Πάπυρος του Φαίδωνος του Πλάτωνος
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Πάπυρος του Φαίδωνος του Πλάτωνος είναι ένα από τα αρχαιότατα περισωζόμενα δείγματα ελληνικής φιλολογικής γραφής. Περιλαμβάνεται σε απόσπασμα παπύρου που βρίσκεται στην αυτοκρατορική βιβλιοθήκη της Βιέννης. Ο πάπυρος μπορεί να αναβιβαστεί στο πρώτο ήμισυ του 3ου αιώνα π.Χ., διότι βρέθηκε μαζί με δημόσια έγγραφα, τα οποία χρονολογούνται στα έτη της βασιλείας του δεύτερου και του τρίτου των Πτολεμαίων. Ο πάπυρος αυτός αναμφισβήτητα ήταν σε χρήση από τον πρώτο κάτοχό του και για πολύχρονο διάστημα, ίσως και εφ όρου ζωής, μέχρι που, για κάποιο άγνωστο λόγο, παραμελήθηκε.
Πηγές
Επεξεργασία- Έντουαρντ Μοντ Θόμπσον (1840-1929), Σπυρίδων Λάμπρου (1851-1919) (μετ.) (1903). Εγχειρίδιον ελληνικής και λατινικής παλαιογραφίας. Εν Αθήναις: Τύποις Π. Δ. Σακελλαρίου. σελίδες 216. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2011.