Πιέτρο Τζέρμι

ιταλός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ηθοποιός


Ο Πιέτρο Τζέρμι (ιταλικά: Pietro Germi), (14 Σεπτεμβρίου 1914 - 5 Δεκεμβρίου 1974), ήταν Ιταλός ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης.

Πιέτρο Τζέρμι
Pietro Germi.jpg
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση14  Σεπτεμβρίου 1914[1][2]
Γένοβα[3]
Θάνατος5  Δεκεμβρίου 1974[1][4][5]
Ρώμη
Αιτία θανάτουηπατίτιδα
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΙταλία (1946–1974)
Βασίλειο της Ιταλίας (1914–1946)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά[6]
ΣπουδέςΠειραματικό Κέντρο Κινηματογράφου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασκηνοθέτης κινηματογραφικών έργων[7]
ηθοποιός
παραγωγός ταινιών
σεναριογράφος[7]
σκηνοθέτης[8]
Περίοδος ακμής1939 - 1972
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΌσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου (1963)
Χρυσός Φοίνικας (1966)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Πρώτα χρόνιαΕπεξεργασία

Ο Τζέρμι γεννήθηκε στη Γένοβα της Λιγουρίας σε μια οικογένεια μεσαίας τάξης. Παρακολούθησε σύντομα το ναυτικό σχολείο πριν αποφασίσει να ακολουθήσει μια καριέρα στον κινηματογράφο.

ΚαριέραΕπεξεργασία

Σπούδασε υποκριτική και σκηνοθεσία στο Πειραματικό Κέντρο του Κινηματογράφου της Ρώμης. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στη σχολή, ο Τζέρμι εργαζόταν παραλλήλα ως ηθοποιός, βοηθός σκηνοθέτη και, σε ορισμένες περιπτώσεις ως συγγραφέας. Ο Τζέρμι έκανε το σκηνοθετικό ντεμπούτο του το 1945 με την ταινία Ο Μάρτυρας. Όλες οι πρώτες ταινίες του, ήταν σε νεορεαλιστικό ύφος. που ασχολούνταν με κοινωνικά δράματα και σύγχρονα ζητήματα που αφορούσαν τους παραδοσιακούς ανθρώπους της Σικελίας.

Με τα χρόνια, ο Τζέρμι απομακρύνθηκε από το κοινωνικό δράμα προς τις σατιρικές κωμωδίες, αλλά διατήρησε το αγαπημένο του στοιχείο του λαού της Σικελίας. Ο Τζέρμι έγραψε τα σενάρια για όλες τις ταινίες που σκηνοθέτησε και εμφανίστηκε ως ηθοποιός σε μερικές από αυτές.

ΔιακρίσειςΕπεξεργασία

Ενδεικτική φιλμογραφίαΕπεξεργασία

  • Παρασκήνια (1939)
  • Οι Δέκα Εντολές (1945)
  • Η Μαρτυρία (1946)
  • Η χαμένη νεολαία (1947)
  • Στο όνομα του νόμου (1948)
  • Διαφυγή στη Γαλλία (1948)
  • Ο δρόμος της ελπίδας (1950)
  • Κατά του Νόμου (1950)
  • Ζήλια (1953)
  • Ο άνθρωπος του σιδηρόδρομου (1955)
  • Τα γεγονότα μιας δολοφονίας (1959)
  • Διαζύγιο αλά Ιταλικά (1961)
  • Συζευγμένοι και εγκαταλελειμμένοι (1963)
  • Κυρίες και Κύριοι (1965)
  • Σεραφίνο (1968)

ΠαραπομπέςΕπεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0314584. Ανακτήθηκε στις 17  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 6805332. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb14048601g. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  5. (Αγγλικά) SNAC. w69f1d64. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb14048601g. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. 7,0 7,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2015.
  8. Czech National Authority Database. xx0174075. Ανακτήθηκε στις 16  Δεκεμβρίου 2022.

Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία