url=http%3A%2F%2Fwww.u-grenoble3.fr%2Fversion-francaise%2Fl-universite-dans-la-cite%2Fdes-vip-a-stendhal%2F#federation=archive.wikiwix.com&tab=url.
  22. ↑ 22,0 22,1 22,2 22,3 22,4 Μικελίδης, Φενέκ (1997). 100 χρόνια Ελληνικές ταινίες από το 1897 μέχρι σήμερα. Αθήνα: εκδόσεις Μανιατέα. σελ. 142-143. 
  23. ↑ «TSPDT - The 1,000 Greatest Films (Top 250 Directors)». TSPDT (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2019. 
  24. ↑ Μπίστης, Νίκος (28 Ιανουαρίου 2012). «Ο Αγγελόπουλος της Αριστεράς». Protagon.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2016. 
  25. ↑ «Real.gr - Κοινωνία - «Έφυγε» ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος». 26 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2016. 
  26. ↑ «Τραυματίστηκε σοβαρά σε τροχαίο ο σκηνοθέτης Θόδωρος Αγγελόπουλος». in.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2012. 
  27. ↑ «Έφυγε από τη ζωή ο Θόδωρος Αγγελόπουλος έπειτα από τροχαίο». in.gr. 24 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2016. 
  28. ↑ Ζουμπουλάκης, Γιάννης (24 Ιανουαρίου 2012). «tovima.gr - Την Παρασκευή στις 16.00 το ύστατο αντίο στον Θ. Αγγελόπουλο». Το Βήμα. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2016. 
  29. ↑ «Το τελευταίο «αντίο» στον σκηνοθέτη Θ.Αγγελόπουλο». in.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012. 
  30. ↑ Εφημ. Πρώτο Θέμα, Στη μνήμη του Αγγελόπουλου το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου, 28/01/2012
  31. ↑ «Πηγή έμπνευσης σε έργα ζωγραφικής ο Θόδωρος Αγγελόπουλος». ΤΟ ΒΗΜΑ. 7 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2024. 
  32. ↑ Εφημ. Η Καθημερινή, Στο λογότυπο της Google ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, 27/04/2012
  33. ↑ «Μέχρι χθες «Βίλα Αμαλία», σήμερα «Λύκειο Θόδωρος Αγγελόπουλος»». Η Καθημερινή. http://www.kathimerini.gr/873954/gallery/epikairothta/ellada/mexri-x8es-vila-amalia-shmera-lykeio-8odwros-aggelopoylos. Ανακτήθηκε στις 2018-02-13. 
  34. ↑ «55ο ΦΚΘ: 1914 – 2014: 100 Χρόνια Ελληνικός Κινηματογράφος». Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2015. 
  35. ↑ «Ο Αγγελόπουλος ήταν μεγάλη μορφή του ευρωπαϊκού πολιτισμού, είπε ο Εμίρ Κουστουρίτσα». in.gr. 25 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2016. 
  36. ↑ «Οι Ακίρα Κουροσάουα, Βιμ Βέντερς, Ίνγκμαρ Μπέργκμαν είπαν για τον Αγγελόπουλο...». in.gr. 22 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2016. 
  37. ↑ «Θ. Αγγελόπουλος: πέθανε ο ποιητής των εικόνων». edu4u.gr. 25 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2016. 
  38. ↑ Δημητρόπουλος, Θοδωρής. «Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος μέσα από τα λόγια των άλλων». www.oneman.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2016. 
  39. ↑ «Θόδωρος Αγγελόπουλος, 1935 – 2012». antikleidi.com. 25 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2016. 
  40. ↑ Μικελίδης, Νίνος Φένεκ (26 Ιουλίου 2014). «Επηρεάστηκα από τον Φελίνι, τον Αντονιόνι και τον Αγγελόπουλο». Ελευθεροτυπία. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2016. 
  41. ↑ «Μανουέλ ντε Ολιβέιρα: Ο πρύτανης του σινεμά «έφυγε» σε ηλικία 106 ετών |thetoc.gr». The TOC. 2 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2016. 
  42. ↑ 42,0 42,1 Σταθογιάννης, Πάνος (26 Ιανουαρίου 2012). «"Δεν έχω πει ακόμα αυτό που θα 'θελα να πω". Η πιο ειλικρινής συνέντευξη του Θ. Αγγελόπουλου». LiFO. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2016. 
  43. ↑ «Και πάλι ο Θ. Αγγελόπουλος». Παιδείας Εγκώμιον. 10 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2016. 
  44. ↑ Η ταινία ήταν να κυκλοφορήσει στους κινηματογράφους το 2012. Ωστόσο, τα γύρισματα της ταινίας διακόπηκαν καθώς ο σκηνοθέτης σκοτώθηκε σε ατύχημα κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της και δεν ολοκληρώθηκε. Είναι άγνωστο αν και πότε θα κυκλοφορήσει.
  45. ↑ «All-TIME 100 Movies». Time. ISSN 0040-718X. http://entertainment.time.com/2005/02/12/all-time-100-movies/. Ανακτήθηκε στις 2016-06-24. 
  46. ↑ 46,0 46,1 «Ο Αγγελόπουλος ήταν μεγάλη μορφή του ευρωπαϊκού πολιτισμού, είπε ο Εμίρ Κουστουρίτσα». in.gr. 25 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2016. 

Επιπλέον βιβλιογραφία

Επεξεργασία
  • Θόδωρος Αγγελόπουλος, Διαβάζω, τ/χ. 457, (Δεκέμβριος 2004), σελ. 77-114

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία


Ψηφιακό αρχείο ΕΡΤ

Επεξεργασία
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Θόδωρος_Αγγελόπουλος&oldid=10685877"