Φεντερίκο Φελίνι
Ο Φεντερίκο Φελίνι (ιταλικά:Federico Fellini), (20 Ιανουαρίου 1920 - 31 Οκτωβρίου 1993) ήταν Ιταλός σκηνοθέτης του κινηματογράφου.
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στις 20 Ιανουαρίου του 1920 στο Ρίμινι. Όταν έγινε 12 ετών, το έσκασε από το σπίτι του για να ακολουθήσει ένα τσίρκο. Ένα στοιχείο που μαζί με πολλά άλλα, εξηγεί την αγάπη του για τους κλόουν που εμφανίζονται σε όλα τα έργα του. Στα 17 του εγκατέλειψε την ηρεμία της επαρχιακής λουτρόπολης, στην οποία γεννήθηκε και μεγάλωσε, για να πάει στη Ρώμη. Εκεί έζησε αρχικά σαν σκιτσογράφος και στη συνέχεια γράφοντας παρλάτες και σκετς για κομφερανσιέ και άλλους καλλιτέχνες του music hall. Το 1943, σε ηλικία 23 ετών, παντρεύτηκε την ηθοποιό Τζουλιέτα Μαζίνα, πλάι στην οποία έζησε 50 χρόνια, μέχρι το θάνατο του. Το 1946 συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τον Ρομπέρτο Ροσελίνι. Το 1954 κέρδισε τον Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ της Βενετίας και το 1960 τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών. Το 1956, το 1961 και το 1974 κέρδισε το βραβείο της Ένωσης Κριτικών της Νέας Υόρκης. Πήρε τέσσερις φορές, το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας: το 1956 για το Λα Στράντα, το 1957 για το Οι νύχτες της Καμπίρια, το 1963 για το 8 ½ και το 1974 για το Θυμάμαι και προτάθηκε τέσσερις φορές για Όσκαρ Σκηνοθεσίας για τις ταινίες: Γλυκιά ζωή το 1961, 8 ½ το 1963, Σατυρικόν το 1970 και Θυμάμαι το 1975. Το 1993 η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου του απένειμε Τιμητικό Όσκαρ για το σύνολο του έργου του. Πέθανε στη Ρώμη στις 31 Οκτωβρίου της ίδιας χρονιάς[17]. Αυτοπροσδιοριζόταν ως αριστερός.[18]
Φιλμογραφία
ΕπεξεργασίαΩς Σκηνοθέτης
Επεξεργασία- La voce della luna - Η φωνή του φεγγαριού
- Intervista - Η Συνέντευξη (1987)
- Ginger e Fred - Τζίντζερ και Φρεντ
- E la Nave Va - Και το Πλοίο Φεύγει - ΑΚΑ : And the Ship Sails On (1983)
- La Citta delle Donne - Η Πόλη των Γυναικών (1980)
- Prova d`orchestra - Πρόβα Ορχήστρας (1978)
- Il Casanova di Federico Fellini - Καζανόβα (1976)
- Amarcord - Θυμάμαι / Αμαρκόρντ(1973)
- Roma - Ρόμα (1972)
- Satyricon - Σατυρικόν (1969)
- Histoires extraordinaires - Στον ίλιγγο της ακολασίας / Ιστορίες μυστηρίου (1968)
- Giulietta degli spiriti - Η Ιουλιέτα των πνευμάτων
- 8 1/2 (1963). Ο Φελίνι διηγείται μία προσωπική ιστορία. Ένας σκηνοθέτης το κεντρικό πρόσωπο. Αναμνήσεις, φαντάσματα, ονειρικά παραληρήματα, ένα σύμπαν, ένας κόσμος απόλυτα προσωπικός και γοητευτικός. Ο Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι στον πρωταγωνιστικό ρόλο[19].
- Boccaccio '70 - Βοκάκιος '70
- La Dolce Vita - Γλυκιά Ζωή (1960)
- Le Notti di Cabiria - Οι νύχτες της Καμπίρια (1957)
- Il Bidone - Σκιές του υποκόσμου (1955)
- La Strada - Λα Στράντα (1954)
- I Vitelloni - Οι Βιτελόνι (1953)
- Lo sceicco bianco - Ο λευκός σεΐχης (1952)
- Luci del varietà - Φώτα του Βαριετέ (1950)
Ως Σεναριογράφος σε έργα άλλων σκηνοθετών
Επεξεργασία(επιλεγμένη)
- Pasqualino Cammarata... capitano di fregata - Σεισμικά κορίτσια και τρελά ναυτάκια (1974)
- Sweet Charity (1969)
- Europa '51 - Δε σε είχα απατήσει (1952)
- La città si difende - Η κοινωνία αμύνεται (1951)
- Francesco, giullare di Dio - Ο άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης (1950)
- Il cammino della speranza - Ο δρόμος προς την Ελπίδα (1950)
- In nome della legge - Εν ονόματι του νόμου
- L'amore - Αγάπη (1948)
- Paisà - Αυτοί που έμειναν ζωντανοί (1946)
- Roma, Citta aperta - Ρώμη, Ανοχύρωτη Πόλη (1945)
Ως ηθοποιός
Επεξεργασία- Wortwechsel (τηλεοπτικός ρόλος)
- L'amore - Αγάπη (1948)
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 11902511c. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Ιστορικό Αρχείο Ρικόρντι. 16200. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ «Federico Fellini». (Ολλανδικά) RKDartists. 276423.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 8,0 8,1 riminiturismo
.it /visitatori /scopri-il-territorio /arte-e-cultura /monumenti-alla-memoria /cimitero-monumentale-di-rimini. - ↑ 9,0 9,1 bbcc
.regione .emilia-romagna .it /pater /loadcard .do?id _card=152363. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11902511c. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ CONOR.SI. 15294563.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ (Αγγλικά) www.acmi.net.au. creators/60737.
- ↑ 14,0 14,1 theaterencyclopedie
.nl /wiki /index .php?curid=188608. - ↑ www
.praemiumimperiale .org /en /laureate-en /laureates-en. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2022. - ↑ www
.europeanfilmacademy .org /European-Film-Awards-Winners-1989 .84 .0 .html. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2019. - ↑ «100 χρόνια Φεντερίκο Φελίνι». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2021-05-10. https://web.archive.org/web/20210510223125/https://www.naftemporiki.gr/story/1552201/100-xronia-fenteriko-felini.
- ↑ «Φεντερίκο Φελίνι».[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Ταινίες-σταθμοί και νέα ταλέντα, Ιστορικό Λεύκωμα 1963, σελ. 153-154, Καθημερινή (1997)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Φεντερίκο Φελίνι (Federico Fellini) - (1920 - 1993). Filosofia.gr, 21 Νοεμβρίου 2006.(ανακτήθηκε 8 Μαΐου 2011)
- Άρθρο (1 2) στις chimeres.
- Ίδρυμα Φελίνι (Ιταλικά) (Επίσημο site).
- Φιλμογραφία στο imdb .
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τον κινηματογράφο χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |