Πέρε Λουίς δε Μπόρχα
Ο Πέρε Λουίς δε Μπόρχα, ισπαν.: Pedro Luis de Borja, δούκας του Σπολέτo και μαρκήσιος της Τσιβιταβέκια (1432 – 26 Σεπτεμβρίου 1458) από τον Οίκο των Βοργία ήταν ο μικρότερος αδελφός του Ροδρίγο Μπόρχια (μετέπειτα πάπα Αλεξάνδρου ΣΤ΄ Βοργία) και ανιψιός του καρδινάλιου Aλόνσο ντε Μπόρχα, ο οποίος το 1455 έγινε ο πάπας Κάλλιστος Γ΄. Τον αποκαλούσαν δον Πέδρο Λούις.
Πέρε Λουίς δε Μπόρχα | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1432 Σάτιβα |
Θάνατος | 26 Σεπτεμβρίου 1458 Τσιβιταβέκια |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | Captain General of the Church |
Οικογένεια | |
Γονείς | Jofré Llançol i Escrivà |
Αδέλφια | Πάπας Αλέξανδρος ΣΤ΄ |
Οικογένεια | Οίκος των Βοργία και Οίκος των Βοργία |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΜολονότι δεν ήταν ιερέας αλλά λαϊκός, λίγο μετά την ανάδειξη τού θείου του στην παπική εξουσία, ανέλαβε πολλά αξιώματα και τιμές. Την άνοιξη του 1456 ονομάστηκε στρατηγός της Εκκλησίας και καστελάνος του Σαντ'Άντζελo· το φθινόπωρο του ίδιου έτους ο πάπας τον έκανε κυβερνήτη των Tέρνι, Nάρνι, Tόντι, Ριέτι, Oρβιέτo, Σπολέτo, Φολίνιo, Nοτσέρα, Ασίζη, Αμέλια, Τσιβιτά Καστελλάνα και Nέπι· και στις αρχές του 1457 προστέθηκαν σε αυτά οι κυβερνήσεις των επαρχιών της Πατριμονία και της Τοσκάνα.[1] Την ίδια περίοδο ο μεγαλύτερος αδελφός του Ροδρίγκο Μπόρχια έγινε καρδινάλιος-διάκονος, αρχιστράτηγος των παπικών στρατευμάτων και αντιπρόεδρος της Αγίας Ρωμαϊκής Εκκλησίας, ενώ ένας άλλος συγγενής του, ο Λούις Χουάν ντελ Μίλα ι Μπόρχα αναβιβάστηκε επίσης σε καρδινάλιο. Τέτοιες γρήγορες προαγωγές νεαρών συγγενών του Ισπανού πάπα Καλλίξτου Γ΄ επικρίθηκαν από πολλούς, μεγαλύτερους καρδινάλιους (π.χ. Ντομένικο Καπρανίκα) και συνάντησαν επίσης την αντίθεση του μάλλον ξενοφοβικού λαού της Ρώμης.[2] Ιδιαίτερα η οικογένεια Ορσίνι αντιτάχθηκε στον Βοργία. Η εχθρότητά τους απέναντί στους Βοργίες αυξήθηκε, όταν ο δον Πέδρο Λούις στάλθηκε να ανακτήσει για την Εκκλησία μερικά φρούρια, που κρατούσαν οι Ορσίνι και στις 19 Αυγούστου 1457 διορίστηκε έπαρχος της Ρώμης, ως διάδοχος τού Αντόνιο Ορσίνι.[3] Για να εξισορροπήσει τον Ορσίνι, ο Κάλλιστος Γ΄ συντάχθηκε με την οικογένεια Κολόνα, αντιπάλους των Ορσίνι, αλλά το σχέδιο τού γάμου τού δον Πέδρο Λούις με την οικογένεια Κολόνα δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.[2]
Λέγεται ότι ο πάπας Κάλλιστος Γ΄ ήθελε να τον κάνει αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης μετά την ανάκτησή της από τους Οθωμανούς.[4]
Ο δον Πέδρο Λούις ήταν μισητός στους Ρωμαίους, όπως όλοι σχεδόν οι συγγενείς και σύμμαχοι του Καλλίστου Γ΄, που τους αποκαλούσαν «Καταλανούς» λόγω της Ισπανικής καταγωγής τους.[5] Στις 6 Αυγούστου 1458, την ίδια ημέρα που απεβίωσε ο θείος του ο πάπας, αναγκάστηκε να διαφύγει μακριά από τη Ρώμη, επειδή είχε ξεκινήσει μία εξέγερση κατά των «Καταλανών». Απεβίωσε καθοδόν προς τη Τσιβιταβέκια, εγκαταλειμμένος από σχεδόν όλους τους συντρόφους του· ήταν μόλις 26 ετών.[6]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Von Pastor 1899, σελ. 460.
- ↑ 2,0 2,1 Von Pastor 1899, σελ. 461.
- ↑ Von Pastor 1899, σελ. 462.
- ↑ Von Pastor 1899, σελ. 468.
- ↑ Von Pastor 1899, σελ. 463-465.
- ↑ Von Pastor 1899, σελ. 476-478.
Πηγές
Επεξεργασία- (Αγγλικά) Von Pastor, Ludwig (1899). History of the Popes. 2. Λονδίνο: Kegan Paul, Trench, Trübner & Co. σελίδες 460–478.